Over het boek

1942. Sadie is achttien en bevindt zich midden in de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog in het getto van Krakau. Als de nazi’s het getto leegruimen, vlucht Sadie met haar zwangere moeder het riool in.

Ella leidt op haar beurt een luizenleventje dankzij haar stiefmoeders goede band met de nazi’s. Maar haar vrienden hebben haar in de steek gelaten en haar verloofde is naar het front gestuurd.

Tijdens een van haar eindeloze, eenzame wandelingen door Krakau ontdekt Ella Sadies schuilplaats. De mensonterende plek waar Sadie zich bevindt en de angst waarin ze leeft raken Ella diep, en ze besluit haar te helpen. Voorzichtig bouwen de twee een band op, maar als de oorlog heviger wordt blijkt hun vriendschap levensgevaarlijk: voor Ella, Sadie en iedereen om hen heen…

Leesfragment

Lees jij graag historische romans over de Tweede Wereldoorlog en spreekt de onverwachte vriendschap tussen deze twee jonge vrouwen je aan? Hieronder vind je alvast een sneak preview van Het meisje met de blauwe ster.

Lees hier een fragment

Achter het boek

De Amerikaanse Pam Jenoff schrijft niet alleen over de Tweede Wereldoorlog, ook is ze als advocaat en professor in de rechten gespecialiseerd in de oorlogservaringen van Poolse Joden. Ze werkte een tijd vanuit Krakau aan het behoud en onderhoud van Auschwitz. Inmiddels heeft ze twaalf historische romans op haar naam staan, waarvan Het meisje met de blauwe ster de zevende is die naar het Nederlands werd vertaald, door Saskia Peeters.

In een interview met Nerd Problems vertelt Jenoff dat ze op een verhaal stuitte over een groep Joodse mensen die zich maandenlang in het riool verstopten voor de nazi's in Lviv, Polen. Ondanks vijfentwintig jaar werkervaring in de Tweede Wereldoorlog en de Holocaust wist dit verhaal haar alsnog de adem te benemen. En dat ze erover moest schrijven.

'I was struck by the horrific circumstances which they endured, as well as their ingenuity and resilience in surviving there. I was also moved by the selflessness of those who helped them, most notably a sewer worker, and by their search for human connection in such a dark and isolated place.'

Jenoff deed uitgebreid onderzoek en besloot al snel om een fictief hoofdpersonage op te voeren, omdat ze van mening is dat het vertellen van een eigen verhaal toebehoort aan de mensen die het meemaakten. Wel baseerde ze het verhaal op een treffend moment dat ze in de persoonlijke verslagen tegenkwam, zo vertelt ze aan The Philadelphia Inquirer:

'There's a story about a young girl and she looked up through the sewer grate, and she saw a girl her own age buying flowers. And she was so struck by the disparity between her situation and [that of] the girl on the street. [...] I imagined, what if these two girls had in fact seen each other and connected?'