Een beklijvende novelle en vijftien enthousiaste deelnemers die ook het beste van zichzelf willen geven. Meer heb je niet nodig voor een boeiend spektakel tijdens de looptijd van deze leesclub! Een zaterdagmiddag van Bert Wagendorp wordt binnenstebuiten gekeerd!

Het verhaal.

De Britten maken een cruciale fout op een zaterdagmiddag in februari 1945. Ze droppen hun bommen op het schoolplein van een dorp bij Almelo. Het grootste slachtoffer van deze schromelijke vergissing is Bram, een getalenteerde jonge knaap. Zijn beide ouders zijn er helemaal kapot van, alsook zijn zus die bij op het moment van de bominslagen in de buurt was. Sinds dat verschrikkelijke moment lijdt de hele familie erg onder het zware verlies. Dan wordt een nieuwe Bram geboren, als eerbetoon aan zijn oom, tevens de verteller van Een zaterdagmiddag van Bert Wagendorp. Zeventig jaar na de feiten vertelt een moeder aan haar zoon Bram wat er toen echt is gebeurd…

Wat vinden de deelnemers van Een zaterdagmiddag?

Marijke is de eerste deelneemster die haar leeservaringen samenvat: Een eenvoudige, ontroerende vertelling. Mooi beschreven en mooi geïllustreerd. Maar ook voorspelbaar en dun. "Bert Wagendorp bezit de kunst om een groot verhaal in weinig woorden te vertellen..... want soms zijn er niet meer woorden nodig." Saskia gaat voor het principe van “less is more”. Nico van der Heijden verwoordt het kort maar krachtig: “Een novelle om te herlezen, en nog eens, en nog eens..." Inderdaad, de meeste deelnemers lezen het boekje twee tot zelfs drie keer na elkaar… Guido Goedgezelschap reageert in een lyrische bui: “Ik vind dat ik dit verhaal kan vergelijken met doorregen spek: 2 verhaallijnen smelten in elkaar zoals het vet met het rode vlees van het spek tijdens het bakken: het verhaal na 70 jaar over de dramatische gebeurtenis en de herinneringen die daardoor bij haar zoon naar boven komen.” Voor Kite is deze novelle een raak geschreven flard geschiedenis. Een geschiedenis waarin Bert Wagendorp wel iets meer dan gewoon maar wat over zichzelf prijsgeeft. Marian gaat zelfs op zoek naar een biografie van de auteur… Rob Verheggen beschouwt Een zaterdagmiddag als een juweeltje in de boekenkast, om te koesteren! Hij geeft dan ook prompt vijf sterren voor het geheel, verhaal, tekst, illustraties en uitvoering.

Deze Hebban leesclub groeit uit tot een succes!

Vanaf de eerste dag is het duidelijk dat het een erg actieve discussie gaat worden. Niet omdat de meningen en ervaringen ver uit elkaar zouden liggen. De lezers motiveren en stimuleren elkaar om tot op het bot te gaan. Een genot om dit als coördinator te mogen beleven! Daarom een welgemeend “dank je wel” aan iedereen. Debutant Thijs overtreft zichzelf en schrijft zijn allereerste lezersrecensie. Rita Leyman vindt het zelfs jammer dat de leesclub weer op zijn einde loopt. “Eigenlijk werkt het wel een beetje verslavend. Telkens benieuwd zijn om de andere meningen te lezen en altijd nieuwe dingen die je zelf niet gezien hebt, te ontdekken.” Een erg mooie afsluiter van een enorm boeiende discussie en leesclub!

Het eindresultaat.

Knap schrijfwerk; de auteur slaagt er wonderwel in om een diepgaand levens-, familie- én een oorlogsverhaal neer te zetten. In nauwelijks 80 pagina’s. Een zaterdagmiddag geeft maar al te duidelijk weer welke blijvende schade een oorlog aanricht. In een toegankelijke maar toch ook prachtige taal en in gestileerde, te herlezen zinnen geeft Bert Wagendorp de lezer een klap voor de kop. Wordt dit dan ook beloond met een sterrenregen? Ja hoor, met uitzondering van een enkele drie geven de anderen steeds vier en vijf sterren. Vijftien beoordelingen zorgen voor een gemiddelde waardering van 4,07; afgerond komt dit neer op vier sterren voor deze sprankelende novelle!