De derde discussievraag gaat over het verhaal Matador, en Marina vraagt jullie om met haar mee te denken en waar je er anders over denkt, dat met haar te delen. Eerst de inleiding met wat begrippen en informatie:

- Een matador ( vert: ‘doder’) is de stierenvechter die bij het stierenvechten de stier doodt door hem met een zwaard recht in het hart te steken.

- Luis Miguel Dominguín ( 1926-1996 ) was een beroemde Spaanse matador, die ook bekend werd als acteur en schrijver.

- Stierenvechten en machismo zijn begrippen die hand in hand gaan. Kunstenaars zoals Pablo Picasso, Goya en Dali waren grote liefhebbers en hebben elk hun tauromachia-reeks: portretten waar de stierenvechter de ultieme strijd aangaat. Deze fascinatie voor de verstrengeling dood ( thanatos ) en leven, de liefde ( eros) vind je ook terug in de film van Almodovar ‘Habla con ella’.

- Bij het nalezen van het technische aspect van het stierenvechtengebeuren, ontmoette ik volgende onthutsende praktijk: de stier zou voor een gevecht met zandzakken op de nieren geslagen worden, wat inwendige bloedingen veroorzaakt, zo stuurt men een verzwakte stier de arena in die bij de doodsteek moet omrollen ( blijven staan is een blaam voor de matador).

Ik gaf deze korte inleiding om een kader te geven aan dit verhaal Matador. Enkele begrippen kunnen we herkennen, de inhoud en betekenis van het verhaal zelf nodigen uit tot (vrije) interpretatie van iedere lezer, wij dus ;-) Als vraag geef ik hier een persoonlijke visie op delen uit het verhaal, aan jullie om deze aan te vullen, verbeteren, verwerpen door eigen mening.

• De kern van het verhaal is dat de jonge ik-persoon samenwoont met een oom die s’ nachts naar buiten gaat en gevechten levert, in zijn fantasie wordt deze een beroemde matador die stieren bevecht; hij accepteert deze nieuwe vader niet en wil hem dood.
• de houding van de oom naar de moeder toe, zijn zuster, is er een van dominantie, ‘de man in huis’, almacht, macho ook; toch merk je een genegenheid op ( eros?) > vraag : zien we hier een cultureel gegeven of is het ‘jonge kalf’ jaloers?
• het mysterieuze gewichtsverlies is metafoor voor gezichtsverlies, hij is gekleineerd, letterlijk kleiner geworden
• de laatste zin impliceert dat de ik-persoon nu de nieuwe ‘man’ in huis is
• ik noemde Dali als kunstenaar, hij wordt gezien als surrealist, zijn werken worden ook wel als absurd geklasseerd: mijn vraag: waar gaat dit verhaal de grens over tussen realiteit en sur-realiteit?

Wat een heerlijke meedenkvraag, Marina, dat gaat vast veel denk- en discussieplezier opleveren!