Meer dan ooit is de tweede leesclub bij Hebban met een boek van Marina Folkers,
Onder de sterren van Montpellier was eerder al eens als leesclubboek geweest,
Net als bij de leesclub van Onder de sterren van Montpellier was Marina Folkers ook hier erg betrokken.
Met 15 gelukkige begonnen we enthousiast aan het boek, de meeste lezeressen hadden het boek al lang uit, toen de post ook het huis van de coördinator kon vinden.
Er sloten nog enthousiaste lezeressen aan met een eigen exemplaar.

Over het boek:
"Een plan begon zich te vormen in haar hoofd. Het was gekkenwerk eigenlijk. Op elk vlak, maar daar wilde ze niet eens over nadenken. Het was dé manier om uit haar nachtmerrie te stappen.” Na een schokkende ontdekking, stort Lucie's wereld in. Ze verlangt naar warmte en troost en er is dan maar één persoon naar wie ze kan gaan: David. Ze laat alles in Nederland achter en gaat naar Zuid-Frankrijk, naar hem. Bij aankomst wacht haar niet het welkom waar ze op had gehoopt. David is eigenaar van de camping Les Lauriers Roses en heeft zijn leven prima op orde. Geheel onverwachts staat er iemand voor zijn neus die hij nooit meer verwacht had te zien: Lucie. Zijn goede humeur slaat meteen om en hij wil maar één ding: dat ze weer verdwijnt.

Schrijfstijl:
Elke schrijver/ schrijfster heeft zo zijn eigen stijl, Wat vonden onze lezeressen van de schrijfstijl van Marina Folkers.
De schrijfwijze werd erg fijn gevonden, passend ook bij een echte feelgood.

Jeanine: Ik vind het een erg prettig schrijfstijl. Door haar manier van schrijven leest het erg snel weg. Het is op een beschrijvende/beeldende manier waardoor er makkelijk een plaatje in je hoofd ontstaat. Daarnaast vind ik het prettig dat de schrijfstijl zich ook aanpast naar het personage.

Julie: Het was een aangename schrijfstijl. Erg gedetailleerd ook, waardoor je je sommige situaties moeiteloos voor eigen ogen kon zien. Er waren geen al te lange zinnen of moeilijke woorden, waardoor alles lekker vlot weg las. Waar ik persoonlijk wel een beetje moeite mee had, was dat er plotseling in een hoofdstuk van Lucie naar David werd gesprongen en omgekeerd zonder daar effectief naar te verwijzen met bijvoorbeeld een tussentitel, maar dit komt waarschijnlijk omdat ik al heel wat boeken heb gelezen met meerdere personages waar dat wel zo is.

Laure: Ik ben fan van de schrijfstijl van Marina! Het verhaal leest vlot weg, helemaal geen moeilijke woorden en ze beschrijft de omgeving en de situaties goed, zodat je je goed kan inleven in het verhaal! De schrijftstijl past perfect bij een feelgoodverhaal

Lindy: De schrijfstijl is enorm fijn. Vlot geschreven, korte zinnen en een fijn woordgebruik. Meestal heb ik even tijd nodig en moet ik wennen aan een schrijfstijl maar dat had ik nu niet. Ik vloog door het boek heen . Door de beeldende beschrijvingen voelde het alsof ik op de camping aanwezig was.

Maddie Ik vond het een hele aangename schrijfstijl. De zinnen waren niet te lang en het taalgebruik was lekker informeel. Ideaal, want zo las het boek zeer vlot. De af en toe wat franse woorden paste ideaal in de context van het verhaal, ze dragen bij aan de vakantiesfeer in het boek. Het is ook leuk dat het boek niet volstaat met oertypische Nederlandse woorden of uitdrukkingen (ik heb daar altijd schrik voor bij Nederlandse schrijvers). Voor mij als Vlaamse is het anders moeilijk om in te leven in het boek.

Personages:
Bij de vraag over de personages, hebben we het gehad over de ontwikkeling van Lucie en David, welke van hen je het meeste aanspreekt.
Maar ook of er nog andere personages er heel leuk of juist niet waren.

Elly: De ontwikkeling van Lucie vindt wat langzaam plaats, zij is een denker en tobber en blijft een beetje in haar negatieve gevoelens hangen. Haar ontwikkeling is er zeker wel, maar door haar tobberigheid en herkauwen duurt het even. Maar mijn hart gaat uit naar David. Ondanks, dat hij behoorlijk is gekwetst door Lucie, heeft hij het beste met haar voor. Alhoewel zijn eerste reactie niet zo positief was. Hij is vergevingsgezind, lief, attent, empathisch....en een rots in de branding...een man naar mijn hart.
Ja, over Emily zou ik wel wat meer hebben willen lezen... het hoe en waarom, nu komt ze niet echt positief over. En heb ik, als lezer, ook niet veel sympathie voor haar:

Julie: Ik vind de ontwikkeling van Lucie wel goed lopen. Ze heeft veel meegemaakt en dit vraagt heel veel tijd om dit allemaal een plaats te geven. Ik vond wel dat Lucie eerder tegen David had moeten zeggen wat er allemaal gebeurt is
David sloot ik direct in mijn hart. Na de eerste ontmoeting wist je dat zijn liefde voor Lucie niet over was. Hij kent Lucie door en door en helpt haar onbewust om alles een plaats te geven.

Ik had nog graag wat meer gelezen over Emily. Haar kant van de feiten. Hoe kwam ze erachter dat Lucie het wist. Hoe reageerde als ze ontdekte dat Lucie ontslag genomen had...Voor wat kwam ze eigenlijk naar Frankrijk? Lucie heeft haar nooit de kans gegeven om dit te zeggen.

Amarins: Eigenlijk heb ik beide in mijn hart gesloten. Ik had het eerst heel erg te doen met Lucie, maar ooo wat blijft ze lang hangen in haar negatieve gevoelens. Daar tegenover staat die lieve David. Wat een schat. Ondanks alles blijft hij lief en positief tegenover Lucie. Ik vond de ontwikkeling van beide heel mooi, langzaam aan zag je hen groeien richting een positief einde

Yvonne: Mijn favoriete personage is David, wat een lieverd. Ik begrijp heel goed dat hij eerst wat stug was toen hij Lucie weer zag. Al heel gauw gaat hij proberen om de oude Lucie weer te krijgen. Lucie vond ik soms wat te veel in haar negativiteit blijven hangen. Het was natuurlijk wel heel erg heftig wat ze allemaal te verwerken kreeg.
Ik had graag wat meer over Emily en Stella gelezen.

 Opbouw:
De opbouw van een feelgood is vaak duidelijk, zo ga je er soms stiekem vanuit hoe een verhaal gaat lopen, was dit bij dit boek ook zo, daar waren verschillende meningen over.

Francisca: Ik vond de opbouw prima, ik zou bijna zeggen precies zoals Marina haar andere 3 boeken. Langzaam aan kwam je meer te weten wat er in het verleden van zowel David als Lucie nu precies was gebeurd en ook langzaam zag je dat ze naar elkaar toe groeiden, of weer terug-groeiden eerder, en echt pas op het eind was het mooi afgerond. Zo fijn die mooie epiloog!

Maddie: Ik vond de opbouw zeer goed. In het begin krijg je veel te horen over Lucie, naarmate het boek vordert leer je als lezer David kennen. En pas tegen het einde weet je ook de belangrijke zaken over hun gezamelijke verleden.
Het mysterie van hun breuk is een extra reden om verder te willen lezen. Je wil niet enkel weten, hoe het verhaal van Lucie en David zal eindigen, als lezer wil je ook weten hoe hij is begonnen.

Wietske: Je valt middenin het verhaal, dat is wel lekker. En langzamerhand komt er duidelijkheid.
Ook al had ik vanaf hoofdstuk 4 al het idee: okee, dat komt wel goed tussen Lucie en David.
Dan is het alleen nog kijken hoe 't gaat.

Opgevallen:
In een verhaal kan van alles opvallen, dat kan voor iedereen weer anders zijn, het is daarom leuk om te zien, wat de verschillende lezeressen allemaal is opgevallen tijdens het lezen.

Esther: Het meest opvallende is voor mij de reden waarom de breuk kwam tussen David en Lucie en dat zij hierin zo open is als zij het nog eens wil proberen. Ze zegt, ja ik voel dat nog steeds, het is nog steeds mijn wens maar meer nog dan dat wil ik jou.. Ik vind dat onvoorstelbaar dapper als je zo kunt uitkomen voor waar je in gelooft en je gevoelens daarmee kenbaar maakt...
Love it...

Edrienne: Mij is juist een personage ook bijgebleven, Marion. Wat een ontzettend lieve moeder! Ik vond het een bijzonder moment hoe Lucie door haar ontdekte dat haar kinderwens deels bestond omdat ze hoopte op die manier dichterbij haar moeder te komen, terwijl ze door Marion inzag dat dit anders is, dat een kind er niet voor zou zorgen dat ze de band zou ervaren die ze anders met haar moeder had gehad. Ik denk dat dat wel een grote openbaring was voor Lucie. Ook had ik het idee dat de manier waarop ze wél dichter bij haar moeder kwam, was door naar Frankrijk te gaan.

Stefanie: Wat mij opviel was dat Lucie in Frankrijk heel erg kon genieten en tot rust kon komen door kleine dingen zoals haar plekje bij de rivier met haar voeten bengelend in het water, de moerbeibomen met de moerbeitjes waar ze naar verlangd. In mijn eigen leven ervaar ik dit ook meer en meer. Daardoor kon ik me goed inleven in Lucie.
Ook de Franse chanson Lucie van Pascal Obispo vond ik heel mooi, met een zeer belangrijke boodschap en levensles (leef bij de dag en breng de kostbare tijd door met liefde).
Het watergevecht in het wc blok achter de receptie na de overstroming vond ik geweldig. Daar voelde ik me persoonlijk bij aanwezig en zou ik zelf ook heel leuk vinden.

Marieke: Het meeste bij gebleven is Valérie. Geen idee waarom eigenlijk, maar ik was erg nieuwsgierig naar haar. Ik vond haar erg sympathiek overkomen en echt een beetje als een goede vriendin. Vond het erg fijn als zij voorbijkwam in het verhaal. En ze accepteert Lucie meteen, terwijl ze doorheeft dat er iets speelt/speelde

3 woorden
Een boek in 3 woorden omschrijven, is dat eigenlijk wel te doen, hier lees je een paar reacties.

Wietske: zomerliefde, kinderloos, eind-goed-al-goed (is één woord toch?;)
Jeanine: Romantiek, liefde, perspectief.
Eline: Liefdevol, ontdekkingen, kinderwens
Laure: Liefde, verlies en vertrouwen

Oordeel:
De gegeven sterren waren best eensgezind, zo waren er 11 x 4 sterren en 5 x 5 sterren.
Het boek is de lezeressen van de leesclub erg goed bevallen.

Met 11 x 4 sterren en 5 x 5 sterren kwam het gemiddelde 4,3 sterren, wat een prima aantal sterren is!

4 sterren
Julie "Voor mij was Meer dan ooit het eerste boek geschreven door Marina Folkers en het smaakt naar meer!"
Dit boek krijgt van mij 4 welverdiende sterren!

Lindy "Marina weet door haar beeldende beschrijvingen het gevoel te creëren dat je zelf aanwezig bent op de camping."
4 sterren, een heerlijke feelgood!

5 sterren
Esther "In de club is de vraag gesteld welke boodschap er in het verhaal zit.
Ik zou iedereen aanraden het boek te lezen (met deze vraag in gedachten) want MAIS OUI, waarom niet...:)"