Eind juli 2020 verscheen Een warm nest van Mathilde Hoekstra. Vijftien enthousiaste lezers mochten deelnemen aan de Hebban leesclub en er sloot nog een deelnemer aan met een eigen exemplaar. Veel van de deelnemers lazen het eerste deel in de reeks, De ideale man, al, maar sommigen niet. Het boek is echter ook prima te lezen als stand alone.  

Het boek

Evelien is net gescheiden en begint aan een nieuw leven. Maar ze heeft het er moeilijker mee dan ze dacht. Ze moet ineens verhuizen, voelt zich schuldig tegenover haar kinderen en worstelt met een ouderschapsplan. Maar wie a zegt, moet ook b zeggen en Evelien bikkelt verder, met behulp van haar vriendinnen en nota bene haar ex, die zich ineens ontpopt tot zorgzame vader voor de kinderen en luisterend oor voor Evelien. Wat moet ze daar nou weer mee?

En dan staat Kees ineens voor de deur en loopt alles anders dan verwacht.

De leesclub 

Voordat we starten met lezen, beginnen we met een opwarmvraag over onze verwachtingen, de cover en de titel. We zijn het erover eens dat de cover qua uiterlijk goed past bij het vorige deel, maar de titel lijkt op het eerste gezicht niet bij een verhaal over echtscheiding te passen. Bij de verwachtingen van het boek worden vooral termen als ‘vlot’, ‘humor’, ‘gemakkelijk leesbaar’, ‘luchtig’ en ‘herkenbaar’ genoemd. Of die verwachtingen zijn uitgekomen, lees je hieronder. 

Na het lezen van het boek gaat de inhoudelijke discussie van start. We bespreken ten eerste de proloog, waarin een bijzondere vooruitblik wordt gegeven naar de afloop van het verhaal. De proloog riep tijdens het lezen veel vragen op, maar de meeste lezers vergaten deze vooruitblik gedurende het lezen, waardoor het einde toch als een verrassing kwam. Ook Celesta herkent dit: “Ik heb het gelezen maar totaal niet geregistreerd. Compleet vergeten, niet meer aan gedacht in het hele verhaal en pas op het eind van het boek begon me weer iets te dagen en dacht ik ‘o ja’.”.

De hoofdpersonages, Evelien en Kees, weten weinig sympathie op te wekken bij de leesclubdeelnemers. Kees wordt onder andere een pannenkoek, een narcist, een mafketel en een flapdrol genoemd. Ook Julie is geen fan van Kees: “Ik walgde op momenten echt van deze man.”. Evelien wordt vooral naïef en onzeker genoemd. Sommigen zien wel een ontwikkeling bij haar. Zo ook Marlies: “Evelien groeit in haar rol als gescheiden vrouw, wordt steeds flexibeler en zelfstandiger.”. Personage Taeke wordt daarentegen door vrijwel iedereen omarmd. Ook bij Joyce scoort hij punten, vooral omdat hij nauwelijks strijd voert met Evelien over de kinderen, er vrede mee lijkt te hebben dat Evelien een hork als nieuwe partner heeft gekozen en diezelfde hork nu ook een rol in het leven van zijn kinderen speelt.

Vervolgens hebben we het over de thema’s in het boek gehad. Voor Kady zijn de scheiding, liefde, werk en verdriet de belangrijkste thema’s van het boek. Ook geldgebrek, familie, zelfstandigheid en bedrog worden als thema’s genoemd.

De boodschappen die de lezers uit het boek hebben gehaald, hebben vooral betrekking op liefde en verlangen. “Liefde maakt blind” en “Het gras is niet altijd groener aan de overkant” worden een aantal keer genoemd. Nicole heeft als boodschap uit het verhaal gehaald dat je je gevoel en intuïtief moet volgen, ook al kan dat negatief uitpakken. Maar lang niet iedereen haalt een boodschap uit het verhaal. Miranda denkt bijvoorbeeld niet dat het boek is geschreven om een boodschap mee te geven, maar dat het vooral dient ter vermaak.

De schrijfstijl van de auteur is vlot, eenvoudig en humoristisch. Volgens Iti maken de korte hoofdstukken dat je het boek in een rap tempo uitleest. Anita vindt de opbouw van het verhaal duidelijk. Ze heeft De ideale man niet gelezen, maar heeft desondanks niet het gevoel dat ze informatie miste. Ook Anne vindt de opbouw op zich prima, maar denkt dat de schrijfster wel voor andere vormen had kunnen kiezen waardoor ze de lezers meer zou boeien. Het einde is voor velen een grote verrassing, die niet goed bij de rest van het verhaal lijkt te passen. De vele onbeantwoorde vragen aan het einde van het boek gaven Linda een onbevredigd gevoel. 

De verwachtingen en het eindoordeel

De verwachtingen zijn deels uitgekomen. Leonie vond het een lekker boek over een jonge vrouw met liefdesproblemen dat voor een aantal uur vertier zorgde. De verwachtingen van Debbie zijn echter niet helemaal uitgekomen: “Ik had verwacht dat het boek meer over Eveliens kinderen zou gaan en dat is uiteindelijk niet het geval.”.

Het merendeel van de leesclubdeelnemers is desondanks toch benieuwd naar hoe het verder gaat en is van plan om een volgend boek in de reeks te gaan lezen. Violette zegt zelfs zeker te weten de hele reeks te gaan lezen. Amarins haakt echter af, sommige personages irriteerden haar zodanig dat ze niet meer over hen hoeft te lezen.

De waarderingen lopen uiteen van 2 tot en met 4 sterren, waarmee het boek een gemiddelde eindscore van 3,1 sterren heeft behaald.