Leesclub
Op de eerste dag van de zomer krijgt een aantal mensen een zonnig bericht. Vijftien deelnemers zijn geselecteerd om mee te doen met de leesclub van kLEINE HELLEN. Harriet sluit aan met een eigen exemplaar. Al snel sluit Martijn Couwenhoven, dan nog als uitgever, zich aan bij de discussie.  Op 27 juni hebben alle deelnemers het boekje in bezit. Drie dagen later wordt een artikel geplaatst op Hebban over de persoon achter het pseudoniem Anne Moon Disko. En wat blijkt, de schrijver is aanwezig in de discussie. Martijn Couwenhoven is Anne Moon Disko.

Het boek
kLEINE HELLEN gaat over de relatie tussen broer en zus, Max en Vera. Beiden uiten hun gevoel op een kunstzinnige manier. Vera is schrijfster. Max is schilder. Als Vera ongeneeslijk ziek blijkt te zijn komen herinneringen aan hun dramatisch verlopen jeugd naar de oppervlakte. De novelle laat zien hoe zij de mensen zijn geworden die ze zijn.

De discussie
De discussie start met een vraag over de cover. Wil associeert de cactussen als iets moois dat uit een dorre omgeving kan groeien en zelfs tot bloei kan komen. Wel blijft bij haar de vraag of de ene bloem nog bloei moet bereiken of al is uitgebloeid. Anderen, waaronder Elly, viel vooral de spelling van de titel op. De kleine letter k, gevolgd door hoofdletters. Wat zou hier de bedoeling van zijn? In een artikel geplaatst door Harriet na een avond waarbij de auteur aanwezig was, wordt het antwoord (en nog meer zaken) duidelijk (https://www.hebban.nl/spot/literatuurclub/nieuws/kleine-hellen).

Het perspectief is ook onderwerp van discussie. Annette geeft aan dat er vooral veel gewisseld wordt. Tussen perspectief (Vera en Max) en ik-vorm en alwetende verteller. Zij bedenkt dat de auteur waarschijnlijk zowel Vera als Max nodig heeft gehad om het verhaal compleet te maken. Sjaan had hierdoor wat moeite om te doorgronden wie er nu precies aan het woord was. Voor haar zijn Vera en Max bijna verworden tot een persoon.

De inleidende quote uit Priest with balloons van Tiny ruins komt Martin bekend voor. Hij heeft het album zelf. Net als andere aangehaalde fragmenten sluit het perfect aan bij het verhaal. Het geeft de weemoed, verdriet, hoop, verlangen en breekbaarheid heel goed weer. Marijke ontdekt dat het nummer waar het boek mee begint van het album “some were meant for sea” heet. Weer een van de vele mooie verwijzingen in het boek.  Een quote uit het verhaal die Sandra in positieve zin opviel was: “zijn waar je bent, waarom kan ik dat niet?”. Het geeft het zoekende van Max weer.

Eline denkt dat de geboorte van Max niet gepland was, maar dat hij desondanks toch het gevoel had dat hij zijn gestorven broertje moest vervangen. Beide namen beginnen ook met een M. Voor Saskia is de relatie tussen Max en zijn vader een moeilijke. Door Max denkt zij dat de vader zich constant bewust is van een schuldgevoel aan de dood van Menko.

Vera wordt uiteraard ook onder de loep gehouden. Jenny (Lacuna1985) ziet het schuldgevoel dat zij is blijven koesteren. Grotendeels ook omdat haar moeder dit gevoel nooit heeft weg heeft genomen.

Er zijn volop overeenkomsten te vinden tussen de broer en zus. Ingeborg vindt artistiek, beschadigd en loyaal de meest in het oog springende. Artistiek en creatief is een eigenschap die door velen wordt genoemd. Belangrijkste thema voor het boek vindt Sanne de broer/zus-relatie. Sandra is het hier mee eens met als toevoeging dat ook schuldgevoel en het verwerken van verlies een belangrijk thema is.

Beoordeling
Van de 16 deelnemers hebben 14 een recensie en beoordeling geplaatst. Twee lezers kenden twee sterren toe. Voor negen was het boek drie sterren waard. En eentje meer werd door drie lezers toegekend. Gemiddeld beoordeelt de leesclub kLEINE HELLEN met drie sterren.