Eindverslag – de leesclub oordeelt
Een actieve leesclub met veel gezelligheid: zo is de Hebban leesclub van Ik kan je niet vergeten samen te vatten. Maar wat vinden we van het boek, het debuut van Wattpad Awardwinnaar Ashley Royer? Haar YA boek, in het Nederlands versschenen bij uitgeverij Callenbach, werd op Wattpad al door ruim 15 miljoen mensen gelezen, maar wat vinden de 15 leesclubdeelnemers ervan?
Op basis van de cover dachten we dat het boek geschreven zou zijn vanuit het perspectief van een meisje. Daarom zijn de meeste van ons ook niet zo van gezichten op de voorkant. Toch vindt Denise het een goede cover, omdat ‘’het wel iets mysterieus heeft’’.
Ik kan je niet vergeten gaat, zoals de titel al doet suggereren, over iemand die een dierbaar iemand verliest. Die titel dekt de lading, vindt Minca. Desondanks vindt Mars88 de titel wat simpel klinken, een beetje zoetsappig. Hoewel ze de originele titel, Remember to forget, mooier vindt klinken, werd ze wel nieuwsgierig naar het verhaal.
Sinds de tragische dood van zijn vriendin Delia weigert Levi te praten. Hij raakt depressief en moet uiteindelijk van zijn moeder naar zijn vader in Amerika, waar hij Delilah ontmoet. Deze twee irritant op elkaar lijkende namen waren voor de meesten wel een puntje van ergernis. Dat neemt niet weg dat Babylees zich goed kon inleven in het verhaal: ‘’Ik weet hoe het voelt en herken veel elementen er heel erg in.’’
Hoofdpersoon Levi ontwikkelt zich het meest tijdens dit verhaal. Paula omschrijft zijn ontwikkeling ‘’van een depressieve jongen naar een jongen die weer durft gelukkig te zijn’’ als mooi. Ook Missy P vindt het een mooi opgebouwd boek. Imane vond de flashbacks het beste ‘’omdat daar veel emotie in zat en je kreeg daaruit ook nog eens veel informatie.’’ Ook voor Hieke springen de flashbacks eruit.
Wat betreft de schrijfstijl hebben we geen vergelijkingsmateriaal van dezelfde auteur, maar we vonden het boek wel prettig lezen. Dat kwam grotendeels door de korte hoofdstukken. Heaven-leigh: ‘’Het verhaal is vlot, duidelijk en vol gevoel geschreven. Ik had vooral bij Levi echt het gevoel dat ik in zijn hoofd zat.’’
Het einde was voorspelbaar. Van Fiz mocht er wel een twist in om het spannend te houden: ‘’Vooral in de laatste paar hoofdstukken miste ik dit.’’ Ook Liliangt had het leuk gevonden ‘’als er iets totaal onverwachts was gebeurd met één van de personages’’. Maar dat maakt het boek niet voor iedereen minder mooi: het is nou eenmaal een feelgood boek.
Vergeet de belangrijke thema’s en een mooie boodschap niet. An benoemt deze: ‘’Er zijn voor elkaar. Dat je je verleden een plekje kan geven, dat hoef je niet alleen te doen. Dat je ondanks je verleden weer vertrouwen en open kan zijn voor vriendschap en de liefde.’’
De eindwaardering van Ik kan je niet vergeten varieert van hele enthousiaste reacties tot mensen die meer hadden verwacht. Karin vond het onverwachts heel goed: ‘’verrassend, ontroerend, lief’’ is hoe ze dit boek samenvat. ‘’Het boek pakt je vanaf het begin en sleurt je mee in het verhaal.’’
Anderen hadden er meer van verwacht: het mist een wauw-factor, dat extra beetje emotie ontbreekt. Desondanks was het voor de meesten moeilijk weg te leggen. Ondanks zware thematiek is het leuk en luchtig.
Gemiddeld krijgt dit boek van ons bijna 4 sterren (3,93 punten van de 5 punten om precies te zijn) – dat is ook het cijfer dat het meest is uitgedeeld. Drie leessclubdeelnemers gaven dit boek 3 sterren, twee gaven het 5 sterren en de overige 9 lezers beoordeelden Ik kan je niet vergeten met 4 sterren. Me03 vindt het boek zeker de moeite waard: ‘’Het is rauw, intens en mooi omschreven waardoor je het verdriet gewoon voelt.’’
Een leuk extraatje is dat we Ashley Royer vragen mochten stellen. We zijn benieuwd naar haar inspiratie en haar research, en of ze nog tips voor beginnende schrijvers heeft. Is het aan te raden om op Wattpad te schrijven, was ze niet bang voor de mening van mensen? En ook is er gevraagd of ze alvast een tipje van de sluier over haar volgende boek kan oplichten..
