Het leven noemen van Aisha Dutrieux
'De sobere stijl, de kalme, niet woedende toon dragen bij aan de werking, de impact van dit verhaal over een schraal en aangevreten leven op een emotioneel rantsoen.' – Manon Uphoff
Aisha Dutrieux (1983) studeerde af in Internationaal en Europees recht. Enkele jaren later volgde een studie Fiscaal recht. Inmiddels werkt ze als belastingrechter in de rechtbank Den Haag. Het leven noemen is haar eerste roman, maar Dutrieux timmert al wat langer aan de creatieve weg; eerder won ze al meerdere schrijfwedstrijden. Het leven noemen is de tweede van vier Debutantenleesclubs op Hebban, die in de laatste vier maanden van het jaar georganiseerd worden.
In een interview met Mr. laat Dutrieux weten dat zij alleen in abstracte zin inspiratie opdoet in haar rechtszaal, in termen van menselijke interactie. 'Als rechter trekt er natuurlijk een hoop emotie, leed, maar soms ook vreugde aan je voorbij,' vertelt ze. 'Ik vind het van belang dit te benadrukken, omdat ik wil dat mensen zich volledig veilig voelen om in mijn zittingszaal hun verhaal te vertellen.'
Als rechter is het Dutrieux eigen een oordeel uit te stellen en eerst zorgvuldig beide kanten van een kwestie te bekijken. 'Ook in het boek probeer ik de lezer uit te nodigen te kijken voorbij het kwalijke van menselijk gedrag,' zegt de auteur aan Mr. 'Vind er niet meteen iets van. En soms hóéf je er ook helemaal niets van te vinden, dat lijken mensen soms te vergeten.'
Het leven noemen
'Ik vraag me af wat er waar is van mijn herinneringen. Ik zie soms dingen, alsof er een luikje opengaat in mijn hoofd, een bioscoopscherm dat onthuld wordt en mij iets toont. Iets wat niet echt kan zijn, want als het echt zou zijn, dan… Ja, wat dan?'
Het leven noemen is het verhaal van een moeder en dochter, Mira en Vera, die op elkaar zijn aangewezen. Mira lijdt aan het münchhausen-by-proxysyndroom – met behulp van medicijnen maakt zij Vera opzettelijk ziek om aandacht te krijgen. Wanneer artsen argwaan krijgen, verhuizen ze. Telkens opnieuw.
Vera, inmiddels volwassen, lijdt aan een burn-out. In gesprekken met een therapeut probeert ze de puzzel van haar verleden te leggen – een verleden dat haar moeder glashard ontkent. Durft ze te vertrouwen op haar geheugen? Zal ze kunnen ontsnappen aan haar jeugd? En kan ze eindelijk gaan beginnen met léven?
Leesfragment
Wil je meer lezen over deze verstoorde band tussen moeder en dochter en de kracht van het verleden? Hieronder vind je alvast een sneak preview van Het leven noemen. Spreekt het boek je aan? Schrijf je dan in voor de leesclub met deze debuutroman!