Met twaalf lezers doken we samen in het laatste deel van de Red Queen-serie van Victoria Aveyard: War Storm. Volgens iedereen had de serie zijn ups en downs gehad. Deel twee werd vaak het minst populaire deel genoemd, terwijl deel drie juist weer héél erg goed was. Maar deel één, waarmee alles begon, bleef vaak de terechte nummer één. Maar waar in de lijst zou War Storm eindigen?

Hoge verwachtingen

Lezers Elise en Priscilla spraken over hoge verwachtingen over dit laatste deel.

Elise: “Ik had verwacht op alle vragen antwoorden te krijgen en dat er aan het einde een grote strijd zou plaatsvinden.”

Helaas werden we teleurgesteld: het boek was redelijk langdradig en het was niet wat we hadden verwacht. Cheyenne vond veel redelijk voorspelbaar, terwijl Lotte juist tevreden was met het verhaal, omdat ze weinig verwachtingen had gehad. Toch was er een soort consensus dat er verrassend weinig ‘oorlog’ in het verhaal zat en er veel meer politiek werd bedreven.

Uitblinkers

Echter was dat ‘politiek bedrijven’ nog niet zo héél erg. Personages konden daardoor echt schitteren, en daardoor werden sommige verrassende personages nieuwe favorieten. Veel lezers noemden Evangeline, de enigszins kille en gemene ex-verloofde van Maven, hun nieuwe favoriet. Maar ook de andere dames, als de stoere Farley en de mysterieuze Lakelander prinses Iris, werden nieuwe favorieten.

“Ik wil hier graag Mare, Cal en Maven zeggen, maar doorheen de serie begonnen hun verhaallijnen met steeds minder te interesseren en werd mijn aandacht steeds meer getrokken door personages die minder in de spotlights stonden. Farley, Iris en Evangeline waren voor mij de personages die het boek zo leuk maakten om te lezen,” vertelt Silke, en velen waren het met haar eens.

Traagheid

Helaas was het verhaal volgens veel lezers redelijk langdradig en traag, vooral door de vele discussies die door personages gevoerd werden. In een boek dat War Storm heet, zat verrassend weinig oorlog.

“Ik vond dit boek voor een afsluiter eigenlijk te langdradig. Er werd veel ingegaan op informatie die niet nodig was voor het verhaal,” legt Kivel uit.

Silke is het met haar eens: “In het begin vond ik dit geen probleem en waren de discussies juist interessant, maar naarmate ik steeds verder in het verhaal vorderde begonnen deze momenten me te ergeren.”

Ook noemen lezers het einde ‘kort door de bocht en verrassend afgeraffeld’, vanwege het feit dat alles ineens zo snel voorbij is, terwijl ze niet een boek vol met langdradige discussies hebben lezen. En dan ineens is de oorlog voorbij? 

De wending - helemaal aan het einde - waarbij Cal en Mare niet samenkomen als écht koppel, vonden velen teleurstellend – als echte romantici – maar wel realistisch.

" Het einde is inderdaad bitterzoet: aan de ene kant vind ik het passen bij de staat waarin Mare en Cals relatie zich bevindt, aan de andere kant denk ik dat het einde veel interessanter had kunnen zijn," zegt Yvette.

Het verhaal liep dus – zoals je wel kunt stellen – niet zoals veel lezers voor ogen hadden gehad. Toch komt het boek uit op een redelijk hoge score - uitgerekend 3,7 sterren - van 4 sterren gemiddeld. Dit is vooral te danken aan de fantastische personages, dialogen en een tevreden gevoel na het dichtslaan. Het was zeker niet slecht, gewoon niet wat lezers verwacht hadden. Het eindwoord waarmee lezers dus beschreven wat ze van War Storm vonden, is dus zeker waar maar kan wel gelezen worden met een korreltje zout. 

Het is daarom ook enigszins passend – maar wel jammer – dat lezers één woord gebruiken om War Storm te beschrijven: langdradig.