Het licht dooit kunnen we wel een bijzondere leesclub noemen, bij  aanvang was direct duidelijk dat we hier met een enthousiaste groep lezers te maken hadden. In het leesclubcafé was er een overvloed aan reacties en stonden we te popelen om aan ons boek te beginnen en wat een verrassing toen de auteur Xander Jongejan binnenstapte in ons leescafé.

Xander Jongejan (1973) bracht in 2018 zijn eerste debuutroman “de tafel van Tarzan” in eigen beheer op de markt. Toch was de auteur niet aan zijn proefstuk toe, in 2017 bracht hij ook de dichtbundel uit “wat zijn de bananen duur”. Vijf jaar heeft de auteur aan zijn nieuwe roman “het licht dooit” gewerkt, wat tevens ook in eigen beheer is uitgegeven.

Het verhaal:

Deik (Michiel Van Dijk) leeft liever niet onder de aandacht maar in de schaduw, kijkend naar een wrede wereld. In de schaduw probeert hij zijn mismaakt gezicht te verbergen en in het diepst van zijn ziel levert hij een strijd van twijfel, paniek en wantrouwen. Zijn schrijfsels pent hij neer en deelt hij met zijn beste vriend Bart, Bart waar hij zich achter kan schuilen. Toch blijft liefde en vriendschap hem roepen in het licht van de dagen, maar wat als het licht dooit?

Verwachtingen:

Voor sommige lezers was het de eerste kennismaking met de auteur, andere hadden het romandebuut “de tafel van Tarzan” in hun hart gesloten. We waren het er allen over eens, het fragment dat we hadden gelezen voor onze inschrijving van de leesclub had een zware indruk achtergelaten.

Marissa:’ Het leesfragment schets een situatie met dakloosheid en op de achterkant van het boek valt er te lezen dat Deik steeds verraad ervaart. Pijn, verdriet en wanhoop zullen denk ik de toon voeren.’

Fanny:’ Ik was onder de indruk van De tafel van Tarzan en na de preview van " Als het licht dooit" gelezen te hebben, was ik nog meer geprikkeld om dit nieuwe kleinood te ontdekken.’

Schrijfstijl:

We bogen ons over de schrijfstijl en er werd met lof in het rond gestrooid, van beeldend tot prettig leesbaar, wat echter op de voorgrond kwam was de emotionele lading die de auteur tot bij de lezer brengt.

Rosanna:’ Bijzonder als je met een bijna emotieloze opsomming van feiten toch de enorme emotionele lading kunt overbrengen. Geen wollige, dramatische zinnen. Met weinig woorden veel zeggen.’

Marielle:’ De schrijfstijl is to-the-point, recht voor zijn raap en het wordt niet mooier gemaakt dan het is. Eerlijk met een rauw randje; maar dat heeft natuurlijk ook te maken met het boek zelf.’

Shannah:’ De manier waarop de schrijver met de taal speelt is heel mooi, niet alleen in de zaken benoemen maar ook het beschrijven van een situatie. Heel beeldend.’

Carlavo:’ Ik vond de schrijfstijl heel prettig. Korte hoofdstukken, veel mooie woordspelingen en een heel beeldend taalgebruik. Het leest zeker lekker, zonder dat het simpel is.’

Thema & boodschap:

Doorheen het verhaal zijn veel thema’s en boodschappen verweven, onderwerpen die de auteur zeer belangrijk vond om aan zijn lezers mee te geven. Het verhaal bracht ons met beide voetjes op de grond en confronteerde ons met bepaalde vooroordelen en onze kijk naar daklozen.

Ien:’ Ieder mens verdient het om gerespecteerd, bemind en gewaardeerd te worden, van jongs af aan.’

Sven:’ Ik denk dat hoe diep je op een moment kunt zitten er toch altijd wel een moment passeert waarop er zich een gebeurtenis ontvouwd die je terug omhoog kan helpen. Het is gewoon aan jezelf om die kans te grijpen.’

YolandavanE :’ De boodschap was voor mij vooral de aandacht voor daklozen. Er schuilt zoveel meer achter dan je in eerste instantie denkt. Daarnaast zie ik de boodschap van falende hulpverlening.’

Aanrader in 10 woorden:

Het enthousiasme over het verhaal was groot, een aanrader, beklijvend, superlatieven vlogen in het rond, maar hoe raad je een boek aan in maximaal 10 woorden?

Hilde:’ Een beklijvend boek over verraad dat je doet nadenken.’

Leentje4Trixie:’ Eenzaamheid en verraad een sterk verhaal, lezen met open mind.’

Marieke:’ Sterke roman met actueel thema dat je de ogen opent.’

Laura:’ Een prachtig verhaal over het overleven van onzekerheid’

Verwachtingen waargemaakt:

Voor sommige leesclubgenoten was het een kennismaking met de auteur, waar het voor andere een blij weerzien was, maar waren onze verwachtingen nu ingelost?

Annemieke:’ De verwachtingen waren laag, in die zin dat ik de keuze maakte om buiten mijn comfort zone te stappen... En dat was een geslaagd avontuur.’

Joketje verwoordde het kort en krachtig:’ Meer dan uitgekomen!  Overtroffen!’

Annamagdalenabach:’ Het viel me toch wat tegen. Vooral het (naar mijn gevoel) plotse einde kwam wat sprankels te kort. ‘

Marijke:’ Eigenlijk had ik wel iets dergelijks van het verhaal verwacht, maar zoooo sterk ! Nee zo expliciet waren mijn verwachtingen niet!’

Eindoordeel:

We bogen ons een laatste keer over het verhaal voor we de deuren sloten, recensies werden geschreven en sterren uitgedeeld. Na wat telwerk van vooral vier sterren, komen we aan een gemiddelde van een mooie 3,8 punten.

Marijn:’ Het boek laat je echt nadenken over je levenskeuzes en over hoe je mensen behandeld. Je leest het boek in een keer uit door de goede schrijfstijl maar het is niet een boek wat je zomaar vergeet.’

Marlies:’ De titel ‘Het licht dooit’ maakt de belofte waar in zijn impliciete tegenstelling, de letterlijke betekenis en de creativiteit van het taalgebruik.’

Roar:’ Door de tijdsprongen vraagt Jongejan je wel bij de les te blijven, maar wat ik vooral heel sterk vind van hem, is dat hij heel beeldend schrijft in korte, staccato zinnen en naar het poëtische toe.’

Ik wil jullie bedanken voor al het enthousiasme, de overvloed aan reacties en al het licht dat door deze leesclub scheen.

Jullie leescoördinator Wendy