Een boek met een oranje kaft, een korte samenvatting over een spannende achtervolging en de lange titel Miss Laila, gewapend en gevaarlijk (Hebban Challenge categorie 12), trok 15 lezers over de streep om mee te doen met deze leesclub waarbij nog 1 lezer zich aansloot met een eigen exemplaar.

Korte samenvatting

In Mumbai stort een gebouw in. Onder het puin ligt een man die iets mompelt over een jong stel dat een aanslag wil plegen. Elders volgt een agent van de Inlichtingendienst twee terreurverdachten op de voet. Eén van hen is Laila, die volgens familie en vrienden nog geen vlieg kwaad zou doen. 
Wat volgt is een zenuwslopende achtervolgingsroman die diep is geworteld in de problematiek van het hedendaagse India. Net als in zijn bestseller Het onzichtbare geluk van andere mensen balanceert Manu Joseph op meesterlijke wijze tussen tragiek en humor.

DE LEESCLUB

De verwachtingen

Het eerste boek van de schrijver Het onzichtbare geluk van andere mensen (al dan niet gelezen) is voor een paar lezers de reden geweest om in te schrijven, maar ook het actuele thema en het feit dat dit boek zich in India afspeelt zijn overwegingen om mee te doen. De verwachtingen liggen in het verlengde van de redenen om mee te lezen.
Saskia:
Ik had het vermoeden dat het boek mijn kennis over de politieke situatie in India zou verrijken.
NathalieB:
Het leek mij een spannend boek, maar tegelijkertijd ook dat het in India afspeelde trok mij aan.
Emma:
Ik las zijn eerste boek, van dit boek verwachtte ik dan ook een prettige schrijfstijl en een verhaal waarin de Indiase cultuur naar voren zou komen, geschreven met veel humor.

De Cover

We nemen de cover onder de loep. Oranje van kleur, met kinderlijke tekeningen en de titel in grote gele letters. Het komt vrolijk over, maar past het bij het boek? Het is duidelijk voor de leesclublezers, de tekeningen zijn nog wel terug te voeren op het verhaal, maar passen toch niet bij het boek.
AdaW:
Ik vind de cover niet bij het boek passen, het is te kinderlijk en te vrolijk. De afbeeldingen passen wel bij het verhaal, maar de stijl niet. 
Mariette:
Eerlijk gezegd vind ik de cover niet helemaal passen bij de inhoud van het boek. De cover heeft iets kinderlijks, dat het boek niet heeft.

Maar Lucette heeft wel een mooie verklaring gevonden voor de kleur oranje:
Een frisse, best vrolijke cover. Het vrolijke zie ik niet terug in het verhaal, alhoewel er wel humor in het verhaal wordt gebruikt. Duidelijk Indiase kleding en een verwijzing naar de achtervolging.
Ik zocht op internet of oranje een betekenis heeft in India:
* Oranje is de kleur van de Hindoes. 
* In India is heilig oranje de kleur van de eeuwige waarheid
Of dit klopt weet ik niet, maar als het klopt, vind ik het zeker passen bij het verhaal.

De titel

Het is een titel die een bepaalde verwachting schept en de lezer op het verkeerde been zet. Miss Laila, gewapend en gevaarlijk doet vermoeden dat er elk moment iets kan gebeuren en dat Laila daar de oorzaak van is. Dat de werkelijkheid omtrent Laila totaal anders is, wordt pas gedurende het boek duidelijk.
Aurora: Ik vind de titel spannend, het trekt meteen mijn aandacht en ik wil meer weten over het boek. De titel van het boek is eigenlijk hoe men Laila in eerste instantie ziet, terwijl dit later helemaal niet blijkt te kloppen.
Fany:
De titel vond ik heel erg intrigerend en apart. Het gaf inderdaad het idee dat Laila misschien wel echt gevaarlijk was. Ik had deze titel ook wel als ironisch ervaren en was nieuwsgierig naar de echte waarheid.

Opbouw van het boek en de personages

De hoofdstukken wisselen constant van perspectief, Akhila, Mukundan, Vaid, Damodarbhai, en elk hoofdstuk verteld een deel van het verhaal. Het is een opbouw wat de meeste lezers wel kunnen waarderen, hoewel het moeilijk is om in het verhaal te komen. Er is wel een groot verschil tussen de personages. Zo zijn vooral de delen van Vaid moelijk te volgen, maar bevallen de delen over Akhila en Mukundan een stuk beter. De personen worden ook Karikaturaal genoemd, het zijn uitvergrotingen.
Juanita:
In het begin vond ik het verhaal nogal moeilijk, maar hoe verder je in het boek komt, hoe duidelijker alles wordt. [..]Akhila en Mukundan hebben mijn voorkeur omdat ik het verhaal vanuit hun standpunt het leukst vond om te lezen. Professor Vaid was voor mij het moeilijkst te begrijpen en thuis te brengen.
Gerrie:
Deze opbouw maakt dat je af en toe terug moet lezen om de draad van de verschillende personages vast te blijven houden. Mijn voorkeur gaat naar Akhila, zij provoceert en brengt leven in de brouwerij. Vaid vond ik wat ongrijpbaar en daardoor wat lastiger.
Carmen:
Ik merk dat het soms zo lastig is voor mij om in een boek te komen. In dit boek werd het wel goed aan gegeven door de titels vd hoofdstukken waardoor het makkelijker te volgen was. Het was zeker een goede opbouw en van meerwaarde voor het verhaal.
Saskia:
De opbouw van dit boek vond ik erg goed: zeer spannings verhogend en de twist op het eind komt harder aan. In het begin moest ik erg wennen aan al die personages, maar de schrijfstijl vond ik vlot en soepel. 
Voor mij bleven de personages wel afstandelijk (en soms wat karikaturaal) , echt een band kreeg ik met niemand. Inhoudelijk spreekt Munkandun mij het meest aan (ik ben hierin niet de enige las ik). Hij is de enige die in het boek een soort ontwikkeling doormaakt en verantwoordelijkheid wil nemen voor de gevolgen van zijn acties.

Tijd en cynisme

Het tijdsverloop is van groot belang in dit boek, maar dat merkt de lezer pas aan het eind. Het zorgt ervoor dat een hoop van het verhaal duidelijk wordt en als puzzelstukjes in elkaar vallen. Daarnaast laat de schrijver zich op een kritische manier uit over de Indiase maatschappij met een cynische/ironische wijze van schrijven.
Mariette:
Bij mij viel het kwartje ook pas op blz. 206. Daar wordt het ook letterlijk gezegd. Ik vond het een geweldige vondst, die meteen enkele vragen beantwoordde. Ik had nl. al eerder het idee dat de man die onder het puin lag de achtervolging van Mukundan voorspelde. Maar hoe kan dat dan? De ontknoping maakte dat duidelijk.
Emma:
Dat er met de tijd gespeeld bleek aan het eind van het verhaal vond ik een leuke verrassing. Kritiek op de maatschappij ook, bijv. man/vrouwverhoudingen wat in het gezin van Laila duidelijk wordt en de scenes die daar beschreven worden.
Riekie:
Wanneer ik ontdekte hoe het in elkaar zat? Bij mij duurde dat heel lang hoor, pas op het eind had ik het door. Ik vond het verrassend, maar op de een of andere manier niet prettig.
Lucette:
Ik had dat verschil in tijd pas in de gaten toen Akhila op het eind in de tunnel praatte met Mukundan. Dit gaf een bijzondere, boeiende twist aan het verhaal.
Het cynisme begint al bij de titel. Ook de rest van het boek is er mee doorspekt.

Geraakt?

Het verhaal van Laila is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Dat maakt voor sommige lezers wel wat uit. De ene is erdoor geraakt, voor de ander bleef het te oppervlakkig en afstandelijk.
AdaW:
Het gegeven dat een onschuldig iemand wordt omgebracht en dat het op waargebeurde feiten is gebaseerd, raakt mij wel. Maar door de afstandelijke en cynische wijze waarop het in dit boek beschreven is, komt het niet zo binnen bij mij. Dat komt omdat ik niet echt enorme sympathie voor of inleving in de personages had.
Mariette:
Het boek heeft mij zeker geraakt. Ik moest aanvankelijk wennen aan de afstandelijkheid, maar gaandeweg vond ik dat ook wel passen bij het cynisme. Cynisme vanuit emotie wordt gauw theatraal. En dat is dit boek zeker niet. Ik ben het met Lucette eens dat het weten dat het verhaal gebaseerd is op waargebeurde feiten veel bijdraagt aan de waardering van het boek. Erg spannend is de achtervolging inderdaad niet. Ik zie het bijna voor me als een slapstick-achtig gebeuren: knullige autootjes, knullige mislukkingen, een hoop geblunder.
Gerrie:
Eigenlijk beleefde ik het boek als afstandelijk. Ik had steeds het gevoel dat ik vanaf een afstandje het hele gebeuren aan het beschouwen was. Heeft het mij echt geraakt, nee eigenlijk niet. Volgens mij komt dat door de manier van vertellen.

Verwachtingen

De flaptekst beloofd een zenuwslopende achtervolging, terreur, aanslag en een ingestort gebouw. Genoeg punten voor grote verwachtingen. Zijn deze verwachtingen uitgekomen?
Saskia:
Ik had een andere verwachting toen ik aan het boek begon. De tekst op de achterflap zet de lezer op het verkeerde spoor. Ik had verwacht dat terrorisme een actievere rol zou spelen in dit verhaal. Nu vond ik terrorisme neer een aanleiding om de misstanden in India aan de kaak te stellen. De verwachting dat ik iets meer te weten zou komen over India en de politieke situatie daar is wel uitgekomen. Hoewel ik een ander boek had verwacht, is dit verhaal mij niet tegengevallen.
Aurora:
Ik had toen ik aan dit boek begon twee verwachtingen: dat het een spannend boek zou worden en dat ik zou leren over India. Dat laatste is helemaal goed gekomen, maar spannend was het boek totaal niet. Ondanks dat ik het een interessant boek vond ben ik toch teleurgesteld door het gebrek aan spanning.
Mariette:
Ik had verwacht een spannend boek te lezen, waarin een onschuldig iemand werd verdacht van terrorisme. Ik had verwacht dat dit aan de kaak gesteld zou worden, en dat ik meer te weten zou komen over India. Al deze verwachtingen zijn uitgekomen. 

Conclusie

Dat het geen gewone roman was werd al snel duidelijk. Door het wisselende perspectief, het vreemde tijdsverloop, de aparte karakters van de personages was het een verhaal waarbij pas op het einde puzzelstukjes in elkaar begonnen te vallen en bleek het een boek te zijn wat toch goed in elkaar zat, maar niet iedereen volledig kon bekoren.

Met 2 keer twee sterren, 9 keer drie sterren en 2 keer vier sterren, sluit deze leesclub af met een gemiddelde van drie sterren voor Miss Laila.

2 sterren
Emma: Echter, wat deze thema’s met een mens kan doen, in dit geval de personages in het boek, had ik wél interessant gevonden om te lezen

3 sterren
Fany: Onbedoeld of niet: Soms is dit boek grappig maar het is vooral een aanklacht tegen corruptie, ongelijkheid en onrechtvaardigheid in India.

3 sterren
Carmen:
Het boek zet je erg aan het denken en geeft een duidelijke boodschap over wat er zich in India afspeelt.

4 sterren:
NathalieB:
Ondanks dat het boek moeilijk te volgen was heb ik er toch van genoten

Hieronder staan de eindoordelen en de gegeven sterren van de leesclubdeelnemers