OVER ELANDSOOG

Sinds Christian zijn bivakplek op het eiland Elandsoog moest opgeven, houdt hij de nieuwe bewoners Ivan en Zahra nog steeds in de gaten. Hij is ervan overtuigd dat Ivan meer op zijn kerfstok heeft, zeker wanneer zijn vriend op één van hun heimelijke bezoekjes aan het eiland wordt doodgeschoten.

In een poging om zijn eigen onschuld te bewijzen, moet Christian de waarheid aan het licht brengen. Maar Ivan sluipt niet als enige door de Zweedse bossen. En wie houdt uiteindelijk wie in de gaten?

DE LEESCLUB en hun VERWACHTING

De leesclub bestaat uit vijftien lezers (inclusief de coördinator van de leesclub). De meeste lezers hopen op een spannend verhaal, met verrassende wendingen en diverse verdachten waarin ook het Zweedse landschap een rol zal spelen. Omdat het een debuut is stappen de meeste lezers er redelijk blanco in, zoals Annemarie van de Kuilen: ‘Ik hoop dat het een boek is wat vlot en prettig leest. Voor de rest heb ik geen flauw idee wat ik kan verwachten.’ De verwachtingen van Ger van der Pluijm zijn explicieter: ‘Mijn verwachtingen van een thriller is (altijd), dat ik snel -binnen 10 pagina's goed in het verhaal zit- het boek vervolgens bijna niet kan wegleggen - ah nog één hoofdstuk en dan slapen- en dat ik het laatste deel op het puntje van mijn stoel zit.’

INHOUDELIJKE DISCUSSIE

Cover en titel versus verhaal

De cover valt bij iedereen in de smaak: ‘smaakvol’, ‘harmonieus’, ‘mooie foto’ en ‘mooie opmaak’ waren kwalificaties die de revue passeerden. De reden waarom de foto op de cover een kwartslag is gedraaid, werpt wel vraagtekens op en maakt dat Ingrid de neiging heeft om het boek, als ze het neerlegt, steeds een kwartslag te draaien zodat de bomen rechtstaan. Pas op het eind van het verhaal blijkt dat de cover goed bij het verhaal past.

De titel zegt weinig over het soort verhaal dat je mag verwachten. De toevoeging ‘thriller’ lost dit probleem op. Femke96: ‘Als je Elandsoog hoort zou ik niet meteen aan een thriller denken, maar zodra je de flaptekst leest wordt dit meteen duidelijk.’ Ook voor Oueddanielle was de titel wat onduidelijk:  ‘Ik heb de titel Elandsoog ook niet helemaal gesnapt totdat ik het boek begon te lezen. Het is dus niet echt heel pakkend in mijn oog, de titel.’

Schrijfstijl en woordgebruik

Over de schrijfstijl is iedereen het unaniem eens: prettig, makkelijk leesbaar zonder ingewikkelde zinsconstructies. Sven: ‘Ze leest heel gemakkelijk. Bij deze schrijfstijl is het ook onnodig om passages twee keer te moeten lezen om alle info binnen te krijgen. Leest ook zeer leuk. Een debuut? Moest ik het niet geweten hebben dat dit een debuut was ging ik het waarschijnlijk niet geweten hebben door mij te baseren op de schrijfstijl. Goed gedaan dus.’ De andere lezers zijn het met hem eens dat nergens te merken is dat dit een debuut is. Anderen valt het bijna poëtische taalgebruik op, dat voor een thriller niet zo gebruikelijk is: Evy De Brabander: ‘Ik vind dit prachtig, maar toch geeft me dit een dubbel gevoel. Je hebt als het ware soms het gevoel dat je tussen twee stijlen heen en weer gaat. In dat opzicht moet ik toch zeggen dat ik denk dat dit bij een volgend boek beter zal gaan. Om wat standvastiger te zijn. Ik stoorde me er niet echt aan en de stijl is wel echt uniek. Het zou me trouwens niet verbazen als het volgende boek een roman wordt, waarbij de poëtische schrijfstijl de bovenhand krijgt en het echt genieten wordt.’

De veelal korte hoofdstukken met perspectiefwisseling worden door de meeste lezers gewaardeerd.

Personages

De verschillende verhaallijnen met hun eigen personages zorgden ervoor dat er een flink aantal personages hun opwachting in het verhaal maakten. Hoewel de introductie van de personages gedegen was, waren er een paar die je aan het eind van het verhaal met onbeantwoorde vragen achterlieten. Ingrid: ‘In het begin van het boek hoef ik niet alles te weten over de personages want anders is een deel van de spanning weg maar op het einde wil ik toch alles weten.’ Een aantal lezers vond van sommige personages hun rol in het verhaal niet geheel duidelijk en zelfs overbodig, waaronder Frodo: ‘Stijn en de politie vond ik ook niet echt zo belangrijk voor het verhaal. Ze hebben niet echt een functie. Vooral de politie heeft mijns inziens niet veel toegevoegd aan het verhaal.’

Spanning en plot

Hoewel niet nagelbijtend spannend, vond bijna iedereen de spanningsopbouw goed. Lisette: ‘Ik vond de spanningsopbouw prima in de zin van dat ik nieuwsgierig bleef hoe alle puzzelstukjes uiteindelijk in elkaar zouden vallen.’ Toch ook een paar kritischere reacties. Wil Veltkamp: ‘De spanningsboog had voor mij nog wel groter mogen zijn.’

Over het uiteindelijke plot lopen de meningen uiteen. Een klein deel van de lezers is verrast, maar het overgrote deel van de lezers zag de ontknoping al aankomen. Evy De Brabander: ‘Het verhaal is origineel in invulling en aanpak, maar voor mij minder qua verhaal zelf. Er wordt erg naar de verhalen achter de personages gekeken. Het plot zelf is ergens wel wat voorspelbaar en sommige wendingen zie je al een tijdje aankomen.’ Aanzienlijke positiever is Annemarie van de Kuilen: ‘Het plot had ik niet verwacht.’

MEDEWERKING ESTHER QUATFASS AAN DE LEESCLUB

De enthousiaste medewerking van Esther Quatfass wordt gewaardeerd en niet als beperkende factor voor het beantwoorden van de vragen ervaren. Of misschien toch een heel klein beetje? Ibolya Moor: ‘Ik vond het een super aanvulling dat ze aan de club meedoet! Zoals ik al eerder schreef, ze heeft me op dingen geattendeerd waar ik gewoon overheen gelezen had. Ja het heeft in die zin mijn mening beïnvloed dat ik nu meer typisch Zweedse dingen in het boek zie. Een betrokken auteur die hart heeft om te zien waar ze wat van kan leren.’  Esther zelf kijkt er ook met positieve gevoelens op terug: ‘In ieder geval vind ik deze leesclub bijzonder motiverend! Heel fijn hoe iedereen de moeite neemt om te antwoorden.’

EINDOORDEEL en WAARDERING

De verwachtingen van de lezers zijn over het algemeen niet helemaal uitgekomen, met name omdat het boek na lezing niet helemaal als thriller werd gekwalificeerd. Ondanks dat heeft iedereen het boek met plezier gelezen.

Het boek werd gewaardeerd met louter 3*** en 4****.

Van de vijftien lezers waardeerden negen lezers het boek met 3***, waaronder Nicole Camp: ‘Hoewel het boek niet overduidelijk tot het genre ‘Scandinavische thriller’ behoort, (daarvoor is het naar mijn mening niet geheimzinnig genoeg) weet het toch vanaf het begin tot het eind te boeien. 3*** voor dit verrassende debuut.’

Femke96: ‘Ik vond het een boek wat lekker door las, alleen, zoals ook al eerder vernoemd, had ik wel meer verwacht over de misdaad. Het ging heel veel over persoonlijke relaties tussen mensen en hoe ze bij hun daden zijn gekomen. 3***.’

Een waardering die ook Ger van der Pluijm voor het boek over had: ‘Wel een spannend boek, goed geschreven en voor een aantal personages een goede uitwerking van hun karakters. Conclusie: 3*** van mij.’

De resterende zes lezers waardeerden het boek met 4****.  Lisette: ‘Al met al een prettig leesbaar boek, waar hem de spanning er niet zo zeer in zit in wie het gedaan heeft, maar meer in hoe alle verhaallijnen uiteindelijke in elkaar passen. Wat mij betreft 4**** waard.

Ingrid: ‘Esther Quatfass heeft een goed debuut neergezet. Haar sterkste punt zijn de schitterende zinnen waarbij je soms stopt met lezen om ze tot je door te laten dringen. 4****.’

De leesclub werd met een gemiddelde score van 3*** afgesloten.

In de onderstaande reacties hebben de lezers een kenmerkende quote uit hun recensie van Elandsoog geplaatst en het aantal sterren dat zij het boek gaven.