We begonnen wat vertraagd aan de leesclub, enkele boeken waren zoekgeraakt bij de post. Gelukkig had iedereen uiteindelijk een exemplaar en konden we beginnen. We startten de groep met 15 deelnemers en er sloot nog een enthousiastelinge aan met een eigen exemplaar. Al gauw was het gezellig druk in het café en het bleek dat veel dames het boek al snel uithadden. De schrijfster Lis Lucassen (Olga Hoekstra) kwam ook af en toe kijken bij de leesclub en beantwoorde vol enthousiasme de vragen van haar lezers.

Cover en titel

De cover wordt ervaren als een vrolijke, zomerse en daarmee aantrekkelijke cover. De meeste lezers vinden vooral de combinatie van foto met tekening erg leuk. Het speelse hiervan wordt gewaardeerd. De auto op de cover zorgde nog wel voor wat verwarring. Doortje reisde toch met de trein?

Loutje: Ik had alleen geen auto op de cover gezet. Dat past meer bij een verhaal over rondtoeren met een auto in de zomer.

De titel intrigeert door de combinatie van Nederlands en Engels en ook de alliteratie wordt gewaardeerd. 'Het bekt lekker.' Alle deelnemers geven aan het boek in een boekwinkel opgepakt te zullen hebben. Sommigen door de titel, anderen door de coverfoto en weer anderen kennen de auteur en houden van haar schrijfstijl.

Personages

Het boek draait om twee hoofdpersonages: Doortje en Wes. Wes is van hen twee veruit het meest geliefd. Hij is knap, rustig en ondanks zijn moeilijke jeugd heel positief gebleven. Ook opa Boaz heeft veel harten veroverd. Deze door en door goede man combineerde zijn Achterhoekse nuchterheid met een geloof in het goede van de mens. Hierdoor haalde hij het beste in mensen naar boven. De grappige, wat onhandige en recht voor zijn raap Dorothee, die toch ook heel kwetsbaar en onzeker blijkt te zijn, vond ook de weg naar het hart van de lezers.

Nienke: Hmmmm, mijn favoriet is toch Dorothee zelf. Wes was ook wel leuk, maar leek in het boek bijna te perfect. En zo omschreef Lis Lucassen Dorothee niet, dat vond ik tof.

Sandra: Lucassen weet ondanks of misschien wel dankzij veel hilarische situaties veel diepgang aan haar personages te geven, waardoor het verhaal net dat stukje meer body krijgt dan de gemiddelde feelgoodroman.

Opbouw en schrijfstijl

De proloog was een aangenaam begin. De introductie van de hoofdpersonen was zo grappig dat je direct meegenomen werd in het verhaal.

Debbie: ...ik was na de proloog supernieuwsgierig naar hoe het verder zou gaan, maar ik snap de keuze van de auteur (om even terug in de tijd te gaan na de proloog). Het houdt het spannend en het was nodig om het verhaal vorm te geven.

Marloes: Een boek moet vooral niet meteen al zijn geheimen prijsgeven, en dat is juist in dit boek ontzettend goed gedaan.

De aangename en vlotte schrijfstijl van Lis Lucassen wordt steeds genoemd als pluspunt. De korte zinnen hebben een prettige cadans en de beschrijvingen, bijna filmisch, maakten dat je goed mee kon in het verhaal en steeds nieuwsgierig was naar meer. De goede balans tussen omschrijvingen en handelingen werd ook genoemd en dit alles, samen met de korte hoofdstukken, zorgde voor een boek dat je heerlijk doorleest en niet graag meer weglegt. Hoewel sommige lezers juist aangaven dat het kunnen wegleggen ook een voordeel is van korte hoofdstukken:

Daniëlle: Ik ben zelf moeder van een peuter en dan is het echt wel haalbaar om even tussendoor een hoofdstukje te lezen.

De humor in het verhaal werd als groot pluspunt genoemd. Er werd regelmatig gelachen.

Francisca: Er zit naast het serieuze genoeg humor in het boek.

Diana: Ik werd blij en vrolijk tijdens het lezen.

Een enkeling gaf aan dat iets meer spanning wel fijn was geweest en ook de hoeveelheid vergelijkingen werd niet door iedereen evenveel gewaardeerd. Maar als je kijkt naar de uiteindelijke waarderingen voor het boek, één drie en verder vier en vijf sterren, mocht dat de leespret niet drukken.

Cynthia: Nu ik erover nadenk, denk ik dat het meeste wat me aanspreekt aan de schrijfstijl van Lis Lucassen is dat er altijd wel iets gebeurt waar ik me in kan vinden. 

Wijze lessen

Ondanks de hilarische momenten zitten er ook genoeg serieuze onderwerpen in het verhaal. Nathalie geeft aan dat voor haar een belangrijk onderwerp in het boek 'nieuwe kansen' is. Uit het verhaal kun je leren dat je, als dingen tegenzitten, niet bij de pakken neer hoeft te gaan zitten. 'Opnieuw beginnen kan altijd en geluk zit in een klein hoekje'. Pooh Bear benoemt vertrouwen als belangrijk thema. Verschillende personages in het verhaal laten vertrouwen in anderen zien en ook het leren vertrouwen op jezelf speelt een belangrijke rol. 

Op de vraag welke thema's de lezers eruit vonden springen kwamen nog meer mooie antwoorden:

Diana: Spijt is voor mij de kern van het verhaal. Het heeft geen zin om spijt van keuzes uit het verleden te hebben. Dingen gaan zoals ze gaan en gebeuren met een reden. Spijt is dan een zinloze emotie. Het is beter om te focussen op de toekomst en daar het beste van te maken.

Romy: Ik denk dat de zoektocht van Dorothee naar zichzelf en haar plek in de wereld het belangrijkste thema is. Uiteindelijk kan ze pas liefhebben als ze eerst van zichzelf houdt.

De Achterhoek

Toen de lezers zich gingen voorstellen, bleek een aantal mensen bekend te zijn met de Achterhoek, een aantal komt er zelfs vandaan. Andere lezers zijn er wel op vakantie geweest of hebben ervaring met andere plattelandsgemeenschappen in Nederland. Zij geven allemaal aan dat ze de sfeer van het dorpje 'in de middle of nowhere' waar Dorothee terecht komt wel herkennen. De saamhorigheid en gemoedelijkheid, het open deuren beleid, maar ook het niet zomaar even een boodschap kunnen doen. Op de vraag of ze wel een tijdje in de Achterhoek zouden willen verblijven, zeiden de meeste dames volmondig ja. Of dit komt doordat Lis Lucassen, zelf woonachtig in Enschede, ons heeft kunnen overtuigen of dat deze gevoelens er altijd waren, weet ik niet.

Marijke had het nog over het thema vooroordelen en dat is misschien ook op de lezers van toepassing:

Vaak weiger je bepaalde keuzes te maken uit vooroordelen, maar blijkt deze keuze later precies te zijn wat je nodig had. Kijk maar naar Dorothees gevoelens over de Achterhoek. 

Conclusie

Alle lezers hebben het verhaal over Wes en Doortje met plezier gelezen. En veel van hen willen ook graag weten wat het volgende deel in de Misverstand-serie gaat brengen:

Tessa: Het boek dat zich afspeelt in de urban jungle van Amsterdam wil ik zeker lezen. Ik ben dol op Amsterdam, dus dit boek zal zeker herkenbaar zijn.

Het boek wordt beoordeeld met een gemiddelde van 4,1 sterren.