Aan: Lykele Muus
Cc: Hebban.nl
Betreft: volgende afspraak
Datum: 17 september 2016

Beste Lykele,

Ik val maar direct met de deur in huis: Max, Sanne, Dolinda, Kris, Alexandra, Eeke, Jacobi, Ann, Agnes, Femke, Leentje, Charlotte, Hadewych, Wil, Nathalie, Gigi, Greet en ik melden bij deze dat wij gaarne deelnemen aan een leesclub romdom jouw volgende boek. Agnes zei letterlijk dat ze heeft "[...] genoten van het boek en van deze leesclub en [ik] zou het fantastisch vinden om samen met deze groep het volgende boek van Lykele te lezen."

Het begon bijna anderhalve maand geleden toen we te horen kregen dat we mee mochten doen aan deze leesclub. Nathalie, Gigi en Greet kregen spijtig genoeg niets te horen, maar besloten mee te doen met een eigen exemplaar van jouw Eland. Je mag best weten dat ik van tevoren mijn hart een beetje vasthield, omdat de leesclub middenin de vakantieperiode viel. Gelukkig bleek iedereen in staat om mee te doen. De een wat eerder dan de ander, maar dat maakte niet veel uit, want gepraat werd er toch wel en ieders steentje - hoe vroeg of hoe laat ook bijgedragen - werd op prijs gesteld. 

Je intrigerende naam, de nieuwsgierigmakende cover van Eland (geef je onze complimenten door aan Joost de Haas?), de achterflapbeschrijving en de sneak preview zorgden bij een aantal van ons voor hoge verwachtingen, terwijl anderen niet wisten wat te verwachten. Kris behoorde tot de laatste groep, en werd "verrast door de omvang van het boek en de zeer opvallende en originele vormgeving (kleur en design van de omslag, foto's in het boek, ...)". Hij was overigens niet de enige die aangenaam verrast werd door de uiterlijke kwaliteiten van het boek en de foto's binnenin. 

Het bleef echter niet bij deze complimenten. Charlotte, onze jongste deelneemster, zei over je schrijfstijl: "Wat ik zo prettig vond was het feit dat de schrijfstijl makkelijk was, maar niet op zo'n manier dat je het gevoel kreeg een kinderboek te lezen." Woorden als vlot leesbaar en prettig vielen regelmatig op de discussiepagina. Dolinda genoot met regelmaat van je mooie beeldspraken en vond vooral die vampierbeet onder het bordje met nummer 7 bijzonder goed getroffen, terwijl Wil moest glimlachen om de zin "Niemand ruimt zo snel zijn troep op als een man die seks verwacht". Sanne heeft genoten van de "goed gevonden knipoogjes naar schrijven en het boekenvak, met quotes, titels van andere boeken, Daniel's cynische blik op veel romans[...]" en vertelde dat ze "bij veel van deze kleine momenten een post-itje [heeft] geplakt om later nog eens terug te kijken."

Leentje meende dat je "al echt goed" moet zijn omdat je erin geslaagd bent om haar tot de laatste pagina "van zo'n dik boek" te kunnen boeien. Femke was echter maar wat blij dat het boek lekker vlot leest omdat ze, na twintig bladzijden te hebben gelezen, het boek niet meer kon wegleggen en bij Ann is Eland terechtgekomen in de top drie van 2016. Eeke beschikt door jouw "fijne, moderne debuutroman, met prachtig uitgewerkte personages, [en] thema's om over na te denken" nu nog over genoeg stof tot nadenken, terwijl Hadewych, geheel in stijl met de titel, nog een en ander te herkauwen heeft. De opbouw van je verhaal bekoorde Alexandra zeer, omdat zij "boeken waarin bepaalde dingen niet onmiddellijk helder zijn [...] het prettigste [vindt] lezen."
Nathalie vindt dat het verhaal "ontroerend verteld [is] en deze thematiek raakt bij mezelf ook een gevoelige snaar". Zij was niet de enige die er zo over dacht, want ook Greet constateerde dat "emotie en diepgang zitten doorheen het hele boek, het gaat over relaties, gevoelens en angsten". Gigi ging zelfs zover dat ze niet wilde stoppen met de leesclub... 

Ik kan zo nog vijf alinea's vullen met complimenten, quotes, hier en daar een kritiekpuntje en aanmoedigingen, maar die kun je hieronder, in het café,  en op de discussie- en recensiepagina's rustig nalezen. Wat niet onvermeld mag blijven, is dat het niet alleen aan je uitstekende debuut te danken was dat iedereen zo enthousiast meedeed. Je praatte mee in het café, gaf op elke vraag antwoord, waarbij de open en prettige wijze waarop je telkenmale reageerde hartverwarmend was. Weet ook dat wij de schrijfregels van Franzen en de proloog van The picture of Dorian Gray niet meer zullen vergeten. 

Lykele, hartelijk dank voor deze fijne leesclub, en een - wat ons betreft - onvoorwaardelijk tot lees',

Ellen

"Live your life so that when you die, the world cries and you rejoiced."
(Zwarte Eland)