Pierre Jarawan debuteert in 2016 met ‘De zoon van de verhalenverteller’. In Nederland is het al toe aan de 8ste druk en door DWDD uitgeroepen als Boek van de maand Januari 2017.

In een notendop

‘De zoon van de verhalenverteller’ is het verhaal van Samir. Geboren in Duitsland en de zoon van Libanese ouders. Zijn ouders zijn in 1983 vanuit Beiroet naar Duitsland gevlucht.

Als Samir 8 jaar oud is verdwijnt van de één op de andere dag zijn vader. Twintig jaar later besluit hij op zoek te gaan. Weet Samir zijn vader te vinden? Vind hij het antwoord op zijn vraag wat de reden is geweest dat zijn vader zijn familie in de steek heeft gelaten?

De leesclub

Wij zijn met 16 enthousiaste lezers begonnen aan de leesclub. Nummer 16 nam deel aan de leesclub met een eigen exemplaar en drie lezers hebben voor het eerst meegedaan met een Hebban Leesclub.

De redenen om deel te nemen aan de leesclub zijn divers.

Marly : “Ik verwacht dat het boek leerzaam is en de discussies van een hoog niveau”. En Helena : “Ik merk dat ik de behoefte heb om me beter in een boek en de schrijver te verdiepen en hoop dat via de leesclub te leren”.

‘De zoon van de verhalenverteller’ is een ideaal leesclubboek. Ik sta slechts stil bij enkele leesclubvragen. Daarbij hebben de lezers ook de mogelijkheid vragen te stellen aan Pierre Jarawan.

De titel

Dat de deelnemers enthousiast waren bleek uit het feit dat men o.a. eerst begon te discussiëren over de titel van het boek. De oorspronkelijke titel is ‘Am Ende bleiben die Zedern’, vrij vertaald ‘Op het einde blijven de ceders over’.

Welke titel spreekt ons het meest aan? Wat past beter bij het verhaal? Een hele kleine greep uit de reacties.

Tim: ‘Mijn voorkeur gaat uit naar de Duitse titel. De Nederlandse titel is neutraler’.

Nelleke: ‘De Duitse titel spreekt me ook het meest aan. De ceder als symbool voor Libanon, de machtige boom die jaren oud wordt en vele generaties mensen overleeft. Ik heb gegoogeld: in het Chouf reservaat staan ceders van wel 2000 jaar oud met een omvang van 7 meter. Indrukwekkend’.

Marly: ‘de Nederlandse titel vind ik het beste. Het geeft precies de hoofdzaak van het verhaal weer’.

Het is, wat ik al schrijf, een hele kleine greep uit de vele interessante antwoorden. Ik raad zeker aan de antwoorden op vraag 2 rustig door te lezen: https://www.hebban.nl/spot/leesclub-de-zoon-van-de-verhalenverteller/nieuws/vraag-2-de-titel

Zit er een boodschap in het verhaal?

Heeft Pierre Jarawan iets willen vertellen met zijn verhaal? Zit er een boodschap in het verhaal? Want het is niet geheel ondenkbaar dat een schrijver de lezer iets wil meegeven, bijvoorbeeld een maatschappijvisie.  Op schrijversonline staat een mooi stukje – Boodschap in een verhaal: obstakel of kapstok https://www.schrijvenonline.org/blog/boodschap-in-een-verhaal-obstakel-of-kapstok

Hebben de lezers een boodschap kunnen ontdekken? Zij gaven min of meer dezelfde antwoord: “Dat het niet goed is om in het verleden te blijven hangen. Je moet proberen verder te gaan met je leven”.

Daarbij vroeg Kim zich af of de schrijver bewust een boodschap in zijn verhaal heeft gestopt en wat zij er toevallig uithaalt.

Lisette:  “Verder denk ik dat de schrijver ons ook wil laten zien hoe moeilijk de integratie van de 2e generatie vluchtelingen kan zijn.

Fany : “Volgens mij heeft hij inderdaad willen tonen dat Libanon een mooi land is met zijn pieken en dalen. je moet doorleven en je verleden een plaats geven”.

Verwachtingen

Met welke verwachtingen zijn we aan ‘De zoon van de verhalenverteller begonnen? En voldeed het aan onze verwachtingen?

Uit de reacties maak ik op dat de verwachtingen best hoog zijn. Zoals Nelleke, zij ‘Ik verwacht een groots en meeslepend verhaal à la Khaled Hoesseini over een familie in Libanon, waarin we wat achtergronden krijgen over het leven in Libanon in roerige tijden: burgeroorlog, tegenstellingen tussen verschillende bevolkingsgroepen en geloven, vluchtelingen crisis door vele gevluchte Syriërs die het land opvangt etc’

 Marly hoopt veel te leren over het Midden-Oosten zoals over religies en redenen van de heersende conflicten daar. En ze verwacht ‘een spannend familieverhaal met geheimen die aan het licht komen’.

En de verwachtingen zijn gelukkig uitgekomen. Als er een tweede boek uitkomt van Pierre Jarawan is de kans groot dat de we die ook willen lezen. Uiteraard afhankelijk van het onderwerp zoals Karin opmerkt ‘Als het onderwerp me aanspreekt zal ik het zeker gaan lezen’.

Ons eindoordeel

De zoon van de verhalenverteller is een verhaal wat veel lezers heeft aangesproken en dat zie je ook terug in het aantal toegekende sterren.

Kim ‘De zoon van de verhalenverteller’ is een prachtig “klein” verhaal dat grote onderwerpen aansnijdt en dat inzicht geeft in wat echt belangrijk is in het leven’.

Marly ‘De zoon van de verhalenverteller is een leerzaam en meeslepend boek, met een verhaallijn die misschien niet helemaal aan de verwachtingen voldoet’.

De gemiddelde score kwam uit op 4 sterren

~ Natalie vd. D. ~