OVER MEISJE VAN ME

Tom en Amber runnen samen het succesvolle coaching bedrijf  de Mindset Academy. Zakelijk gaat het hun voor de wind, maar hun privéleven is minder rooskleuring. Ze willen dolgraag een baby, maar omdat Amber geen baarmoeder heeft vragen ze Kirsten, een van de studenten aan de Mindset Academy, om draagmoeder te worden. Ze stemt daarmee in en Tom en Amber zijn de koning te rijk als hun dochter Emma is geboren. Kirsten en Emma moeten een nachtje in het ziekenhuis blijven, maar als Tom en Amber Emma de volgende dag komen ophalen, is Kirsten met baby Emma spoorloos verdwenen. Hun verdwijning is de start van een kettingreactie van gebeurtenissen die grote gevolgen voor zowel het persoonlijke als zakelijke leven van Tom en Amber zullen hebben.

DE LEESCLUB en hun VERWACHTING

De leesclub bestaat uit 22 lezers (inclusief de coördinator van de leesclub), waarvan 3 lezers met een eigen exemplaar meedoen. Hoewel de meeste lezers blanco het verhaal in gingen, omdat ze nog niet eerder een boek van Ilse Ruijters hadden gelezen, verwachtten ze toch een spannend verhaal waarin kinderloosheid, draagmoederschap en mindfulness een rol spelen.  Antoinette Schram: ‘Het idee dat een draagmoeder met je kind verdwijnt, terwijl je alles onder controle lijkt te hebben door mindful te leven, leek mij genoeg voor een spannend verhaal.’ Ingrid: ‘Ik verwachte een hele enge thriller over een kind dat verdwenen is.’ Robin had een persoonlijke reden waarom ze het verhaal graag wilde lezen: ‘Omdat ik een paar maanden terug opnieuw moeder ben geworden sprak het onderwerp me aan.’

INHOUDELIJKE DISCUSSIE

Cover en titel

De cover wordt door bijna iedereen gewaardeerd, met name door het contrast van de kleuren en door de wat dreigende blik van de ooievaar is het voor de lezers duidelijk dat het hier om een spannend verhaal gaat, hoewel de titel van het boek niet veel prijs geeft over het uiteindelijke verhaal.

Voor Ingrid was de cover de reden om zich voor de leesclub in te schrijven. Ton van der Stelt is minder enthousiast: ‘De cover is niet meteen uitnodigend om op te pakken. Als ik in de winkel loop schiet hij er voor mij niet uit.’

KadyRocco deelt een leuk weetje: ‘De ooievaar is niet monogaam.’ De vraag die dan voren komt is natuurlijk of dit weetje ook op de personages in het boek van toepassing is.

Schrijfstijl en woordgebruik

Over de schrijfstijl gaan de meningen gelijk op: ‘gemakkelijk leesbaar zonder moeilijke woorden’  en ‘modern eigentijds woordgebruik’. Waar bijna iedereen tegenaan loopt is dat de perspectiefwisselingen visueel niet duidelijk zijn. De lezers van e-book hadden daar meer last van de lezers van het papieren boek. Sommige lezers waren minder gecharmeerd van het soms grove taalgebruik dat Ilse haar personages in de mond legt. Sandra: ‘Soms vond ik het wel wat onnodig grof. De tekst op de achterflap geeft ook geen aanleiding voor het feit dat er regelmatig grove taal tijdens seksscènes voorkomt.’ Een mening die onder andere door Antoinette Schram wordt gedeeld: ‘Het is wat iemand noemt wel een realistisch schrijfstijl, maar dit vond ik net als de overdosis aan seksscènes ongepast.’

Personages

Het verhaal wordt vanuit verschillende perspectieven verteld. De lezers vonden dat alle personages hun eigen rol in het verhaal hadden en nodig waren om het verhaal te vertellen. Ellis Pagen: ‘Er zijn inderdaad veel personages maar dat maakte het verhaal voor mij extra bijzonder. Stuk voor stuk zijn ze belangrijk en aan het einde vallen alle puzzelstukjes in elkaar.’ Robin was het daar niet helemaal mee eens: “Ik vond het jammer dat het vanuit verschillende perspectieven werd verteld, omdat er daardoor minder ruimte is om de personages wat diepgang te geven. Bij slechts twee of drie personages is er nog ruimte voor diepgang, maar bij meer dan dat niet.’

Waar Ilse prima in slaagde was om de lezers een regelrechte weerzin tegen diverse personages te laten ontwikkelen. Marja Legius: ‘Juist omdat de personages zo ‘fout’ zijn dat je van hen gaat gruwelen en je echt een afkeer tegen hen opbouwt zou het eenvoudig zijn een van hen te noemen.  Maar ik zie ook in dat dit juist de kracht van de auteur is geweest om mij zo over hen te laten denken.’ Vooral  Tom en Joël moeten het ontgelden. Sandra: ‘Tom vind ik een engerd, zoals hij Amber steeds zijn muze noemt......brrr. Ook Joël past in de categorie engerds , daar kreeg ik spontaan de rillingen van!’ Sabine martinez had een hekel aan alle mannen in het verhaal: ‘Alec, Joël, Brandon en ook Tom. Alle mannelijke karakters dus. Ja sorry. Alec is puur slecht, Joël is een zieke geest, Brandon een zielige loser en Tom een watje zonder enige ruggengraat.’

Spanning en plot

Volgens de meeste lezers miste het boek een nagelbijtende spanning en waren de plottwists niet echt verrassend. Silvia van Elzelingen: ‘Ik denk dan ook dat de benaming thriller nu niet helemaal op zijn plaats is. Sommige dingen zag je aankomen andere niet.’ Antoinette Schram: ‘Voor een thriller vond ik dat er te veel hints in het verhaal zaten. Ik was verrast dat de onthulling van het misdrijf al ver voor het einde kwam.’

MEDEWERKING ILSE RUIJTERS AAN DE LEESCLUB

De lezers maakten graag gebruik van de mogelijkheid om Ilse vragen te stellen die ze enthousiast en eerlijk beantwoordde. Ze lichtte bijvoorbeeld toe waarom ze het noodzakelijk vond om Tom een grof, seksistisch taalgebruik in zijn mond te leggen. Haar openhartigheid werd door de lezers op prijs gesteld.

EINDOORDEEL en WAARDERING

De verwachtingen van de lezers zijn over het algemeen niet helemaal uitgekomen. Dat kwam met name omdat de lezers door de boekbeschrijving op het verkeerde been waren gezet. Het bleek veel meer te zijn dan alleen een spannend verhaal over draagmoederschap en kinderontvoering. De mensensmokkel die in de proloog aan de orde komt, bleek misschien nog wel belangrijker als thema. Tanneke Burggraaff omschrijft het al volgt: ‘Mijn verwachtingen waren dat het alleen over de verdwijning van Emma zou gaan en dat het hoofdzakelijk over de draagmoeder en de pleegouders zou gaan. Dat is dus niet uitgekomen. Het verhaal werd vele malen gecompliceerder, maar zeker niet minder interessant.’

Ondanks dat het boek na lezing niet helemaal als thriller werd gekwalificeerd, heeft iedereen het boek toch met plezier gelezen.

De waarderingen voor het boek liepen uiteen van 3*** tot 5****.

Van de 22 lezers waardeerden de helft van lezers het boek met 3***, waaronder Robin: ‘"Ik denk dat het boek beter uit de verf was gekomen als er iets meer gefocust was op één personage en één thema.’  Ook Saskia I gaf 3***: ‘Ilse Ruijters laat de lezer kennis maken met bizarre individuen en rare situaties. Eenvoud was beter geweest. Nu mist het verhaal de nodige spanning en de uitdieping van de karakters. Toch is het boek vlot leesbaar, maar geen uitblinker.’ Silvia van Elzelingen vond het boek ook 3*** waard: ‘Ilse Ruijters heeft een origineel en actueel boek geschreven dat niet helemaal uit de verf is gekomen. Jammer, want Meisje van me heeft wel de juiste ingrediënten voor een goed verhaal maar het had beter en vooral spannender uitgewerkt kunnen worden.’

Negen lezers konden het boek meer waarderen en gaven 4****, zoals KadyRocco: ‘Ze draait er niet om heen, noemt alles duidelijk bij naam. Ikzelf vind dit prettig, maar snap dat niet iedereen dit kan waarderen.’ Ook Miranda 1981 had 4**** voor het boek over: ‘Kortom, ik vond het een spannende thriller, waarbij sommige plottwisten wel wat voorspelbaar waren, maar dat maakte het leesplezier er niet minder om.’

Agnes te Modder gaf als enige het boek de volle 5*****: ‘Ik vind het een goed geschreven en spannend en indringend verhaal.’

Helaas verzuimde een lezer alle vragen te beantwoorden en een recensie te plaatsen.

De leesclub werd met een gemiddelde score van 3,5*** afgesloten.

In de onderstaande reacties hebben de lezers een kenmerkende quote uit hun recensie van Meisje van me geplaatst en het aantal sterren dat zij het boek gaven.