Verslag
op 01 maart 2016
door
Echte vrouwen bestaan niet
+2
Hier volgt het eindverslag van deze leesclub, samengevat door de coördinator. Heb jij alles gezegd wat je wilde zeggen in de discussie? Zorg ook dat je voor het einde alle leesclubvragen hebt beantwoord en je lezersrecensie online hebt gezet op de boekpagina van Echte vrouwen bestaan niet. Jouw input wordt verwerkt in het eindverslag.
Plaats hier een kenmerkende quote uit jouw recensie van Echte vrouwen bestaan niet en vermeld daarbij het aantal sterren (* tot *****) dat je het boek gaf. Wil je ook kwijt hoe je de leesclub hebt ervaren, wat je er leuk aan vond, wat je ontdekt hebt, dan kun je dat ook hier kwijt.
Eindverslag:
Naar aanleiding van een ‘nafluit’ incident op straat schrijft schrijfster Yasmine Schillebeeckx een column over seksistisch gedrag, waar zij in het dagelijks leven mee te maken heeft. Dit roept zoveel commentaar op social media op, zowel positief als negatief, dat ze besluit een boek te schrijven over haar ervaringen.(Ria)
Met 15 vrouwen mochten we het boek “echte vrouwen bestaan niet” lezen en bespreken.
Over de titel en de cover:
De titel vind ik een absolute aandachttrekker, hij maakt me nieuwsgierig, een beetje dwars: hoezo bestaan echte vrouwen niet? (Lieke). De cover is superknal en dus opvallend (Hanneke). Ik vind de opzet schreeuwerig, nodig om de aandacht te trekken (Nathalie). Ik zag de titel en was meteen verkocht:) (Rebecca).
Algemene over de inhoud:
Het boek is snel geschreven, en leest makkelijk weg.(Carina) Een aanklacht tegen seksisme, uitgesponnen over 170 pagina's. Ze giet alles in een blog-vorm. Goed te behappen voor degenen die korte artikelen kunnen waarderen (Lieke). In tien hoofdstukken, die ieder vanuit een andere invalshoek het hoofdthema belichten, neemt zij ons mee op haar eigen ontdekkingstocht en laat ons zo kennismaken met de sekse-ongelijkheid waarmee onze maatschappij doordesemt is. Met name richting vrouwen (Kitty). Soms met humor, soms met venijn, soms wat overdreven, met veel van hetzelfde (Vivianne). Allemaal stuk voor stuk interessante thema's, maar ze worden spijtig genoeg nogal eenzijdig benaderd (Lizzie). Er komt voornamelijk veel terug over feminisme (Brigitte). Onderwerpen die de revue passeren zijn heel divers, van hoffelijkheid tot zelfacceptatie en ook onderlinge competitie (IvyX). Een uiteenzetting van alle clichés (Onlybyme). Het geheel wordt aan elkaar geregen door leuke passende tekeningen van Eva Mouton en door vele pakkende quotes en brieven van andere mensen (Nathalie). De auteur kan moeiteloos diepgang in het geheel brengen aan de hand van verschillende getuigenissen en persoonlijke ervaringen. Ook is het boek enorm actueel (Eline). Vond het erg prettig lezen, maar het had van mij wel een hoofdstuk korter gemogen (Ria). Door de chargerende schrijfstijl wekt het geheel de indruk van een essay of manifest dat op verschillende manieren is aangevuld tot boeklengte (Kitty).
Over het buikgevoel:
Het blijkt echter een veel serieuzer boek dan dat ik dacht (Hanneke). Yasmine geeft me af en toe echter het gevoel dat het veel erger is, dan ik me bewust was en ben (Onlybyme). Het onderwerp is blijkbaar actueler dan ik verwacht had (Vivianne). Er worden [te] veel pogingen gedaan om ons haar mening door de strot te duwen (Francine). “ik voel geen ontwikkeling in het boek” (Lieke) Het boek mist hier en daar wat nuance (Onlybyme). Ik zit voortdurend te glimlachen van herkenning (Francine). Zeer leuk omschreven boek, hoewel het meer aanvoelde als een scriptie. (Brigitte) het boek heeft me aangesproken veel dingen in het boek kan ik me erg in vinden(Rebecca). Ik kreeg steeds meer de indruk dat Yasmine zelf met een heleboel nare ervaringen zit die ze via haar boek aan de lezer wil opdringen als zijnde algemeen geldend (Francine). Als boek kon het mij niet boeien, (max 2 sterren) maar als discussieboek op de middelbare school voor bv Levensbeschouwing, vind ik het een must.(5 sterren) (Lieken). Het boek lijkt wel geschreven vanuit een jarenlange frustratie en komt daarom vaak heel negatief over (Lizzie). soms is ze best fel in haar strijd en soms wat schreeuwerig-tegen het overdreven aan (Vivianne)
Hebben we iets geleerd?:
Als je dit boek leest wordt je meerdere keren betrapt dat je zelf óók meedraagt aan het ideaalbeeld en het seksisme waarmee vrouwen dagelijks te maken hebben. Misschien ben je daar op dit moment niet van bewust, maar juist daar zit het probleem (IvyX). Dat feminisme geen mannen versus vrouwen" verhaal is, maar een "wij allemaal versus seksisme"-verhaal(blz 12)(Nathalie). Het hoofdstuk, waarin vergelijkingen werden gemaakt van films en series is erg goed. Hier werden een aantal zaken genoemd, waar ik niet vaak bij stilsta (Ria). Ben me door het boek bewuster geworden van wat ik zelf zeg en doe (Rebecca). Het boek maakt je bewust van onbewuste gedachtes, die je ook zelf af en toe kunt hebben ten opzichte van anderen; hoe ze zich kleden of dat bij hun sekse of status past. Het is een aansporing voor iedereen, dat je mag zijn wie je bent en hoe je bent. Dat je je niet per se hoeft te gedragen, zoals jouw ‘hokje’ voorschrijft, maar dat je zélf kunt kiezen hoe je bent en wat je doet (Ria). Wat Schillebeeckx ons vooral leert, is: ‘seksisme is overal om ons heen’ (Kitty). Inhoudelijk zet het boek je wel aan het denken want je bekijkt je eigen ervaringen en gedrag vanuit een ander standpunt. Zo zal ik persoonlijk vanaf nu twee keer nadenken voordat ik een vrouw veroordeel (Eline).
Wat was opvallend?:
De cover, fel rose, leuke titel, de plaatjes in het boek zelf en dat ze ook haar eigen fouten toegeeft (Carina). De nadruk in dit boek ligt op in hoeverre de ECHTE vrouw een verzinsel is van onze maatschappij … Must-read met veel stof tot discussie (Kitty). Dit boek geeft een nieuwe kijk op feminisme. Want als je dit leest dan denk je niet meer aan het clichébeeld van een feminist. Elke vrouw die dit boek leest zal wel een beetje feminisme in zich herkennen, en dat vond ik best verrassend. (Lizzie) Vrouwen worden veel te veel in hokjes geduwd en krijgen veel te veel typische stempels mee (Nathalie). Het enthousiasme (of de gedrevenheid :) van de auteur en de illustraties van Eva Mouton vond ik grote pluspunten van dit boek. (IvyX) Yasmine praat over een van de hedendaagse taboe's en weet dat ze kritiek gaat krijgen. (Eline). We vallen blijkbaar allemaal op blank, breed, knap, sterk, stoer etc. Toen met de uitreiking van de Oscars bleek dat alleen dit soort types in de prijzen viel, werd die discriminatie weer 'ns pijnlijk duidelijk. (Hanneke) Ook is het wel erg zwart-wit soms... het kan hier en daar wat genuanceerder, maar snap wel waarom, want ze wil juist het probleem uitlichten (Onlybyme).
Waar konden we niet volgen of waren we het niet eens?:
Bereid je voor op veel uitspraken waar je je slechts deels in terug kan vinden. Want dit boek is geschreven vanuit één mening, en geeft geen algemene weergave over vrouwen (Lizzie). Ook miste ze wat mij betreft het punt bij de mantelpakjes. Ook mannen hebben te maken met een dresscode in bepaalde beroepen. Juist in die beroepen waarin vrouwen mantelpakjes dragen (Ria). Zij formuleert haar bevindingen vaak erg kort door de bocht … Voor de niet meer zo piepjongeren onder ons of zij die zich al vaker in dit onderwerp hebben verdiept, misschien eerder wat te negatief en populistisch (Kitty). Er is geen sprake van vrouwen die NIET te maken kregen met nare ervaringen of, die er wel mee te maken kregen maar daar er geen moeite mee hebben en er dus ook niet op reageerden. Wetenschappelijk onderzoek is dit beslist niet (Francine). Alhoewel er hier en daar wat aanbevelingen zijn mist er toch een hoofdstuk over tips en voorstellen die de bevoegde instanties zouden kunnen gebruiken om bv meer genderongelijkheid tegen te gaan. Het boek beperkt zich ook enkel tot de westerse maatschappij (Nathalie).
Over de Engelse terminologie:
Er wordt veel Engelstalige terminologie gebruikt (Lieke). Ben geen fan van het Engels, ik stoor me er best aan ik moet het vaak 4 keer lezen om het te begrijpen (Rebecca). Mij waren deze termen wel bekend, maar ik heb ook wel vaker artikelen over dit onderwerp gelezen, misschien ligt het daaraan (Ria). Het is net alsof het de bedoeling is sommige woorden alleen al door dit boek in de dikke Van Daele te krijgen (Nathalie). Het vele Engelse jargon en de overlap tussen de hoofdstukken halen hier en daar de vaart uit het verhaal.(Kitty) De vraag die hoofdstuk vier stelt: 'Overdrijf je niet een beetje?' zou ik volmondig met 'ja' willen beantwoorden, en dat voor zowel de inhoud van het betoog als voor het veelvuldig gebruik van Engelse citaten en terminologie waaraan ik me heel erg geërgerd heb (Francine). Ik zou het ook leuker hebben gevonden moest er vaker Nederlandstalige terminologie in voorkomen in plaats van die Engelse termen (Eline).
Het boek bracht hevige dialogen te weeg over kledijcode, hoffelijkheid, innerlijke en uiterlijke kenmerken, …. die niet zo makkelijk samen te vatten zijn maar je kan ze nog steeds nalezen en je kan er zelf ook gerust je ei nog kwijt.
De eindbeoordeling:
Verandering begint bij ons allemaal (Kitty), Een aanrader voor elke jongere (Ria), geweldig (Rebecca), 'of waarom mijn naam niet Hey,Sexy is' (Brigitte), Interessant (Carina), ben wat liever voor elkaar (Vivianne), Eye-opener voor (on)bewust seksisme (IvyX). Verhelderend en irriterend tegelijk (Nathalie). Echte vrouwen bestaan niet! En echte mannen bestaan ook niet! (Onlybyme). Een mustread voor tieners (Lieke). Interessant thema (Lizzie). Feminist ben ik niet geworden (Francine) Gewaagd, gedurfd maar toch geslaagd (Eline).
Tot slot:
Mocht je twijfelen of dit boek iets voor jou is of niet, zou ik hem zeker kopen. Door de krappe 180 bladzijdes weet je je echt wel heen te lezen en ik denk dat dit boek voor iedereen (gedeeltelijk) de ogen opent. Vooral jongeren zouden wat mij betreft dit boek moeten lezen, maar eigenlijk is “Echte vrouwen bestaan niet” voor iedereen waardevol. Want hoe meer mensen dit boek lezen, hoe eerder we dit probleem de wereld uit kunnen helpen. Zodat we later gewoon kunnen zeggen: "Echte vrouwen, bestaan wél!" :D(IvyX)Dus, lees dit boek in een vriendenclub (m/v) en bespreek met elkaar over hoe erg de sekse-ongelijkheid volgens jullie is, waar lopen jullie zelf tegenaan, hoe houden jullie het in stand en vooral wat kunnen jullie doen om seksisme uit te roeien? Want alleen als we ons allemaal inzetten, mannen én vrouwen, vrouwen én mannen, kan er iets veranderen (Kitty).
Het boek werd zeer uiteenlopend beoordeeld en kreeg gemiddeld 3.2 sterren.
