Over Furyborn

Als Rielle zichzelf en haar beste vriend verdedigt bij een aanval wordt haar geheim dat ze alle zeven vormen van elementaire magie kan gebruiken bekend. Volgens een profetie kunnen alleen de Zonnekoningin en de Bloedkoningin dit. Omdat zij de wereld kunnen redden of vernietigen, moet Rielle in een reeks testen bewijzen dat zij de voorspelde redder is. Als ze niet slaagt, zal ze moeten sterven.
Duizend jaar later is het verhaal van Rielle voor huurmoordenaar Eliana niet meer dan een legende. Nadat de mysterieuze Wolf haar om hulp vraagt, haar moeder verdwijnt en ze het geheim ontdekt van de keizer die haar land veroverde, moet ze echter wel erkennen dat magie heel echt is en dat haar lot en dat van Rielle met elkaar verbonden zijn.
Claire Legrand schreef al eerder enkele jeugdboeken en youngadultromans. Furyborn is het eerste deel van haar Empirium-trilogie.

Leesclub

10 lezers (waaronder een met een eigen exemplaar) dompelden zich onder in de wereld van Furyborn. De meesten hadden vooraf geen specifieke verwachtingen van het boek. Anderen hoopten op een spannend verhaal met sterke vrouwelijke hoofdpersonen.
De cover wist veel lezers meteen al te betoveren. De goud met rode afbeelding op het zwarte dust jacket werd meermaals “prachtig” genoemd.

Personages

Over de twee hoofdpersonen waren de meningen verdeeld. Een enkeling was razend enthousiast over beide dames en hun verhaal. Saskia: “Ik vind ze beiden af en toe irritant of juist bewonderenswaardig. Dat komt omdat ze menselijk afgeschilderd zijn. Het zijn geen onkreukbare heldinnen maar vrouwen met trauma’s.”
Anderen hadden een (soms lichte) voorkeur voor Rielle of Eliana. Miriam: “Het verhaal van Rielle vond ik intrigerender, misschien ook omdat je vanaf het begin weet dat het ontzettend fout met haar zal gaan en omdat haar verhaal het begin is waar dat van Eliana op voortborduurt.”
Over het leukste bijpersonage was vrijwel iedereen het eens: Eliana’s kleine broertje Remy, die ervoor zorgt dat zijn zus haar menselijkheid behoudt. Ook de intrigerende Simon, die beide hoofdpersonen met elkaar verbindt, sprak de lezers aan. Zijn rol in het leven van beide Koninginnen gaf een extra dimensie aan het verhaal.

Grijstinten

Dat geen enkel personage puur goed of slecht was, kon op veel waardering rekenen. Maartje: “Het mooie aan het boek vind ik juist dat het allemaal niet zo zwart-wit is. Naar mijn idee zijn beide vrouwen niet slecht en doen ze wat er gedaan moet worden om te overleven en om hun geliefden te beschermen.”
Ook ontging het de deelnemers niet dat Rielle en Eliana steeds meer de rol overnemen die de ander aanvankelijk had: de lieve Rielle wordt langzaam meedogenlozer, terwijl de harde Eliana haar menselijke emoties meer toelaat. Cindy: “Beiden hebben positieve en negatieve kanten die ze juist menselijk maken en dat vind ik persoonlijk het mooiste. De grijstinten in een personage en uiteindelijk lijken de dames meer op elkaar dan dat je in eerste instantie zou denken.”
De profetie was in de ogen van de Leesclubdeelnemers dan ook verre van duidelijk en de verwachtingen die ze oproept blijken niet altijd overeen te komen met de werkelijkheid: hoewel “Bloedkoninging” een negatieve ladig heeft, is in feite onduidelijk wie van de twee koninginnen de macht heeft om de wereld te vernietigen en er wordt zelfs niet benoemd om welke wereld het eigenlijk gaat.

Verhaallijnen

Over de proloog was iedereen erg enthousiast, al gaf hij wel veel weg. Miriam: “Door de proloog zat ik meteen in het verhaal. Het maakte wel dat ik soms naar gebeurtenissen toe aan het lezen was in plaats van het verhaal rustig te volgen, omdat je denkt te weten wat er gaat komen.” De meeste deelnemers vonden het verhaal desondanks niet voorspelbaar, omdat de personages grijstinten hebben en je nooit weet hoe iets precies zal gebeuren.
Dat de twee verhaallijnen elkaar afwisselen was erg prettig, hoewel het aanvankelijk voor een enkeling verwarrend was, zeker door de grote tijdsprong. Desiree: “Ik moest er aan het begin heel erg aan wennen en ik had er best moeite mee, maar vooral omdat ik in drie boeken tegelijk aan het lezen was. En ik haalde dus alles door elkaar. Maar toen ik die andere twee boeken weglegde vond ik het juist wel leuk. Het leek alsnog alsof ik twee verschillende boeken aan het lezen was.”
Dat er zo veel tijd tussen de twee verhaallijnen zat, werd als uniek ervaren. Het zette een enkele deelnemer zelfs even op het verkeerde been, omdat de profetie erop lijkt te wijzen dat beide Koninginnen in dezelfde tijd leven. De wereld leek weinig veranderd in duizend jaar. De verwachting was dat er meer veranderd zou zijn, al werd terecht opgemerkt dat het lastig is vast te stellen omdat Rielle en Eliana een andere maatschappelijke positie hebben en op een ander continent leven. Er wordt gehoopt dat Legrand in volgende delen het unieke van de uiteenlopende tijdlijnen optimaal zal benutten.

Schrijfstijl

De schrijfstijl werd beoordeeld als vlot en aangenaam. Janneke: “De schrijfstijl van Legrand, korte zinnen, prettige personages met voldoende diepgang en goed opgezette dialogen maakte dat doorlezen ook zeker geen straf was. De perspectiefwisselingen vond ik ook veel toevoegen aan de schijfstijl, zo voelden de verhalen toch al meer verwoven dan dat ze op het begin eigenlijk waren.”
De cliffhangers, die nieuwsgierig maakten naar hoe deze verhaallijn verder ging, werden zowel geprezen als vervloekt. Sven: “Soms had ik wel eens de goesting om hoofdstuk over te slaan om te zien hoe het dan verder ging. Gelukkig mij kunnen inhouden en dit dan toch niet gedaan. Vond voor mij dat die clifhangers ervoor zorgden als ik de volgende dag verder las het verhaal nog steeds fris in mijn geheugen zat.”
De deelnemers waren het ook met elkaar eens over de doelgroep van het boek: Furyborn is geen typische youngadultroman. Het is een prima eerste deel van een fantasyserie die geschikt is voor jong en oud en die ook bij volwassenliteratuur prima tot zijn recht komt.

Vervolg

Furyborn is pas het eerste deel is de Empirium-trilogie. Legrand heeft een prima eerste boek geschreven, want alle tien de deelnemers willen het tweede deel lezen. De meesten vonden het boek zo goed dat ze niet kunnen wachten tot Kingsbane in mei volgend jaar uitkomt. Isabellex: “Ik wil zeker verder gaan lezen wanneer deel 2 uit komt, ik hoop dat de open vragen die er nu nog zijn kunnen worden beantwoord en dat je nog meer te weten kan komen over de personages.”
Merel wijst erop dat er nog genoeg mysteries zijn en dat er een spectaculaire climax in het vooruitzicht ligt: “Nog niet alle vragen zijn beantwoord, bijvoorbeeld wat er nu precies met Audric gebeurd is, en ik verwacht dat we in de rest van de trilogie meer antwoorden zullen krijgen. Ook gok ik zo dat er een strijd met Corien zal uitbreken.” Voor sommige lezers zijn die onbeantwoorde vragen de belangrijkste reden om het tweede deel te willen lezen, omdat ze het enigszins vervelend vinden dat er dingen geïntroduceerd worden die in dit boek (nog) niet verder worden uitgewerkt. Dat ze dat lichtelijk irritant vinden neemt echter niet weg dat ook zij het boek met veel plezier gelezen hebben en dat ze zeker het tweede en wellicht zelfs het derde deel willen lezen.

Eindoordeel

De lezers van Furyborn waren vrijwel allemaal erg enthousiast over het boek. Ze vonden het een veelbelovend verhaal met interessante personages, dat lezers van alle leeftijden zal aanspreken. Een enkele deelnemer had het gevoel dat dit eerste deel nog vooral wereld- en karakterbouw was en dat het beste nog moet komen. Iedereen kijkt dan ook uit naar de rest van de trilogie.

“Met Furyborn heeft Claire Legrand in elk geval een boeiend en spannend eerste deel neergezet dat nieuwsgierig maakt naar het vervolg.”

– Merel (4 sterren)

“Een heerlijk boek met veel actie en magie!”

– Isabellex (4 sterren)

“Een van mijn favoriete boeken dit jaar.”

– Desiree (5 sterren)

Furyborn werd gemiddeld gewaardeerd met 4 sterren (2 x 3 sterren, 5 x 4 sterren en 3 x 5 sterren).