Acteur Jacob Derwig vergelijkt het boek met bingewatchen, Stephen King noemt het 'geweldig', Peter R. de Vries 'inspirerend', Gillian Flynn vindt de auteur 'een van de allerbeste true crime-schrijvers ooit' en misdaadverslaggever Gerlof Leistra durft het woord 'meesterwerk' in de mond te nemen. Tijd om zelf een oordeel te vellen over 'Ik zal verdwijnen in het donker' van Michelle McNamara. Lees een fragment en probeer een van de 15 leesclubexemplaren te bemachtigen!

Een van de beroemdste cold cases van Amerika: de man die in Californië tussen 1974 en 1986 verdacht werd van tientallen moorden en verkrachtingen, en te boek stond als de East Area Rapist. Michelle McNamara raakte door hem gefascineerd en gaf hem de bijnaam Golden State Killer. Vijf jaar lang werkte ze dag en nacht aan de zaak, een obsessie. Ze publiceerde in aanloop naar dit boek veelvuldig over haar onderzoek, maar overleed plots in 2016. McNamara's echtgenoot, komiek en acteur, Patton Oswalt, vroeg na haar dood schrijver Billy Jensen en researcher Paul Haynes haar boek te voltooien.

Horst stond bij de voordeur met een glas cognac in zijn hand. Veach en Jessup gingen naar binnen. Een stuk of zes aangeslagen familieleden en vrienden zaten bij elkaar in de woonkamer. Toen de rechercheurs zichzelf voorstelden, liet Horst zijn ijzige blik varen en barstte hij los. Hij was niet groot, maar door zijn woede leek hij tweemaal zo fors. In een Engels met een sterk accent schreeuwde hij dat hij walgde van de politie en dat ze meer moesten doen. Toen de tirade zo’n vier minuten aan de gang was, beseften Veach en Jessup dat hun aanwezigheid ongewenst was. Horst was overmand door verdriet en uit op ruzie. Zijn woede maakte van hem een ongeleid projectiel. Ze konden niets anders doen dan hun visitekaartje op tafel leggen en vertrekken.

Lees hier een fragment