Het  leesclubcafé liep onmiddellijk vol na het lezen van het verlossend Hebban mailtje, we waren allen enthousiast want wij mochten de autobiografische roman Het boek M van Thysia Huisman lezen. Voormalig model Thysia Huisman werd in 2019 klokkenluider toen ze als eerste aangifte deed van verkrachting tegen haar Parijse modellenagent Brunel. Ze werd een voorbeeld voor vele andere slachtoffers, hierover schreef ze het autobiografisch verhaal Close-up. Haar tweede boek, Het boek M is geen autobiografie toch deels waargebeurd, deels fictie.

Over het boek M:

De 21-jarige Mia is gevlucht van het grauwe Enschede naar de grote stad Amsterdam. Mia haar drijfveer is vrij zijn en gezien worden. Samen met vriendin Gabrielle ontdekt ze het nachtleven van Amsterdam. Wanneer ze op een avond de innemende 38-jarige M. leert kennen, is Mia onmiddellijk verkocht. M. heeft alle charmes waar vrouwen naar verlangen, toch heeft deze kroonprins van de Wallen ook een duistere kant. Mia’s verliefdheid maakt haar blind en ze wordt overspoeld door de vlinders in haar buik. Toch pakken wolken samen over de relatie met M., geraakt Mia nog uit deze spinnenweb vol intriges?

Onze verwachtingen:

Terwijl we vol ongeduld zaten te wachten, bespraken we onze verwachtingen. Onze verwachtingen waren zeer uiteenlopend, toch trefwoorden als ‘realistisch en eerlijk’ weergalmden in onze leesclub.

Filip: Ik verwacht in de eerste plaats een geloofwaardig verhaal, vermits het gebaseerd is op de realiteit en autobiografisch is. Verder verwacht ik toch wel wat spanning en intriges.

Bielieke: Ik verwacht in ieder geval een boek dat beklijfd. Waargebeurd, het trekt me aan en stoot me af tegelijk. Een soort haat-liefde relatie. 

Cora: Mijn verwachtingen zijn dat het een spannend boek is met een eerlijk verhaal over de ervaringen van de schrijfster. 

Schrijfstijl:

5 jaar geleden ontdekte de auteur dat ze schrijven leuk vond, spanning opbouwen, sfeer beschrijven, geloofwaardige dialogen, ze geniet er echt van als ze achter haar laptop aan het schrijven is. Daarom is ze ook al begonnen aan een derde boek. Deze informatie kregen we in onze leesclub, Thysia Huisman beantwoordde telkens met veel plezier onze vragen, dit was een grote meerwaarde in deze Hebban leesclub. Maar hoe hadden wij de schrijfstijl ervaren?  We waren het grotendeels eens ‘de schrijfstijl leest vlot en vermakelijk’.

Laura: De schrijfstijl is vlot, rauw en eerlijk en super slim gedaan! De spanningsopbouw is zo goed gedaan en het verhaal zit super goed in elkaar.

Miesleest: Ik vond de schrijfstijl heel prettig, korte geen ingewikkelde zinnen, duidelijke taal, niet te veel beschrijvend maar wel genoeg om een goede setting te beschrijven. Top! Het las gemakkelijk en snel weg, met goede opbouw van spanning.

Structuur:

De auteur heeft gekozen om met korte hoofdstukken dit verhaal neer te zetten, de lezer gaat heen en weer, korte hoofdstukjes ‘In het politiebureau’ en korte hoofdstukjes ‘een jaar terug’. Waar sommige onder ons dit zagen als afwisselend en opbouwend, moesten andere even wennen aan deze tijdsprongen.

Maria: Het switchen tussen verhaal en politie vond ik wel goed, hoewel ik het idee had dat er vooral bij de politie stukken werden overgeslagen en het ook daar een beetje te snel ging allemaal. Vooral het hoezo en waarom komt mijns inzien niet echt uit de verf.

Herke1978: Het leest alsof je een serie volgt met fragmenten uit het heden, verleden en op het politiebureau. De hoofdstukken en het wisselen van de momenten lopen vlot en logisch in elkaar over.

Bielieke: De auteur weet goed spanning op te bouwen door het verhaal af te wisselen met ondervragingen op het politiebureau en flash-backs, die niet als storend overkomen maar het verhaal soms vaart geven om dan weer te vertragen.

Promotiequote:

Op de voorkant en achterkant van de cover prijken mooie quotes, natuurlijk konden we dit niet aan ons voorbij laten gaan. We kropen in onze pen en er kwamen een aantal mooie pareltjes voorbij die goed weergaven hoe we het boek M ervaarden.

Joketje: Gevaarlijke en blinde liefde zorgt voor spanning op de Wallen in de jaren ‘90.

Neeltje: Hoe een plattelandsmeisje valt voor de koning van de Wallen. Boek dat leest als een trein.

 Emoties:

Het boek M is deels waargebeurd, deels fictie, kroop dit realistisch verhaal van Mia onder onze huid of bleef het eerder op afstand? Stonden de zakdoekjes naast onze zetel of liet het geheel ons eerder koud? Het merendeel van de deelnemers waren het eens ‘de spanning overheerste doorheen het plot waardoor emoties eerder op afstand bleven, het plot bleef realistisch’.

Romy: Bij mij bleven de emoties op afstand. Ja, het was een spannend boek, maar het is niet zo dat ik heel verdrietig werd of zo. Geen tissues nodig gehad.

Cami: Ik had geen emoties in die zin dat ik moest huilen, maar vond het wel heel spannend en voelde ook heel erg de machteloosheid van Gabrielle en zelfs de moeder van Mia.

Wilma: Dat is het vreemde, meestal kruipen realistische verhalen onder je huid, maar onder je huid kruipen, emoties nee dat niet, het was toch afstandelijk.

Anneke: De emoties bleven voor mij helaas een beetje op afstand. De spanning was goed voelbaar maar daar bleef het voor mij wel een beetje bij.

Waren onze verwachtingen ingelost?

We kwamen aan het einde van deze leesclub, we deden even een stapje terug in de tijd. Waren onze verwachtingen ingelost? Er liep een rode draad doorheen onze leesclub: de deelnemers waren op het verkeerde been gezet door de korte inhoud van het boek. Ging dit onze conclusie beïnvloeden? Of was het eerder verrassend?

Herke1978: Ik had ergens een ander verhaal verwacht, maar ondanks dat gegeven zijn mijn verwachtingen in grote lijnen wel uitgekomen. Het boek las heel vlot weg, het was een eerlijk verhaal (geen absurde of onrealistische scenes/gebeurtenissen),  er was ook een beetje romantiek.

Filip: Zoals ik al eerder aangegeven heb blijft het verhaal inhoudelijk onder de verwachting. Ik had verwacht dat er dieper in de onderwereld die achter de wallen schuilgaat zou geïnfiltreerd worden.

Miesleest: Het verhaal liep anders dan mijn verwachting was, maar dat deed gelukkig niets af van het verhaal.

Tijd vliegt snel als je je amuseert deze uitdrukking zegt alles over de leesclub Het boek M. Het grote moment brak aan, recensies werden geschreven en sterren werden uitgedeeld met 10x4, 4x3 en 1x2 sterren sluiten we deze leesclub af met een gemiddelde van 3,6 sterren.

Astrid: Het is een vlot geschreven boek dat tussen een spannend boek en roman inzit.

Laura: De auteur heeft onmiskenbaar gevoel voor taal en het slim doorvoeren van lijnen en de thema’s.

Cami: Het boek M. leest als een trein waarbij de waarheid stukje bij beetje ontrafeld wordt.

Maria: Een boek dat voor jongeren (waarschijnlijk )wel spannend gevonden wordt.

Ik wil jullie allen bedanken voor alle oprechte persoonlijke verhalen, verhalen die zijn weg vonden na het lezen van het boek M. De antwoorden en interactie maakten van deze leesclub een bijzondere leesclub. Ook een dikke dank je wel aan de auteur Thysia Huisman om alle vragen – het waren er heel wat – te beantwoorden, veel succes met je volgende boek!

Wendy