Amalia van Solms, vrouw van Fredrik Hendrik, nodigde vijftien lezers uit om in een Hebban leesclub mee te lezen over haar troebele jaren aan het Haagse hof, waar ze alles op alles zette om de titel Hoogheid voor haar man en haarzelf te bemachtigen.

Van de vijftien geselecteerde dames waren er een aantal die al eerder kennis hadden gemaakt met deze bijzondere dame, doordat ze het boek Amalia al hadden gelezen. Maar er stapten ook nieuwelingen de leesclub in, voor wie zowel Amalia als de leesclub nieuw waren. Het werd snel een hechte groep en onder leiding van Marieke, en met aanvullingen van Matthias Rozemond, de schrijver van Amalia en Hoogheid, werd het een mooie reis naar de Nederlanden van halverwege de zeventiende eeuw.

Na het voorstelrondje in het leesclubcafé kwamen de boeken snel met de post. De oh’s en ah’s klonken luid, want het boek bleek een hardcover te zijn in de stijl van de eerste boek (dus een aanwinst voor de boekenkast). Het zag er prachtig uit met de omslag en een afbeelding van Amalia en aan het binnenwerk was eveneens veel aandacht besteed. 

De eerste vraag

De eerste vraag kwam online, waarin de lezers hun verwachtingen konden uitspreken en iets mochten zeggen over hun eerste indruk van het boek. 
De verwachtingen zijn redelijk eensgezind: "Historie en politiek uit het verleden, een mooie reis in de tijd, aangename manier om geschiedenis te leren, meer over Amalia, intriges en complotten" worden genoemd. En de eerste indruk was zeer positief.

Enita: Mijn verwachtingen van het boek zijn een mooi vervolg op het boek Amalia. Ik ben erg benieuwd hoe haar leven verder verloopt. Het boek ziet er net als Amalia mooi en stevig uit. Ook leuk om te zien dat ze dat het lettertype en lay-out verder trekken in dit boek. Het is al een mooi setje bij elkaar. :)
Renate: Wat ik mooi vind is de bedrukte binnenzijde met een oude plattegrond van Den Haag. Echt een kadootje om uit de envelop te halen.

De discussie

Na twee weken lezen is het zover, we starten met de negen resterende discussievragen. Daarnaast is Matthias Rozemond aanwezig in een topic waar we vragen kunnen stellen en daar wordt goed gebruik van gemaakt.

De discussie start met het bekijken en beoordelen van de cover en de titel.
Dat de cover aanspreekt was al duidelijk bij de eerste indruk. Het is mooi met de afbeelding van Amalia, die in dit boek ouder is dan in het eerste boek en dat is ook te zien. Daarnaast maakt een afbeelding van de hofvijver en belangrijke personen uit die tijd in passende kleding het geheel compleet en uitnodigend.
Wat de titel betreft zijn de lezers het er over eens dat Hoogheid een goede titel is en past bij het boek en aansluit bij Amalia. Enkel de toevoeging De troebele jaren, stelt ons voor vraagtekens. Gelukkig geeft Rozemond daar een toelichting op.

Mieke: Ik vind het een heel aantrekkelijke cover, die past bij het verhaal. De cover is een tikkeltje anders dan op de cover van ‘Amalia’. Het is dan ook weer een ander verhaal geworden.
Poohbear: De cover alleen al is toch gewoon schitterend? [..] Naast Amalia een heel mooi winters tafereel, het geheel bijzonder passend bij de tijdgeest van het verhaal. Het eerste hoofdstuk speelt zich al af rondom het Binnenhof, waardoor ik meteen de sfeer van de cover te pakken had. 

Nicoline: In het hele boek is Amalia erop gericht om Hoogheid te worden. Uiteindelijk lukt dit ook en dan eindigt het boek. Dus het is zeker een goede titel. Het onderschrift "De troebele jaren van Amalia" is mij echter niet helemaal duidelijk geworden

Toelichting van de schrijver M.Rozemond: Het waren moeilijke jaren voor Amalia. Ze kreeg het bepaald niet cadeau. Daarnaast deed ze dingen die niet allemaal even netjes waren, om haar doel te verwezenlijken. Ze viste in troebel water, zogezegd.

Amalia en het gekonkel aan het hof

In het boek Hoogheid draait het om Amalia, niet zo gek dus dat we een vraag helemaal aan haar besteden.
Deze Amalia van Solms lijkt niet zo makkelijk te vangen in een paar woorden. Ze zit op een hoge positie, maar die is haar niet hoog genoeg. Ze streeft naar de titel van Hoogheid omdat zij en haar man dan veilig zijn. Om dat te bereiken moet ze veel doen, wat soms lastig is om te volgen.

Alex: Ze maakte mij soms wat verward. Ze weet altijd heel goed wat ze wil maar soms lijkt ze zich dan toch aan te trekken wat ‘naasten’ zeggen en dan soms helemaal het tegenovergestelde, wat een ander zegt boeit haar niet.
Barisca: Al lezend vond ik dat ze een complex leven leidde, dat kwam door haar positie en omgeving maar ze maakte het zelf ook weleens complex.
Jolanda: Poehhhh…. wat kun je níet over haar zeggen? Eigenlijk kan ik haar alleen maar met kernachtige woorden omschrijven. Want wat een bijzondere vrouw: echtgenote, moeder, minnares, vriendin, zus…. sociaal betrokken, trouw.
Pooh bear: Ik moet eerlijk bekennen dat ik in dit deel Amalia écht ben gaan waarderen. Haar persoonlijkheid komt voor mijn gevoel in dit deel echt tot uiting, door haar uitspraken maar ook haar gedachten. Los van of ik het met al haar acties eens was.
Marieke: Een jonge ambitieuze vrouw, met aan de ene kant geen geduld, maar aan de andere kant juist veel geduld. Want haar leven bestond veel uit wachten.

Gedurende het boek komen er diverse relaties van Amalia aan bod in verschillende vormen.
De haat-liefde relatie met haar zus Louise Christine, de relatie binnen het huwelijk met haar man Frederik Hendrik, de verboden relatie met haar geliefde Kapitein Büttner. Ook zijn er relaties met haar vriendin Anna Johanna, met haar hofdames Beate, Olivia en Erica en dan zijn er ook nog Constant Huygens, Knuijt, Bergh en Guntersteyn waar ze relaties mee onderhield.

Met de lezers bekijken we deze relaties en kiezen een favoriet persoon uit Amalia’s omgeving en nemen daarna het vele gekonkel en bedrog onder de loep. Het is een leuke manier om op het boek en de personages terug te kijken en opvallende momenten op te halen. Louise-Christine komt veel ter sprake, maar ook Anna Johanna. Een opvallend gebeuren was dat die laatste werd nog ‘gedwongen’ iets te doen waar ze niet achter stond en dat bepaalde uiteindelijk haar leven. En er is veel te doen over een bepaald schilderij, die we allemaal wel hadden willen zien… maar helaas het is ontsproten aan de hersenspinsels van de schrijver.

Mieke: Met top is Amalia’s zus Louise Christine een meest interessante personage. Hun gelijkwaardige zussentwisten had iets uitdagends en competitiefs en daardoor voor mij zo grensverleggend komisch.
Het allerleukste bedrog verhaal was die rondom Amalia’ s schilderij van Rembrandt
Lieneplien: Daarnaast vond Anna-Johanna ook wel ok, die laatste krijgt opeens aan het einde een heel sterk karakter.
Ranza: Het opvallendste bedrog was zonder twijfel dat van Anna Johanna en de tuinman. Zo'n sluwe actie had ik me nooit voorgesteld.

We nemen in de leesclub nog de schrijfstijl door
"Verfrissend, vlot, meeslepend, toegankelijk, fijn, makkelijk, beeldend, verhalend" en dus over het algemeen is dat goed bevallen. Het zorgt ervoor dat het verhaal leerzaam is en toch goed leesbaar. Matthias Rozemond zegt in zijn nawoord: “ Maar laat ik er tot slot eerlijk voor uitkomen dat ik, behalve recht doen aan de persoon in haar tijd, vooral ook een prettig leesbare historische roman heb willen schrijven “.En dat is meer dan geslaagd volgens de leesclublezers.

Het boek in een korte quote

Het einde van de leesclub komt in zicht, maar niet voor we kijken naar het gebruik feit en fictie en de historische setting. Volgens de leesclub is alles waarheidsgetrouw weergegeven en ben je als lezer een onderdeel van het leven van Amalia. Feit en fictie zijn niet altijd te onderscheiden, maar de bekende vaststaande feiten zijn een mooie verweving met de fictie van Matthias Rozemond.

Jolanda: Je wordt echt de geschiedenis ingetrokken.

Daarna wordt aan de lezers gevraagd om een quote te bedenken over het boek, en dat in maximaal 10 woorden. Dat die 10 niet altijd toereikend zijn geeft ongeveer aan hoe rijk het boek is (-_-).

• Jolanda : Boeiend, intrigerend, meeslepend, prettige om te lezen, interessant.
• Alex: Een beeldende reis naar en met deze krachtige, menselijke vrouw.
• Mieke: Eenmaal aan de macht laat Amalia niets meer aan het toeval over
• Lucette: Het complexe leven van een ambitieuze Amalia
• Nicoline: Macht en jaloezie maakt mensen meedogenloos
• Marieke: Het leven van Amalia van Solms in prettig leesbare roman
• Pooh bear: Intrigerende historische roman over Amalia die je nog lang bijblijft
• Barisca: Een boeiende historische roman over de moeder des Vaderlands
• Ranza: Een lesje geschiedenis verwikkeld in een meeslepende roman
• Enita: Een boek over een ambitieuze vrouw in haar tijd
• Roos: Intrigerend, aangrijpend, historisch
• Marlies: Een complexe vrouw die haar weg zoekt naar haar ideaal
• Renate: Mooi, historische boek over een sterke vrouw die het koningshuis heeft veranderd
• Lieneplien: Een historische roman over het interessante leven van de eerste koningin van Nederland

Tot slot kijken we terug naar de verwachtingen vooraf en in hoeverre die zijn uitgekomen. Het is leuk om alle antwoorden te lezen, want Matthias Rozemond blijkt alle verwachtingen waargemaakt te hebben. ”Absoluut, helemaal uitgekomen, zeker gelukt en ruimschoots uitgekomen”, vijftien keer gelukt (-_-).

En dan de sterren: Met 3 x vijf sterren, 10 x vier sterren en 1 x drie sterren is deze leesclub afgesloten met het prachtige resultaat van 4,1 sterren.

Matthias Rozemond, bedankt voor het mooie boek dat je hebt geschreven en de antwoorden die je gaf op de vragen van de lezers. We gaan allemaal een derde deel over Amalia lezen, mocht die er komen, maar voorlopig lezen we gewoon de andere boeken, zoals Het melkmeisje en Het spel van licht en donker.

Hoogheid was een geweldig boek voor een heerlijke leesclub. Leesclublezers, graag tot een volgende keer.

Marieke Scheers