Hellenacht

Auteur: Lars Mytting
Vertaler: Paula Stevens
Uitgever: Atlas Contact
Genre: literatuur

Butangen, eind jaren dertig. Kai Schweigaard, de dominee van het dorp, ziet in de jonge Astrid Hekne een volwaardige erfgename van haar strijdbare grootmoeder en naamgenote. Hij vertrouwt haar daarom het verloren gewaande Zustertapijt toe, dat eeuwen geleden werd geweven door de Hekne-zusters en dat volgens de overlevering het einde der tijden voorspelt, maar ook de dood van de dominee zelf.

Kai Schweigaard is inmiddels ruim tachtig maar nog lang niet klaar om te sterven; hij wil eerst een misstap uit zijn verleden rechtzetten. Wanneer de Duitsers Noorwegen bezetten gaat Astrid in het verzet. Als ze wordt verraden beseft Kai Schweigaard dat hij de profetie van het Zustertapijt zal moeten forceren om haar te redden en om zijn schuld aan haar grootmoeder in te lossen.

Lees een fragment

Hellenacht is het afsluitende deel in de Noorse 'De Zusterklokken'-familiesaga en vertelt het verhaal van de nazaten van Astrid Hekne ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Hieronder vind je alvast een sneak preview van het boek. Spreekt het fragment je aan en wil je graag verder discussiëren over de inhoud? Schrijf je dan in voor de leesclub.

Lees een sneak preview Direct inschrijven

Achter het boek

Lars Mytting is een Noorse auteur die internationaal doorbrak met zijn non-fictiedebuut De man en het hout, over – je raadt het waarschijnlijk al – houthakken en mannen. Nadat zijn praktische gids een wereldwijd fenomeen werd, stapte de schrijver echter over op het schrijven van historische fictie. In 2019 verscheen De Zusterklokken, het eerste deel in een trilogie over Astrid Hekne, gevold door Het Zustertapijt (2022). Deze maand verscheen Hellenacht, het langverwachte slotdeel van het drieluik, in vertaling van Paula Stevens.

Een bijzondere ommezwaai van non-fictie over hout naar diep gelaagde historische fictie, maar Mytting vertelt op zijn website dat hout in al zijn romans aanwezig is, zo ook in zijn 'De Zusterklokken'-trilogie. 'Dat is nu eenmaal wat we hier hebben,' aldus de auteur. 'In Noorwegen waren tot voor kort alle huizen gemaakt van hout. Wij hadden zelfgemaakt gereedschap van hout en gesmeed ijzer, en het land zou onbewoonbaar zijn geweest als er geen grote voorraad brandhout zou zijn geweest. Dus een Noor staat nergens meer in het krijt dan bij hout,' vertelt hij.

'Daarnaast zie ik ook graag de unieke patronen in elke boom als een metafoor voor menselijke strijd.'

Doordat zijn trilogie generaties beslaat, kan de schrijver de technische ontwikkelingen in zowel het Noorwegen van de negentiende als van de twintigste eeuw op de voet volgen. Daarnaast pluisde hij uit hoe groot de invloeden van persoonlijke keuzes zijn op latere generaties. 'Ik was keer op keer geïntrigeerd door de manier waarop de keuzes van anderen van tientallen jaren geleden ons vandaag de dag beïnvloeden,' aldus Mytting in een interview. 'Hetzelfde geldt voor ons in het heden: kleine veranderingen in ons levenspad kunnen iemand over tientallen jaren beïnvloeden. Ik vind dat eindeloos fascinerend.'

Keuzes zijn keuzes, en dat maakt het schrijven van zo'n drieluik soms ook lastig, want de gebeurtenissen zoals die in de eerste twee delen zijn beschreven, kun je niet zomaar op een later moment wijzigen. Mytting maakte wel van elk deel een op zichzelf staand verhaal, dat tegelijkertijd onderdeel uitmaakt van een grotere vertelling. Het vertellen van verhalen is Mytting van huis uit meegegeven. 'Het was onderdeel van de cultuur thuis, waar het kunnen vertellen van een geweldig verhaal nog steeds erg belangrijk is,' vertelt hij.

'Niet urenlang naar een wijze oude man luisteren, maar een kort, grappig, spontaan verhaal vertellen, als onderdeel van de communicatie tijdens de werkdag – het is een talent om iets met humor en welsprekendheid te vertellen.'