De Wonderjaren van Billy Marvin

15 lezers begonnen half mei aan het boek De Wonderjaren van Billy Marvin. Een debuut welke een “Ode aan de jaren 80” wordt genoemd. Geen wonder dus dat de meeste lezers die zich hadden ingeschreven, de jaren 80 ook zelf bewust hadden meegemaakt en graag een reisje in de tijd wilden maken.

Het verhaal
Billy, Alf en Clark, 14 jaar. Het is 1987. Ze dromen van de assistente van het Rad van Fortuin, en dan met name haar foto’s in de playboy. Helaas zijn ze te jong om een exemplaar te mogen kopen. Maar plannen maken kunnen ze wel, ook al is de uitwerking ervan niet altijd met het gewenste effect. Billy probeert via Mary, de dochter van de winkelier, een mogelijkheid te vinden om aan het blad te komen. Maar het loopt allemaal totaal anders dan ze hadden gepland.

Een debuut van Jason Relulak, waarbij je even teruggaat naar de jaren 80 en waarin je als lezer wordt verrast omdat dit boek zoveel meer brengt dan wat je van te voren verwacht.

De Leesclub

De verwachtingen
De verwachtingen waren bij de meeste lezers voornamelijke gericht op herkenning van dingen uit de 80s.
Marcia: Ik kijk ernaar uit om aan dit boek te beginnen! Ik verwacht een vrolijk verhaal vol humor en kattenkwaad, met toffe referenties naar de jaren 80. Ik verwacht ook een stevige portie geekyness rond oa. games.

De Cover en de titel
De cover spreekt de lezers aan. De oranje kleur valt goed op, net als het plaatje van de spelcomputer-controller
AxelleRead: Een vrolijke cover. Het oranje doet retro aan en de joy stick voert je ook terug in de tijd.

De titel de Wonderjaren van Billy Marvin, levert een leuke discussie op. De originele titel is namelijk “The Impossible Fortress” wat verwijst naar het spel dat in het boek een grote rol speelt.  De titel de Wonderjaren van Billy Marvin doet vermoeden dat het een periode van jaren weergeeft, en er is geen verwijzing meer naar het spel.
AlfredWald: De titel dekt voor mij de inhoud van het boek niet. De periode beslaat geen jaren en er is geen sprake van een wonder.
YvonneDijkstra: Ik had ook liever gezien dat het boek 'The Impossible Fortress' had geheten (zou een schrijver daar iets over te zeggen hebben, welke titel zijn boek in een andere taal krijgt?)
Alexandra komt met een plausibele verklaring: In die tijd was volgens mij ook The Wonder Years op tv, een serie die het wel en wee van een puberjongen volgde. Misschien is de Nederlandse titel daar van afgeleid?

We vroegen het de uitgever en wat blijkt? Alexandra had helemaal gelijk: 
De US titel dekt naar onze mening de lading niet helemaal: het boek gaat over zoveel meer dan het spel. We wilden de bijzondere tijd – die overgang van geen echt kind meer, maar ook nog niet volwassen – benadrukken in de titel. Het roept herinneringen op aan de eigen ‘wonderjaren’ van de lezer. En last but not least vonden we de verwijzing naar de Wonderyears (tv serie uit de jaren 80) ook wel toepasselijk. '

Personages
In het verhaal draait het grotendeels om de vriendengroep Billy,Alf en Clark en later komt Mary in het verhaal. Het valt de lezers op dat de personages een duidelijke groei doormaken gedurende het boek.
Annette Overvoorde: Billy, Alf en Clark zijn 3 vrienden en totaal verschillende types, wat heel mooi is. Ze maken ieder op eigen wijze een ontwikkeling door.(..) Ze leren alle drie, dat de wereld soms niet zo zwart-wit is, en dat men elkaar toch kan vergeven

Thema’s.
Het boek blijkt een bron van thema’s te zijn: (Jeugd) Vriendschap, eerste liefde, niet alles is wat het lijkt, de jaren 80, volwassen worden, vergeven, rouwverwerking, eerlijkheid, doorzettingsvermogen, onzekerheid, moed, opgroeien, jongensdroom, kameraadschap, worden afwisselend genoemd, waarbij vriendschap en eerste liefde wel de belangrijkste zijn.
EllisPagen: Onzekerheid, verliefdheid, vriendschap, vergeving, moed (en vooral ook overmoedig zijn), zijn thema’s die aan de orde komen(..)Eerste indrukken die achteraf toch niet altijd blijken te kloppen. Ik vind dat de schrijver deze thema's goed beschrijft: met humor, spanning en ontroering.

Schrijfstijl en opbouw van het verhaal
De schrijfstijl wordt omschreven als vlot met de nodige humor, waardoor het heerlijk lezen is. Het boek is bij de meeste lezers dan ook snel uit.
Jet van Marle:Ook ik vond het lekker vlot lezen en op zijn tijd ook geestig. De dialogen tussen Billy, Alf en Clark vond ik erg raak.
Anneke: Het is inderdaad een lekkere vlotte schrijfstijl met veel humor.
Ook wordt opgemerkt dat de schrijver af een toe een verwijzing maakt naar de toekomst. 
Sabrina: Aan de stijl vond ik de vooruitblikken naar de toekomst opvallen. Daarmee viel de schrijver eigenlijk een beetje uit z'n rol van het ik-perspectief uit 1987. Leuk gedaan! 

Lay-out
Opvallend zijn de stukjes programmeertekst aan het begin van ieder hoofdstuk. Dat komt ook weer terug als er wordt gevraagd naar de meest opvallende elementen in het boek. De stukjes programmeertekst blijken de code te zijn van het spel The Impossible Fortress. Een bijzondere toevoeging aan dit boek is dat het spel ook werkelijk te spelen is via de site van de auteur (site Jason Rekulak)
Marcia: Het een zeer vlotte en heldere schrijfstijl - je vliegt zo door het boek heen! (..) Ook een toffe toevoeging vond ik de codes aan het begin van ieder hoofdstuk.

Verwachtingen
Zijn de verwachtingen die het boek vooraf wekte bij de lezers ook uitgekomen? De meeste lezers hoopten op een boek met herkenning van dingen uit de jaren 80 en een verhaal over opgroeiende pubers, en dat is uitgekomen en ze kregen nog een beetje meer.
JohanDC: Ik verwachtte een boek over een jeugd in de jaren 80, met spelcomputers er in. Nou dat is gelukt hoor. Er zaten ook genoeg elementen in die ik niet verwacht had gelukkig.
Wietske Boonstra: Verwachtingen: een leuk boek vol herinneringen aan de tachtiger jaren met een leuk verhaal over opgroeiende tieners. Deze verwachtingen zijn uitgekomen. Ik heb genoten!

Sterren
Met negen keer 4 sterren, en zes keer 5 sterren is het boek zeer goed beoordeeld door deze gezellige club met enthousiaste lezers.
Evelien: 5 sterren:  Een mooie, leuke, grappige en emotionele tocht terug naar deze tijd. Voor wie toen puberde, een feest van herkenning, voor wie al wat ouder was, zal het zeker ook nog leuk en herkenbaar zijn en voor wie jonger is: ja, zo deden we dat zonder internet en mobiele telefoons!
Sabrina:  4 sterren: 'De gesprekken tussen de drie jongens waarin ze tegen elkaar opscheppen, baldadig zijn en elkaar plagen op een typisch puberachtige manier zijn hilarisch'

En daarmee is de leesclub afgesloten met een gemiddelde van 4,5 sterren voor De Wonderjaren van Billy Marvin.

Hieronder staan de eindoordelen van de leesclublezers, de gegeven sterren, en een quote uit hun recensie