Het hoogste woord van Nanda Roep
Over het boek
Het is 2011. Het Nederlandse boekenvak begint te trillen op haar grondvesten en literair uitgeefster Liesbeth de Rooij wordt na jaren trouwe dienst ontslagen. Reden? Ze weigert YouTubers te publiceren. Terwijl zij thuis haar gelijk zit te halen, krijgt de Nederlandse boekensector te maken met tegenslag na tegenslag. Intussen zijn er de kinderen die taalachterstanden oplopen. Min of meer uit nood start Liesbeth haar werk als vrijwillige taaljuf. Het lijkt een kloof die niet te overbruggen is…
Op het schoolplein zijn Soraya en Cindy te vinden. Een jonge leerkracht en een oude, sexy, opzijgeschoven muzikante. Misschien kunnen ze iets aan elkaar hebben, maar voorlopig zijn ze dat niet van plan. Nee, ze maken zich meer zorgen over het aanstaande optreden van jonge internetster Nova. En er is nog altijd het onopgeloste mysterie van de bloedplas in het park…
Dat Liesbeth meerdere dreigbrieven ontvangt, weten niemand en dat houdt Liesbeth dan ook angstvallig geheim. Dacht iemand haar met teksten te kunnen intimideren? Met tékst? Dan moet die toch echt van betere huize komen…
Leesfragment
Ben jij altijd op zoek naar een nieuw feelgoodboek en spreken de perikelen van Liesbeth je aan? Hieronder vind je alvast een sneak preview van Het hoogste woord.
Achter het boek
Op haar website vertelt auteur Nanda Roep dat ze na twintig jaar schrijverschap haar aanpak helemaal omgooide. Normaal gesproken lazen drie mensen het manuscript voordat het in de boekhandels kwam te liggen: haar echtgenoot, haar uitgever en haar redacteur. Alle drie pas als de laatste punt was gezet. Voor haar feelgoodroman Het hoogste woord besloot ze een groep vrouwen uit te nodigen om tijdens het schrijfproces mee te lezen.
'Nu zou ik mijn schrijverschap aanvullen met een vleugje feelgood … Daar was ik onzeker over. Ik besloot dat ik de reactie en aanwijzingen nodig had van een supportgroep: de meelezers.'
Dat bracht wel een extra taak met zich mee, naast auteur ben je dan ook meteen projectleider. Er werd elke twee maanden een bijeenkomst gehouden, waarvoor de meelezers telkens 15.000 woorden toegestuurd kregen om te bespreken. Toch heeft het Roep zowel op persoonlijk als professioneel vlak veel gebracht.
'Professioneel zou ik zeggen dat de personages aan scherpte wonnen, en het plot aan vertrouwen. Onthoud dat je meelezers niet verwart met redacteuren. Meelezers zijn wat mij betreft echt de doelgroep; zij gaan over de leeservaring van het manuscript, en minder over de feitelijke correctheden.'
