Eindverslag - Een liefdesverhaal dat doet nadenken
Voor alle fans van Jojo Moyes’ ‘De laatste liefdesbrief’, zo werden kandidaat-lezers verleid om zich op te geven voor deze leesclub. ‘Een verloren liefde’ zou een heerlijke roman zijn waarin twee verhaallijnen verweven worden. Of dat ook zo was ? Gelukkig hebben we niet tot het eind van de leesclub moeten wachten om daar een antwoord op te krijgen, al heel snel werden de eerste positieve indrukken neergepend.
Waarover gaat dit debuut van de Engelse Iona Grey ?
Tijdens WO2 worden een jonge, getrouwde Engelse vrouw (Stella) en een Amerikaanse soldaat (Dan) stapelverliefd op elkaar. Ze maken plannen om na de oorlog een gezamenlijke toekomst uit te bouwen. Naast deze verhaallijn uit het verleden is er ook het verhaal van die andere Engelse vrouw (Jess), uit de 21ste eeuw, die in een verlaten huis de 70 jaar oude briefwisseling tussen de Amerikaan en zijn liefje vindt. En natuurlijk wordt ook haar leven gekleurd door een bijzondere jongeman (Will).
Verwachtingen en deelnemers
Er gingen heel wat deurbellen, die laatste week van maart. 15 enthousiaste lezers, uitsluitend vrouwen, mochten hun gewonnen boek in ontvangst nemen. De cover wordt unaniem als een echt plaatje bestempeld. Dankzij Bellefleur gingen verschillende lezers zelfs checken hoe de covers van andere vertalingen en die van het origineel eruitzien. Resultaat : ‘onze’ cover is de mooiste ! De deelnemers aan deze leesclub blijken niet echt verknocht aan één bepaald genre. Zelfs mensen die bijna uitsluitend thrillers lezen, zoals bijvoorbeeld Annelene Romkes, hebben zich tot een zijsprongetje laten overhalen. Alleen maar blije mensen, zo vindt PZoet het erg leuk om deel te kunnen nemen aan een leesclub bij Hebban en vindt ze het helemaal super dat ze het boek ook nog eens toegestuurd heeft gekregen.
Discussie
Wie denkt dat leesclublezers uitsluitend over de inhoud van een boek en de schrijfstijl van een auteur discussiëren, heeft het mis. Zo werd na enig overleg besloten dat het meisje op de cover wel degelijk Stella, en dus niet Jess, moest zijn. Er werd zelfs geprobeerd de woorden op haar blousje te ontcijferen, zonder resultaat weliswaar. Goldie zegt daarover : Het lijken me willekeurige woorden, want ik kan er niets leesbaars uithalen. Het lijkt iets van Frans en/of Duits?
Suzanne Kwak lanceerde de vraag naar de favoriete stukjes uit de brieven tussen Stella en Dan. De manier waarop Dan zijn brieven afsluit, kon op de meeste bijval rekenen. Hij weet dat Stella meer aan anderen dan aan zichzelf denkt en daarom sluit hij zijn brieven steeds af met de woorden : Zorg goed voor jezelf, voor mij.
Het enthousiasme voor de cover van onze Nederlandstalige versie geldt niet voor de vertaling van de titel. ‘Letters to the lost’, zoals het boek oorspronkelijk heet, vinden de lezers veel mooier dan ‘Een verloren liefde’, bovendien dekt die originele titel ook beter de lading.
Het is een oud zeer, maar de meeste lezers houden er dus echt niet van wanneer een (veelal debuterend) auteur met een gevestigde waarde vergeleken wordt. MarloesN bijvoorbeeld vindt vergelijkingen met andere schrijvers heel storend. Ieder heeft immers zijn eigen stijl, zijn eigen verhaal. En niemand tipt aan Jojo Moyes. Ze snapt dat men het doet om meer te verkopen, maar het wekt wel verwachtingen die niet altijd waargemaakt worden.
Opbouw van het verhaal en thema’s
'Een verloren liefde' is een schitterend opgebouwd verhaald, heden en verleden wisselen elkaar moeiteloos af. De overgangen gebeuren meestal door middel van Dans brieven aan Stella, alle geschreven tijdens WO II.
De gelijkenissen tussen Stella en Dan enerzijds en Jess en Will anderzijds zijn groot. Over de ontwikkeling die de verschillende personages al dan niet doormaken werd heel wat geschreven. Het valt ook iedereen op hoezeer de levens van mensen gekleurd worden door de tijd waarin ze leven. Verschillende keren wordt ook gezegd hoe gelukkig we ons mogen prijzen dat heel wat taboes verdwenen zijn, denken we maar aan homosexualiteit en het downsyndroom, en dat veel dingen nu bespreekbaar zijn en grotendeels aanvaard worden. Claudtje zegt hierover : Dit is een boek dat je weer even met beide benen op de grond zet en duidelijk maakt dat we blij mogen zijn dat we leven in een vrij land in een tijd dat iedere vorm van liefde geoorloofd is.
Hoofdthema van het boek is de liefde, in al haar vormen, bijvoorbeeld de liefde tussen man en vrouw en de liefde tussen moeder en kind. Daarnaast worden het vaakst genoemd : Trouw, hoop, schuld, moed, geweld, zelfrespect, eerlijkheid, macht en doorzettingsvermogen.
Waardering
Uiteindelijk hebben 13 lezers sterren uitgedeeld. Ze waren gul en gaven bijna uitsluitend vier en vijf sterren voor het debuut van Iona Grey. De gemiddelde waardering ligt net boven de 4 sterren, we kunnen dus gerust stellen dat ‘Een verloren liefde’ het hart van de lezers veroverd heeft.
Minst positief is MarloesN. Wat haar betreft komt het verhaal tergend langzaam op gang en ligt frustratie op de loer. Weliswaar maakt het prachtige en meeslepende middenstuk een hoop goed, maar daarna zakt het alsnog als een kaartenhuis in elkaar, de liefde had een betere uitwerking verdiend, vindt zij.
De enthousiaste feedback is echter in de meerderheid. Shana_Shaan houdt het kort en zegt : Wat was dit voor een prachtig verhaal, zeg ! Silvia van Elzelingen vindt dat Iona Grey een zeer aangename schrijfstijl heeft. Ze hanteert vlotte en makkelijk te lezen zinnen, waardoor het boek leest als een trein en voor heel wat uurtjes leesplezier zorgt. Bellefleur is helemaal meegenomen in de karakters van vooral Stella en Jess. Regelmatig zat ze met een zakdoek te lezen, zo graag wilde ze weten of Dan Stella nog een keer zou zien. Amarins tenslotte heeft het over een erg mooi verhaal dat je nog lang bezighoudt na het wegleggen van het boek.
Verslag door Greet Braem - leesclubcoördinator