Over de auteur en het boek
Anne Jacobs is vooral bekend van haar serie ‘Het weesmeisje’. Haar romans weten een groot publiek te bereiken en te boeien. Inmiddels is het Landhuis verschenen in een Nederlandse vertaling. Dit boek is het begin van een nieuwe serie.

Als de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, moeten Franziska en haar moeder hun landgoed verlaten. Franziska weet dan nog niet dat het meer dan veertig jaar zal duren voordat ze haar huis weer zal zien. En wat ze dan aantreft, doet haar veel verdriet. Het landgoed is vervallen en Franziska doet er alles aan om het te herstellen naar de vooroorlogse glorie. Maar haar terugkeer brengt niet alleen positieve herinneringen met zich mee

De discussie
Wat meteen opvalt is dat in Het Landhuis het leven van drie vrouwen centraal staat, maar zijn ze wel goed uit elkaar te houden? Amarins geeft toe dat ze daar in het begin een beetje moeite mee had: “Ik vond het zeker in het begin moeilijk met al die verschillende namen om ze te onderscheiden van elkaar. Maar vooral Franziska sprong eruit en kon je heel goed onderscheiden”. Ook MireillePZ is van mening dat met name de hoofdpersonen goed van elkaar te onderscheiden zijn: “bij de bij-personen moest je nog wel eens denken wie was dat ook alweer, maar na een stukje door te hebben gelezen was dat eigenlijk ook wel weer duidelijk”. NannaBBB laat weten dat ze met name de eerste paar hoofdstukken erg moest opletten wie iedereen was, maar dat deed na een tijdje makkelijker werd.
Marieke vond de hoeveelheid personages wel erg veel: “vooral als Franzi bij het landhuis is. Als lezer word je overspoeld door de namen en connecties en daar raakte ik het spoor weleens een beetje kwijt”.

Het verhaal kent verschillende tijdlijnen. Zo is er een tijdlijn uit het verleden die zich afspeelt net voor de Tweede Wereldoorlog en tijdens de oorlog. Het ‘heden’ vindt plaats aan het begin van de jaren ’90, net na de val van de muur. Tussendoor zijn er dagboekfragmenten te lezen. Erika was erg tevreden over deze stijl: “de mix tussen de 2 tijdlijnen vind ik altijd tof om te lezen”. Maria vond de dagboekfragmenten een mooie toevoeging. Volgens Kitty weet Jacobs precies op het juiste moment van vertelperspectief te wisselen en bouwt ze daarmee spanning op. Ook Renate vindt dat de afwisseling van personages en tijd ervoor zorgt dat je als lezer geboeid blijft: “je krijgt steeds een stukje van het grotere geheel en die dagboekfragmenten maken het helemaal af”.

In de verschillende tijdlijnen staan zowel de oorlog als de nasleep centraal. Hoe vinden de lezers dat deze thema’s zijn uitgewerkt? Kitty merkt meteen het verschil tussen de situatie in Duitsland destijds en de huidige situatie: “Het jaar 1990 is dertig jaar geleden en toch lijkt het veel langer geleden vind ik. Duitsland was toen echt nog een verscheurd land.” Voor NannaBBB voelt het 1990 nog als de dag van gisteren: “ik vind het bijna onvoorstelbaar dat we in die tijd nog zo'n verscheuring in een land konden hebben”.

MireillePZ vindt dat vooral de verhaallijn uit het heden duidelijk naar voren komt: “De verhaallijn rond 1990 is heel duidelijk gesitueerd in Duitsland na de eenwoording, er wordt door de personen regelmatig teruggekeken naar de tijd dat er nog sprake was van een Oost en West en wat dat voor invloed heeft op hun levens in 1990”. Volgens Ideke Laat de verhaallijn uit de jaren ’90 heel duidelijk de gevolgen zien van het contrast tussen de BRD en de DDR: “Het wantrouwen van de Ossi’s voor de Wessi’s. Hun denkbeelden zijn nog doorspekt met het principe van het communisme. De burgemeester is hier een goed voorbeeld van”.  Grietje kan zich hier goed in vinden en vult aan: “

De hereniging van Duitsland is eigenlijk ook een strijd voor de bevolking vooral ossi`s die eigenlijk meteen de zelfde rijkdom willen hebben als het westen”.  Ineke vond beide tijdlijnen erg sterk naar voren komen: “Bij de tijdlijn van de WO II moest ik wel steeds denken dat deze mensen voor ons Nederlanders de vijand waren. Mensen die in het verhaal een rol speelden vochten dus tegen 'ons'. Dat vond ik soms best lastig. Niet dat het prominent op de voorgrond speelde, maar ik dacht vaak wel dat dit de mensen waren, gewone mensen dus, waar wij ons tegen moesten verweren”.

Eindoordeel en waardering
Een deel van de lezers had al kennis gemaakt met de vertelkunsten van Anne Jacobs door haar serie Het Weesmeisje. Voor de anderen was dit de eerste kennismaking. Het merendeel was erg positief over dit boek en denkt een eventueel vervolg zeker te lezen. Het gemiddelde oordeel komt uit op een 3.8.
Marieke: “Geen van de personen leren we echt goed kennen en enkele verdwijnen gewoon. Ook zijn de tijdsprongen erg groot. Ineens zijn er weken of maanden voorbij en is het zoeken naar wat er in de tussentijd is gebeurd.” (3 sterren)
Hilma: “Al met al vond ik dit een verrassend boek, met een goede schrijfstijl, leuke personages, en met een goede spanningsboog. Ik kan het boek dan ook zeker aanraden”.
Katieke: “Hoewel dit boek voor mij druk en chaotisch begon, een mooi sluitend einde heeft en ook perfect alleenstaand te lezen is, ben ik ondertussen toch nieuwsgierig geworden naar wat er in een vervolg nog kan aan toegevoegd worden”. (vier sterren)
Lucette: “‘Het Landhuis’ is een boek voor wie een fijn verhaal wil lezen, met als één van de hoofdonderwerpen WOII, maar dan vanuit een heel ander perspectief dan we doorgaans gewend zijn”. (vier sterren)