OVER ELEANOR OLIPHANT IS COMPLETELY FINE

Het leven van Eleanor Oliphant bestaat uit haar 9-tot-5-baan door de week, het wekelijkse telefoontje met haar moeder op de woensdagavond en flessen wodka in het weekend. Zo leeft zij haar leven en is ‘completely fine’. Al snel wordt duidelijk dat zij helemaal niet zo prettig in haar velletje zit. Nadat zij op haar werk kennismaakt met IT-specialist Raymond neemt haar leven een verrassende wending en wordt langzaam maar zeker duidelijk wat er in haar leven is gebeurd en waarom Eleanor is zoals ze is.

DE LEESCLUB

De leesclub van het (Engelstalige) boek telde in totaal 11 zeer enthousiaste lezers. De lezers verwachten eigenlijk unaniem een grappig boek. Sylvia ten Hove: “Toen ik er voor het eerst over las, moest ik aan het boek The Rosie Project denken. Dat vond ik ook zo hilarisch”. Een vergelijking die door Alie Haarsma en Karin Walta wordt gedeeld. Claudia Bosman denkt eerder aan een boek in de trend van Bridget Jones, net als Bookjunk en Eveline. Door de checklist op de cover heeft Eveline bovendien nog een associatie met Shopaholic. Petra vos verwacht op haar beurt een heerlijk vlot geschreven boek doorspekt met Britse humor: “Dat wordt smullen, me thinks”.

De lezers komen er echter al snel achter dat het toch een volkomen ander boek is dan ze verwacht hadden. Bookjunk verwoordt dit treffend: “Trouwens, wow, wat hadden wij het allemaal mis qua genre! Die cover en achterflap gaven mij in ieder geval het beeld van een luchtig boek en nu blijkt het eerder heftig”. Ondanks dat het boek totaal anders is dan iedereen verwacht, zijn alle lezers razend enthousiast over het verhaal. Tussendoortje: “Mijn verwachtingen zijn absoluut overstegen! Wat een verhaal, waar ik nog steeds, ook al is het al weer even geleden dat ik hem uitgelezen is, vaak aan terugdenk. Ik wist niet dat je zo geraakt kon worden door een fictief karakter!”. Eveline: “Veel ontroerender. Het raakte me veel meer dan ik had verwacht. Ik heb om Eleanor gelachen en gehuild terwijl ik van tevoren had verwacht dat het vooral een luchtig boek zou zijn”.

Er wordt volop gespeculeerd wat er nu in het leven van Eleanor is gebeurd en waarom ze is zoals ze is. “Ik denk dat ze iets traumatisch heeft meegemaakt in haar leven, maar wat dat 'iets' is? Dat weet ik nog niet”, meldt Claudia Bosman.

Alle lezers leven enorm mee met Eleanor, zeker als het gaat om de relatie met haar moeder en de wekelijkse telefoontjes. Alie Haarsma: “Ik heb echt medelijden met haar op de momenten dat ze contact heeft met Mummy. Je begrijpt dan meteen dat ze ook niet gewoon kan zijn, als je door zo iemand opgevoed bent en nog steeds beïnvloed wordt”.

Maar ook Raymond wordt in het hart van de lezers gesloten. Voor Stormey G is hij zelfs absoluut haar favoriete persoon: “Zijn zorgzame karakter is zo prachtig. Hoe hij voor zijn moeder zorgt is prachtig. Maar vooral zijn omgang met Eleanor is mooi om te lezen. Waar de hele wereld Eleanor ziet als raar en lelijk, ziet Raymond haar als mens en neemt alle rariteiten voor lief. Zelfs als ze een beetje een gekkie wordt, laat hij haar niet vallen. Dat is machtig mooi!”.

Cover

De cover van het boek is ook onderwerp van discussie. De (tijdelijke) cover spreekt iedereen erg aan en als de uiteindelijke definitieve cover bekend wordt voert teleurstelling de boventoon. Eveline: “Heb gezocht naar de nieuwe cover en idd... wat jammer!! Geeft veel te veel weg. Ik weet nog hoe lekker ik aan het speculeren was geslagen en het niet helemaal goed had hahaha. Dat zou met de nieuwe cover niet meer kunnen”. Ze stelt voor om dit vooral aan de uitgever te melden en een poging te doen de uitgever te overtuigen dat de tijdelijke cover toch echt veel beter is.

Schrijfstijl

Over de schrijfstijl is iedereen het eens: mooi, prachtig en heerlijk leesbaar zijn kwalificaties die de revue passeren. “Een van de beste dingen van dit boek was de indrukwekkende schrijfstijl. Zoveel mooie quotes maar ook genoeg humor om het af te wisselen. Echt heerlijk om te lezen”, vindt Karin Walta. En ook Tussendoortje spreekt lovende woorden: “Op sommige momenten luchtig, maar Gail Honeyman weet de zwaarte van sommige momenten ook echt wel te vatten! Humor wordt afgewisseld door een traan”. Petra Vos vindt de schrijfstijl “heerlijk typisch Engels, met Britse humor, lekker droog. Soms worden er ook wel wat ingewikkelde woorden ingegooid, maar dat is meer om de intelligentie van Eleanor aan te stippen dat om het voor de lezer ingewikkeld te maken”. 

Opbouw van het verhaal

Verder prijst de leesclub de rustige opbouw van het verhaal dat blijft boeien. Tussendoortje: “Een opbouw waar je u tegen zegt wat mij betreft”. Ook Bookjunk is enthousiast: “Het begin is misschien wat té langzaam voor sommige mensen. Vooral omdat het in het eerste gedeelte van het boek niet zoveel opmerkelijks gebeurt. Maar door de terloopse verwijzingen naar het heftige verleden van Eleanor slaagt de auteur er toch in om de spanning erin te houden”. Lisanne Ortsen: “Normaal ben ik niet zo van het 'rustige'. Er dreigt dan gauw het gevaar dat het saai wordt. Maar dat had ik bij dit boek eigenlijk helemaal niet”.

EINDOORDEEL en WAARDERING

Het eindoordeel en de waardering resulteert in een ware sterrenregen.

Slechts twee lezers waardeerden het boek met 4***:

Bookjunk: “Verder is de humor heerlijk droog voor zulke heftige materie, is het taalgebruik bij vlagen wonderschoon en is het verhaal gewoon erg interessant. Uiteindelijk slaagt Honeyman er echter niet in om alle losse eindjes op een helemaal geloofwaardige wijze aan elkaar te knopen. Helaas. Het onbevredigende gevoel dat achterblijft is extra jammer, juist omdat Eleanor Oliphant is Completely Fine een zeer mooi debuut is”.

Lisanne Ortsen: “Wat een geweldig boek was dit om te lezen. Je wordt meteen gegrepen door het verhaal ook al heb je nog geen idee wat er speelt”.

En maar liefst 9 lezers waardeerden het boek met 5****:

Karin Walta: “Eleanor die langzaam haar eenzaamheid doorbreekt... met lieve momenten en erg verdrietige. Ik ben absoluut fan en toen ik het uithad en alles wist over haar jeugd moest ik wel even slikken. Echt een heel mooi boek!”.

Sylvia ten Hove: “Ik vond het een geweldig boek! Gail Honeyman heeft me laten lachen en ook laten huilen. Ze heeft me ook geraakt met haar mooie taalgebruik. Dit boek behoort tot een van mijn favorieten!”.

Petra Vos: “Wat een krachtig geschreven debuut, zo mooi. Je kijkt mee over de schouder van Eleanor. Soms droevige momenten, soms hele fijne momenten. Ik zat echt helemaal in het verhaal”.

Tussendoortje: “Sommige stukken zat ik hardop te lachen, ook heb ik een traan gelaten. En dat terwijl ik echt niet snel huil bij een boek. Het meest opvallende was dan misschien nog wel dat ik het hardst moest huilen bij een soort gelukkig moment. Namelijk haar jeugd herinneren van het schoolreisje. Dit was haar gelukkigste moment die zij zich kon herinneren uit haar jeugd, en dat omdat ze zich even geen zorgen hoefde te maken maar gewoon even kind kon zijn! Als ik eraan terug denk krijg ik weer kippenvel!”.