De deuren van het leesclubcafé goede buren werden geopend en mondjesmaat namen de lezers plaats aan de tafel. De lezers stelden zich voor en er werden al gauw leestips uitgewisseld, verschillende thrillers en lievelingsauteurs besproken. Natuurlijk zaten we allen vol spanning te wachten op ons boek goede buren van Mattias Edvardsson toch de toon werd direct gezet, dit ging een gedreven leesclub worden.

De auteur:

Mattias Edvardsson heeft meer dan vijftien jaar lesgegeven in Zweeds en psychologie, maar sinds 2019 heeft hij zich toegewijd aan fulltime schrijven. Een heel gewoon gezin was zijn internationale debuut dat in 33 verschillende talen werd uitgegeven. Toch was hij niet aan zijn proefstuk toe, hij schreef al meerdere boeken, kinderboeken en YA maar ook boeken voor volwassenen.

Korte inhoud:

Mickael en Bianca verhuizen met hun twee kinderen naar Köpinge, een Astrid Lindgren-wereld, een veilige wereld voor de kinderen, weinig auto’s, veel groen en vooral rustig en vredevol. Een woonerf waar buren nog buren zijn, je de deur kan openlaten en er elk jaar een buurfeest is. Toch is alles wel wat het lijkt? Als Bianca wordt aangereden door buurvrouw Jacqueline komen er barsten in deze perfecte samenleving, was het een ongeluk of waren de barsten littekens?

Onze verwachtingen:

Terwijl we de wacht hielden voor onze brievenbus, bleven we zeker niet stil zitten en bespraken we onze verwachtingen.

Ingrid: De auteur is onbekend voor mij dus vertrek ik met een propere lei om hem te leren kennen. Ik hoop op een spannend verhaal waar de details met mondjesmaat aangereikt worden en men pas op het einde de antwoorden ontdekt.

MissVissch: Gezien de vaart waarin de preview geschreven is, verwacht ik een boek vol actie (en dan bedoel ik niet de actie a la achtervolgingen, maar meer psychologische actie), doorspekt met cliffhangers en plotwendingen.

Schrijfstijl:

De auteur is niet aan zijn proefstuk toe, een heel gewoon gezin was zijn grote doorbraak en werd met open armen ontvangen bij de lezer en pers. Wat vooral opviel was ons eenduidigheid binnen de leesclub: een verhaal met een prettige schrijfstijl en meermaals vielen we in herhaling “vlot leesbaar”.

Nienke: Ik vond het een niet Scandinavische schrijfstijl, die boeken lezen meestal wat trager dan dit las. Wel las het erg prettig, zonder al te veel herhalingen of nutteloze teksten.
Het schakelen tussen de personages was goed te doen, ook de hoofdstukken voor en na het ongeluk.

Miffy: De schrijfstijl van Edvardsson is fijn. Je leest er gemakkelijk doorheen en het blijft goed te volgen. Geen te lange zinnen met onnodige toevoegingen waardoor je de draad kwijtraakt, maar mooie heldere omschrijvingen van de gebeurtenissen en over wat de verschillende personages denken.

Quotes & fragmenten:

Goede buren kan je echt aan top zetten in het genre literaire trhillers, quotes en fragmenten die je verstomd achterlaten wisselen elkaar af. Bepaalde fragmenten en quotes werden in onze leesclub vergeleken met de donkere tijd waar we ons in bevinden, eenzaamheid en de strijd tegen Covid-19.

Wind en herfstbladeren. Duisternis, regen en stilte. Je vergeet hoe alles bloeide en leefde, en je kunt je bijna niet voorstellen dat het licht ooit nog zal terugkomen.

Ingrid zei hierover: Ik besef dat men in Scandinavië nog meer duistere dagen heeft dan bij ons het geval is maar ik vond die zin zo toepasselijk op hoe wij momenteel leven in de strijd tegen Covid-19. Toen ik het las was het juist de start van de tweede lockdown waar momenteel nog geen einddatum voor in zicht in. In tegenstelling met de eerste zitten we door de kortere dagen en avondklok meer alleen binnen en voelen we de behoefte aan zonlicht. 

De ringen die we kochten en de inscriptie die we erin lieten graveren: VOORALTIJD. Hoelang duurt ‘vooraltijd’?

 Deze zin zette Manon flink aan het denken: Hoeveel impact kunnen gebeurtenissen hebben op vooraltijd? Wat houdt vooraltijd in? Het hele boek lang heb ik teruggedacht aan deze zin.

Losse eindjes:

De auteur koos om de lezer met momenten in de mist te laten staan, vragen rond het personage Bianca werden niet ingevuld. Stoorde dit gegeven ons en zagen wij als lezer nog het licht in het donker?

Lien:  Storen niet echt en het is me echt dankzij deze leesclub echt opgevallen dat het me wel meer deed dan aanvankelijk bij het uitlezen van dit boek. Ja, ik mis het wel en zoals ik al eerder zei, het is een gemiste kans voor de auteur.

Manon:  Het heeft me niet gestoord in het verhaal. Het past er juist wel bij. De stoornis van Fabian krijgt ook geen duidelijkheid. Je mag het zelf invullen en interpreteren zoals je wilt. De schrijver laat je erover nadenken en geeft geen antwoord.

Spanning:

Goede buren is een literaire thriller met een enorme uitdieping van de personages en waar de auteur geen maatschappelijke probleem uit de weg gaat. Bleef het verhaal ons wel boeien en wat met de spanning? 

Eeke: Ik was erg geboeid door het verhaal, ik denk vooral door de zo goed uitgewerkte karakters. Maar ik vond het niet zozeer spanning qua 'bloedstollende thriller' ofzo. Dat hoeft ook niet. Het is meer de psychologische spanning in dit boek dat boeit. Niet de 'who-dunnit' vraag zoals bijvoorbeeld in andere thrillers.

Tessa: Het is niet een super spannende thriller maar het blijft wel gedurende het lezen je aandacht trekken en de spanningsboog is er wel. Doordat je het verhaal steeds uit andere persoon leest blijft het leuk. En zie je het verhaal ook uit een andere invalshoek.

Anita: Spannend vond ik het niet. Nergens voelde ik dreiging, noch dat er iets stond te gebeuren. Ik vond het wel intrigerend en was benieuwd de verdere persoonlijke en interpersoonlijke ontwikkelingen te lezen.

En wat met het einde?

Liet het boek ons verstomd achter of zagen we het einde van mijlen en ver aankomen? Waar de meeste van de lezers achterover sloegen bij het einde, bleven er sommige op hun honger zitten. Hier vloeide een mooie discussie uit, lang leve de leesclub daar waren we het allen over eens.

Carin: Ik vond het plot mooi en verrassend. En doordat sommige dingen toch weer anders zijn dan je denkt weet de schrijver je nieuwsgierig te maken naar het verloop.

Hélène: De auteur slaagt erin de lezer verschillende keren op een dwaalspoor te brengen en toch op het allerlaatste te verrassen.

Sander: Het plot is interessant en zo geschreven dat er lang vraagtekens blijven. Eigenlijk ook na het lezen, want hoe zit het nu? Het is daarom wel goed opgezet, maar het voelt niet als af. Ook mis ik wel de spanning.

Verwachtingen:

We waren aan vraag tien beland dus snel even terug gaan lezen naar onze verwachtingen. Waren onze verwachtingen waargemaakt?

Ingrid Do:  Mijn verwachtingen waren dat het over buren ging die anders blijken te zijn dan je dacht. Nou, dat klopte. Hoewel het niet een thriller is met veel actie vond ik de spanning in het boek genoeg.

Wendy:  Ik had niet echt verwachtingen bij het boek omdat ik de schrijver niet kende. Ondanks dat ik wel spanning mistte vond ik het zeker geen slecht boek. Ik heb me er wel mee vermaakt en zou het andere boek van hem ook zeker nog een keer willen lezen.

Conclusie:

Er was zeker een eensgezindheid, goede buren is een literaire thriller waar geweld niet op de eerste plaats staat toch vlot leesbaar, uitgewerkte karakters en vooral de psychologische spanning hebben de bovenhand in dit verhaal. Het werd het tijd om kleur te bekennen en ja het enthousiasme van de lezers werd doorgetrokken naar de sterren, 4 lezers gaven drie sterren en 12 lezers gaven vier sterren. Het boek wordt beoordeeld met een mooi gemiddelde van 3,7 sterren.

Ingrid Do: Het verhaal is als een ui waarbij je laagje voor laagje tot de kern komt.

Anita: ‘Goede buren’ leest als een kroniek van het leven zoals het is, daar aan het woonerf aan de Kabaalstraat. 

Missvissch: Goede buren is een heerlijk psychologische pageturner die je verrast en je nooit meer hetzelfde naar jouw buren laat kijken...

Greet: Ieder hoofdstuk krijg je een puzzelstukje waardoor je aan het eind van het boek een bijna complete(sommige stukjes blijven ontbreken) puzzel hebt met een verrassend plaatje.

Ik wil jullie bedanken om jullie medewerking en leuke interacties, een leesclub waar we zeker iets geleerd hebben, in de eerste plaats ‘beter een goede buur dan een verre vriend’.

Jullie leescoördinator,

Wendy