26 april, daar is het mailtje van Debbie! Vijftien lezers zijn geselecteerd voor de leesclub rond Liever het bloed van Michael Bennett. Nog voor er een boek in de bus ligt (want dat zou even duren), wordt er al fijn gepraat in het café. Zoals dat zo vaak gaat op Hebban, worden er boekentips uitgewisseld.

Waarover gaat het boek?

Voor we samen in de leesclub duiken, toch even vertellen waar Liever het bloed over gaat.

Auteur Michael Bennett behoort tot de Te Arawa, een confederatie van Maori-stammen in Nieuw-Zeeland. Het mag dan ook niet verbazen dat de Maori’s en hun cultuur een belangrijke rol spelen in Liever het bloed. Het middelpunt van alles is Hana Westerman, Maori en politie-inspecteur in Auckland. Ze is gescheiden van haar man Jaye, met wie ze nog steeds een goede band heeft. Samen hebben ze een dochter Addison. Via een anoniem toegestuurd filmpje wordt Hana naar een appartement geleid, waar een lijk verborgen is. Helaas blijft het niet bij deze ene dode, want kort daarna valt er iemand van een hoog gebouw en wordt er eveneens een acteur vermoord. Hoewel de slachtoffers zeer uiteenlopende profielen hebben, vermoedt de inspecteur dat er een verband tussen de misdaden en dus tussen de slachtoffers bestaat.

De klassiekers

De eerste discussievragen zijn die die altijd terugkomen; ze gaan over de schrijfstijl, de verhaalopbouw en het vertelperspectief.

Zowat iedereen vindt het boek makkelijk te lezen, de schrijfstijl wordt omschreven als prettig, het taalgebruik als niet ingewikkeld. Afgezien natuurlijk van de vele Maori-woorden waar het verhaal mee doorspekt is en die ofwel in de tekst zelf of door middel van voetnoten verklaard worden. Een enkeling zat niet meteen in het verhaal, maar dat gevoel ebde gelukkig snel weg.

Afgezien van de proloog die zich 160 jaar voor het eigenlijke verhaal afspeelt, houdt de auteur de chronologie van de feiten goed aan. Die keuze wordt door de lezers op prijs gesteld, een thriller hoeft niet altijd te switchen tussen een verhaallijn in het heden en een in het verleden.

De lezer krijgt vrijwel alleen het perspectief van inspecteur Hana en de dader te lezen, wat een paar keer als niet optimaal bestempeld wordt.

Uitgelichte scènes en personages

Deze leesclub toont maar weer eens dat elke lezer andere klemtonen legt bij het lezen van een boek. Tijdens het benoemen van favoriete scènes valt echter op dat niemand kiest voor de momenten van geweld. Keer op keer worden scènes genoemd omdat ze verbazen, omdat ze onverwacht of zo menselijk zijn. Het gaat dan bijvoorbeeld om hoe personages reageren en om rituelen die afwijken van de onze.

De leesclubdeelnemers hebben in gedachten een langere vakantie in Nieuw-Zeeland uitgewerkt en mochten voor een tweedaagse met een van de personages op stap. Daar kwamen leuke verhalen uit voort, de meeste lezers gaan voor een mix van cultuur en natuur.

Hūmārie, Aroha, Manaaki

In het boek worden drie kernwoorden van de Maori genoemd: Hūmārie (welwillendheid, vrede), Aroha (liefde) en Manaaki (vriendelijkheid en medeleven). We hebben uitgezocht op welke manier deze woorden een plaatsje in de Nederlandse taal zouden kunnen veroveren.

Een tweede deel in de serie

Ondertussen hebben we het grootste deel van de leesclub achter ons en is het zaak de interesse niet te laten verslappen. Tijd dus voor een volgende ludieke opdracht, tijd om de hersencellen serieus aan het werk te zetten.

Er worden verkooppraatjes voor Liever het bloed geschreven, personages worden aan lezers gekoppeld, en het leukste van alles: iedereen schrijft een insteek, een scenario voor een tweede deel in de serie met Hana Westerman. Deze opdracht bewijst maar weer dat er veel creatieve geesten op Hebban vertoeven, Michael Bennett hoeft niet te panikeren wanneer hij zonder inspiratie komt te zitten.

Beoordeling

Natuurlijk hebben we over nog veel meer gesproken tijdens de leesclub, maar het zou ons te ver brengen om alle onderwerpen hier de revue te laten passeren. Daarom als afsluiter nog een overzicht van de waarderingen: Er werden 1 x 5 sterren, 7 x 4 sterren, 5 x 3 sterren en 1 x 2 sterren uitgedeeld, wat de gemiddelde score op 3,6 sterren brengt.

Het was een plezier om de leesclub van Liever het bloed te begeleiden. Op naar nieuwe leesavonturen nu!

Verslag door Greet Braem, leesclubcoördinator