Deze Hebban Leesclub las de afgelopen weken ‘Godblind' van Anna Stephens over de strijd tussen Mireces en Rilpor en verbannen goden die de macht willen heroveren. Nieuwsgierig naar het eindoordeel?

INHOUD

In Gilgoras heerst er een onrustige wapenstilstand tussen koning Rastoth van Rilpor en koning Liris van de Mireces. In Rilpor hangen ze de goden van het licht aan en in Mireces aanbidden ze de rode goden. Na jaren van plotten hopen de rode goden de wereld in bloeddorstige chaos te storten en de sluier die hen uit de fysieke wereld weert op te lichten. Na de dood van de koningin is koning Rastoth immers overmand door verdriet en dat zorgt ervoor dat Rilpor kwetsbaar is. Ondertussen vlucht een slavin weg van het hof in Mireces nadat Liris haar probeerde aan te randen en zet zo een serie gebeurtenissen in gang die het evenwicht ernstig zullen verstoren.

LEESCLUB

Aan de hand van een tiental discussievragen bespraken de leesclub-deelnemers wat zij van het boek vonden.

Met een knappe cover sprak het boek de deelnemers wel aan. De omslag viel op en nodigde uit en meteen bracht dat ook de nodige verwachtingen met zich mee. Hoewel de cover van definitieve versie van het boek wat afwijkt van die van het leesexemplaar dat de deelnemers ontvingen, prikkelde die toch om er snel aan te beginnen: donker en mysterieus.

In schrijfstijl van Anna Stephens viel vooral het taalgebruik op. De scheldwoorden en het ruwer taaltje zorgde ervoor dat Cindy even moest wennen aan de stijl, maar al snel was dat geen enkel probleem meer en las het als een trein. Ook voor Elise was het even aanpassen, ze noemt de taal bloederiger dan ze gewend is. Cece verbaasde zich over het feit dat een Britse auteur dergelijke scheldwoorden gebruikte, normaal las ze niet zo'n donkere stijl. Lieke vond de dialogen af en toe best modern aandoen, ondanks de primitievere setting waarin het verhaal zich afspeelt. Voor Dorien waren de hoofdstukken redelijk kort in vergelijking met andere fantasyboeken, maar dat vond ze best fijn, omdat ze zo toch sneller het boek in handen nam als ze even tussendoor een paar minuutjes tijd had. Het was voor Eline moeilijk om er precies de vinger op te leggen wat het was, maar iets zorgde ervoor dat dit boek niet zo vlot las. Wordbondage noemde de schrijfstijl dan weer heerlijk soepel en erg beschrijvend.

De plot van het boek ging op en af. Met momenten ervaarden de deelnemers wel voldoende spanning, maar die zakte vaak weer in. Marvin stelt het als volgt: “het verhaal begint met een echte binnenkomer. Daarna krijgen we een gezapig rondje sfeerschepping: voorstelling van de personages en hun achtergronden, met slechts weinig voortgang in de plot. Het wordt niet alleen chaotisch gebracht maar stokt ook.” Anna Stephens schept goede verwachtingen, maar weet die onvoldoende in te lossen. Volgens Angieroxy creëerde de start hoge verwachtingen voor de rest van het verhaal, maar helaas zakte het daarna in.  Het verhaal verloor te vaak zijn ritme, waardoor ze moeite had om door te lezen en ze  het boek regelmatig even weglegde. Voor de boekenier leek het soms alsof bepaalde delen op verschillende tijdstippen geschreven waren en dan aan elkaar geplakt zodat het toch een geheel vormde en Sanderr vond het net zoal de meeste anderen snel en flitsend beginnen, maar ook hij zag de spanning wat inzakken, al vond hij het wel steeds vlot leesbaar.

Wat voor behoorlijk wat polemiek zorgde in de leesclub waren de personages. Een behoorlijk discussiepunt waren de vele point of views (POV’s) en de ontwikkeling van de personages. Rietje gaf aan dat de personages niet zoveel ontwikkelen, wat voor haar een groot gebrek was in het boek. Het meest zag ze Rilirin evolueren, ze ging van een onzeker iemand naar een personage dat toch langzamerhand meer vertrouwen krijgt in zichzelf. Miriam noemde Crys die haar deed denken aan Martrim Cauton uit a Wheel of Time. Verder had ze graag nog de POV van Rivil gelezen. Zonder spoilers weg te geven, kan gezegd worden dat dit inderdaad wel de moeite had kunnen zijn. Na het lezen van het boek hadden de deelnemers er liefst voor gekozen een aantal POV’s te schrappen, zodat de personages wat dieper uitgewerkt hadden kunnen worden. Saskia suggereert dat alle personages misschien wat minder vaak aan bod hadden kunnen komen, maar wel wat langer?

BEOORDELING

Godblind werd met gemengde gevoelens onthaald door de deelnemers aan de leesclub. Eline hoopte dat dit boek iets weg zou hebben van Game of Thrones en dat dit een zeer complexe en intrigerende nieuwe fantasy-trilogie ging zijn. Maar jammer genoeg zijn haar verwachtingen niet helemaal uitgekomen. Ze vond het niet zo intrigerend als ze had verwacht. Marvin wordt doorgaans eerder aangesproken door de intriges en de groei van de personages, maar zag hier de gevechten de overhand krijgen en eindigde net zoals Saskia teleurgesteld. Zij noemde Godblind het sloeberwijntje onder de fantasy: een zwartgallig tussendoortje waar je niet al te hoge verwachtingen van moet hebben. Cece zegt dat hoe verder je komt in het boek, hoe minder het je pakt door de vele karakters en de vage uitwerking. Als pluspunt zijn er volgens AngieRoxy ook zeker wel plottwists die je niet ziet aankomen en die je de pagina 2 keer laten lezen, alleen maar om zeker te weten dat dit echt is gebeurd. Rietje gaf aan dat ze het niet erg vindt als een boek wat gruwelijke elementen bevat, maar ze vond het soms wat té en noemde dat beslist geen meerwaarde.

Lieke had wel degelijk hoge verwachtingen die niet waargemaakt zijn, maar zal misschien het tweede deel toch nog een kans geven. Miriam bleef achter met een paar brute scenes op haar netvlies, een hoop vraagtekens en helaas een beetje een onbevredigd gevoel. Volgens de boekenier was het idee dat aan de basis ligt van deze trilogie zeker goed te noemen, alleen diende er aan de uitwerking ervan nog geschaafd te worden. Wat betreft Dorien is het al met al een fantasy-boek dat ook aan te raden valt aan de beginnende of minder ervaren fantasy-lezer, maar wel eentje om je hoofd bij te houden!

Cindy hoopt in de volgende delen de Goden meer aan bod te zullen zien komen, dat zij dominanter worden in hun rol, want al met al is ze toch erg benieuwd naar het vervolg. Op zijn beurt las Sanderr het boek tussen de tentamens door en vond het snel lezen. Hij zal zeker uitkijken naar de volgende delen en is benieuwd welke wending de serie gaat nemen. Wordbondage noemt het boek een zeldzaam iets en liet zich er op een positieve manier door overdonderen. Elise noemde het boek goed, origineel en erg spannend. Het is wel een boek waar je goed je hoofd bij moet houden, maar een aanrader.

Het globale eindoordeel van de leesclub luidt alsnog 3,5 sterren. De recensies van de deelnemers aan de leesclub zijn terug te vinden op de boekpagina van Godblind.