Dit boek is het vervolg op Het huis aan de gouden bocht, het debuut van Jessie Burton dat in 2014 verscheen. Dat er zoveel tijd tussen beide delen zit, heeft gevolgen voor deze leesclub. Sommige deelnemers hebben het eerste boek jaren geleden gelezen, sommigen recent en voor anderen is dit deel een volledig nieuw boek. Dat levert verschillende leeservaringen op, al waren we het erg vaak eens met elkaar over verschillende aspecten van het boek.

Cover en titel

Dit verslag kan onmogelijk beginnen zonder de prachtige uitgave van het boek te vermelden. De indrukwekkende cover en de tekening op de zijkant van de pagina’s gaven de deelnemers meteen zin om in het boek te duiken. Over de titel waren de meningen meer verdeeld, al werd er niemand echt warm van. Zoals Tanneke opmerkt geeft de titel wel goed weer dat het huis niet meer is wat het geweest is. Voor de bewoners is het nu vooral een manier om de schone schijn op te houden, en kost het hen meer verdriet dan plezier om er te wonen. Door deze titel is het duidelijk dat het huis op zich een belangrijke rol speelt in het verhaal.

Personages

Geen van de personages is echt gelukkig, en de gespannen sfeer in het huishouden van Nella komt voor iedereen duidelijk naar voren. Toch is het niet zo dat de personages eenzelfde magie op de deelnemers uitoefenen als in het eerste boek het geval was. Dat komt onder meer omdat het verhaal vooral om Thea en Nella draait en de overige personages eerder op de achtergrond blijven. Verschillende deelnemers wijzen erop dat Otto wel vaak aan bod komt, maar dat zijn personages eerder vaag blijft. Lezers die het eerste boek lang geleden lazen merken op dat er weinig herhaald gebeurtenissen uit het eerste boek vermeld worden. Daarom is het (zeker voor nieuwe lezers) niet altijd duidelijk waarom de relaties zo gespannen zijn. Voor de meeste nieuwe lezers zorgen deze lacunes ook voor te veel geheimen die verder niet verduidelijkt worden (bv. waarom er niet over de moeder van Thea mag gesproken worden).

De grote ontbrekende factor in dit boek is echter de miniatuurmaakster. Het moment dat het eerste miniatuurtje opduikt, zat iedereen op het puntje van z’n stoel; zou nu eindelijk bekend gemaakt worden wie de miniatuurmaakster is en hoe ze te werk gaat? Het was zeker voor de lezers van het eerste boek een teleurstelling dat de rol van de miniaturen in dit deel erg klein is en dat de miniatuurmaakster helemaal uit het verhaal verdwijnt.

Schrijfstijl

Bijna iedereen vindt de stijl van vlot en prettig leesbaar. De vele details zorgen voor een realistisch verhaal, al vinden een aantal deelnemers ook dat het sommige passages te langdradig maakt.

Het realisme krijgt trouwens ook een deukje wanneer Evelien opmerkt dat Thea onmogelijk helemaal met paard en wagen vanuit Amsterdam naar Assendelft gereden kan hebben. Deze opmerking leverde een interessante discussie op waarbij oude en nieuwe kaarten geraadpleegd werden. Het zijn dit soort tussenkomsten die het zo leuk maken om aan een leesclub deel te nemen!

Verhaallijn

Hoewel we het erover eens zijn dat de intense sfeer van het eerste boek in dit deel ontbreekt, zijn er voldoende plotwendingen om het verhaal interessant te houden – al vindt zeker niet iedereen deze roman een pageturner. Het meest opvallende aan de verhaallijn is zonder twijfel het einde. Voor sommigen was de finale plotwending een beetje frustrerend, voor anderen een leuke verrassing. We zijn er niet uit of er al plannen zijn voor een derde deel, of dat deze ingreep gewoon een slimme marketingtruc is.

Conclusie

De meeste deelnemers hebben het boek best graag gelezen, al werd de uitwerking van het personage van de miniatuurmaakster erg gemist. Er is een grote eensgezindheid dat dit boek eerder een opvolger van Het huis aan de gouden bocht is dan een alleenstaande roman. Het is dus zeker aan te raden om eerst dat boek te lezen, zodat de plotwendingen en de relaties tussen de personages duidelijker zijn.

7 lezers gaven het boek 4 sterren, voor 4 lezers was het 3 sterren waard en één deelnemers gaf het boek 1 ster. De gemiddelde score komt zo op 3,5 sterren.