In de zomer verscheen de literaire roman Leeuwen wekken, een tweede boek van de Israelische Ayelet Gundar-Goshen. In haar roman probeert ze te ontdekken wat zij (of jij, de lezer) zou hebben gedaan in de situatie waarin hoofdpersoon Etan Green zit. Ben jij benieuwd naar deze spannende roman, met poëtische elementen en een thrillerwaardig verloop? Lees een fragment en schrijf je in voor de leesclub!

Op 20-jarige leeftijd ontmoet Ayelet Gundar-Goshen de toekomstige hoofdpersoon van haar roman. Hij biecht op dat hij per ongeluk iemand heeft overreden en is gevlucht. Tien jaar later heet die hoofdpersoon in Leeuwen wekken Etan Green, chirurg, die op een nacht op weg naar huis iemand doodrijdt en doorrijdt. Die beslissing verandert alles. De weduwe chanteert Etan met haar mans dood – niet met geld, maar met medische bijstand voor een groep illegalen. Zijn zwijgen hierover werkt als een splijtzwam in zijn huwelijk met Liat. Dat zij is belast met het politieonderzoek drijft de situatie verder op de spits. Ayelet hangt boven de hele roman één levensgrote vraag: ‘Wat zou ík hebben gedaan?’

Hij dacht net bij zichzelf dat deze maan de mooiste was die hij ooit gezien had, toen hij de man raakte. De eerste seconde nadat hij hem geraakt had, waren zijn gedachten nog steeds bij de maan, hij bleef aan de maan denken totdat hij daar abrupt mee ophield, als een kaars die uitgeblazen wordt. Hij hoort het portier van de jeep opengaan en weet dat hij het is die het opendoet, dat hij het is die uitstapt. Maar dat besef is maar vaag verbonden met zijn lichaam, alsof je kort na de verdovingsinjectie met je tong langs je kaak gaat, alles is er maar dan anders. Zijn voeten lopen op woestijngrind, bij elke stap hoort hij kggg, kggg en dat geluid bewijst dat hij inderdaad loopt. Ergens aan het eind van de volgende stap wacht hem de man die hij geraakt heeft, vanaf hier is hij niet zichtbaar maar hij is daar, nog één stap en hij heeft hem bereikt.

Lees hier een fragment