‘Holy Trientje’ begint met een proloog. Niet iedereen kon de proloog direct plaatsen. De onduidelijkheid zorgde ervoor dat velen de proloog direct weer waren vergeten. Voor Laura maakte de onduidelijkheid van de proloog juist nieuwsgierig en Marijke vond de conversatie in de proloog prachtig!! De eerste zin van het eerste hoofdstuk nodigde echter wel weer uit om door te lezen.

Vervolgens bespraken we de opbouw van het verhaal. Het boek bestaat naast proloog en epiloog uit twee delen. In het eerste deel worden de personages en hun wetenswaardigheden in verschillende verhalen aan de lezer voorgesteld. de_ Stef vond dit deel zo ongelofelijk goed en gedetailleerd beschreven dat ze in het verhaal van de personages gezogen werd. Het leverde voor Saar de kennis op over de atoombom testen op de Marshalleilanden In het tweede deel komen deze verhalen langzaam bij elkaar. Kitty vdPanne vond dat het samenkomen van de verschillende verhalen in deel twee een heel ander verhaal opleverde, iets minder diepgang maar wel goed hoe alles op zijn plaats viel. Voor Erna las voor het eerst een boek dat op deze manier was opgebouwd. Ze miste spanning in deel 1 en ook deel 2 kwam voor haar niet erg opgang. De meeste waren het er wel over eens dat het tweede deel korter had gekund, op bepaalde plekken werd het wat langdradig

De meeste lezers vonden de verschillende personages in ‘Holy Trientje’ goed uitgewerkt. Angèle vond echter de personages niet zo echt overkomen en tante Trientje “niet meer dan een karikatuur. Ze was en blijft een naïef oud lief vrouwtje”. OnzeLieveAardevrouwe vond tante Trientje “juist door haar visie op de gemeenschap en de maatschappij zeer bij de tijd. Bewust, nuchter, doelgericht, spiritueel en een licht voor mensen in nood.”

‘Holy Trientje’ gaat onder andere over kernwapens, kernenergie en de gevaren/gevolgen daarvan. Ushi gaf aan dat veelal de negatieve aspecten van dit thema werden belicht. Zij had de positieve aspecten van kernenergie meer belicht willen hebben. Mariek benoemde echter dat het een roman is en geen essay waardoor een evenwichtige uiteenzetting van de voors en tegens niet nodig is.

In een interview met de Volkskrant heeft Anne-Gine Goemans aangegeven dat ze in ‘Holy Trientje’ een loodzwaar onderwerp als atoombommen met vrolijkheid en lichtheid te lijf is gegaan. The_Cat en Annemarie zagen die lichtheid vooral terug in tante Trientje. “Geweldig wat een gaaf mens! Gewoon alleen het goede zien in de mens”. Lisa gaf aan dat de vrolijkheid met name werd veroorzaakt door de humoristische stukjes, de subtiele besprekingen van schokkende feiten, de naïeve Trientje, de dementerende Bertus, de overlevingsdrang van Yoshida en Bonnie.

Anne-Gine Goemans is naast schrijfster ook journalist en heeft veel onderzoek gedaan naar het onderwerp waar ze in dit boek over schrijft. ‘Holy Trientje’ is dan ook een mix van feiten en fictie. Laura vindt dat die vermenging mooi is gedaan.”…er wordt verteld over (de impact van) waargebeurde feiten vanuit het perspectief van fictieve personages. Het is niet steeds duidelijk wat fictie is en wat waargebeurd is, maar dat hoeft voor mij ook niet Uiteindelijk is het een fictief verhaal.”

Met dit boek wil de schrijfster de lezers aanzetten tot nadenken over de risico’s die kerncentrales meebrengen. Roos is door het boek inderdaad gaan nadenken over ditonderwerp. “Mijn eerste gedachte is na het lezen wel dat kernenergie vol ontzettend veel gevaren zit, maar ik wil er graag genuanceerder over kunnen spreken. Die ruimte geeft het boek volkomen, maar het roept bij mij op hier kritischer over na te denken. Prachtig dat een boek dat kan bereiken.”

Het boek kent een verrassend slot waar de meningen ook verdeeld overwaren. 10eke had het slot niet zo verwacht maar vond dat het verhaal zo wel af was. Ook Anna-linde had dit einde niet verwacht maar vond het leuk dat de proloog nu wel duidelijk werd en op zijn plek viel. Inge was een beetje dubbel hierin, ze vond het einde wel erg ver gezocht en iets te veel geknutseld. Aan de andere kant vond ze het toch ook wel mooi. 

Tot slot toch nog even de titel van het boek en de cover. Hier was veel commentaar en discussie over. De meningen liepen uit één van ronduit lelijk tot goed passend. 

Eindoordeel: Al met al was het een leuke leesclub met enthousiaste deelnemers en levendige discussies 

Marianne: “Het verhaal wordt magnifiek verteld en de personen komen tot leven. Door het beeldende taalgebruik van Anne-Gine Goemans bevind je je op de Marshalleilanden, voelt de angst in Fukushima en zit je naast Trientje.”

Annemiek: “Het boek is geschreven met, soms erg pijnlijke, humor. Maar ook met emotie en vastberadenheid die te vinden is bij de hoofdpersonen.”

Er werd 1 x 2 sterren, 6 x 3 en 13 x 4 sterren gegeven.

Dat maakt de eindbeoordeling 3,6 sterren.

Harriet.