EINDVERSLAG:

Een avontuur met sfeer

Korte inhoud:
Maxine Steenstra, die we leren kennen als de sterke en zelfstandige vrouw ‘Max’, is het middelpunt van Moordenaarsstorm. Max woont al een aantal jaren op Sicilië wanneer ze tijdens haar ochtend-workout op het strand een dood meisje vindt. Is dit meisje gevallen? Is ze vermoord? En waarom ligt ze precies hier, op deze voor Max zo vertrouwde plek? Wil Heerema is een rechercheur die zijn vakantie doorbrengt in een Siciliaans dorp. Hij heeft in een opwelling geboekt, omdat deze plek door de steile straatjes met honderden trappen, de verraderlijke stroming in zee en het feit dat er niets anders te beleven valt dan wijn drinken op een terras de absolute vakantiehel is voor kinderen, bejaarden en feestende idioten. Wat hem betreft de hemel op aarde. Maar Wil heeft weinig talent voor vakantie vieren. Dat komt goed uit, wanneer een dood meisje op het strand wordt gevonden. Samen ontdekken ze dat de dood van het meisje meer met het verleden van Max te maken heeft dan ze aanvankelijk dachten.

De leesperiode:
Op 17 april 2019 ontvingen zestien gelukkige lezers het felbegeerde mailtje van Debbie van der Zande van Hebban, waarin vermeld stond, dat zij uitgekozen waren om deel te nemen aan deze leesclub. Meteen daarna was het al een gezellige drukte van belang toen de deuren opengingen van het leesclubcafé. Het enthousiasme was direct voelbaar door alle leuke gesprekken, die werden gevoerd. Deze gesprekken gingen uiteraard vooral over boeken, maar ook andere hobby’s  zoals amigurumi haken kwamen voorbij. De feestvreugde werd nog eens extra vergroot toen Laura en Karin met hun eigen luisterboeken, prettig  ingesproken door Inge Ipenburg,  binnenkwamen.

Na een paar dagen vielen de eerste boeken op de mat, waarna dus het grote leesfeest kon beginnen.
Voor het lezen van het boek werd uitgebreid de tijd genomen om iedereen de kans te geven goed voorbreid te zijn voor de discussie.

De discussie:
Met een achttal, veelal uit meerdere onderdelen bestaande, vragenrondes hebben we het boek zo’n beetje binnenstebuiten gekeerd. Een voor een kwamen een aantal thema’s voorbij.

Als eerste werd geprobeerd het karakter van Max te doorgronden. Een regelmatig terugkerende omschrijving voor Max is afstandelijk. Lena noemt haar een ‘speciale madam’, terwijl Pleun en Joyce overeenkomsten zien met Martine Hafkamp uit Goede Tijden Slechte Tijden, een karakter dat destijds werd gespeeld door Inge Ipenburg. Max blijkt verder voor de een ‘niet zo’n klik’ op te leveren, terwijl de ander haar ‘zeer aansprekend’ vindt.

Geen enkele discussie werd er gevoerd over de vraag, wie naast Max het belangrijkste personage in het is. Zonder twijfel is deze rol voor Wil Heerema. Ook over de andere personages werd behoorlijk positief geoordeeld. Tilak verwoordde de gemiddelde mening van de groep: ‘alle personage hadden zo hun eigen – in meer of mindere maten belangrijke- rol in het verhaal ‘ en bij elkaar zorgden de personages voor een heel bijzondere en vooral hechte sfeer in het verhaal.

Na de conclusie dat de titel van dit boek goed gekozen is richt de discussie zich naar het punt, waarover in de groep het meest verschillend wordt gedacht: de spanning in het verhaal. Op de vraag of het voldoende spannend was antwoordde Astrid: ‘ Nee totaal niet. Ik heb 250 blz me door het boek geworsteld en daarna kon het er nog net mee door’, terwijl  Wendy van Lierop als volgt reageerde: ‘Moordenaarsstorm heeft voor mij voldoende spanning. Inge schrijft in korte, prikkelende hoofdstukken’.

Conclusie:
Ondanks dat sommige lezers hier en daar wat kritische kanttekening plaatsten bij het boek, is de algemene teneur toch wel positief te noemen. Verreweg de meeste deelnemers aan deze leesclub gaven aan ook het tweede deel van de Siciliaanse Kronieken, De mannen vallen, te gaan lezen. Dit boek wordt gepresenteerd op 26 juni 2019. De interesse voor het vervolg werd vooral gewekt door de intrigerende cliffhanger. Of om met de woorden van Annemieke Walraven te spreken: ‘Je waait het boek in met een storm en knalt het boek uit met vraagtekens.’

Als de eindbalans van alle waarderingen wordt opgemaakt wordt het boek door deze groep gewaardeerd met een gemiddelde van 3.6 sterren. Gewoon een prima resultaat dus.

Tot slot wil ik nog een speciaal woord van dank richten aan Inge Ipenburg. Het is altijd van grote toegevoegde waarde als een auteur van een boek bereid is de vragen, die in een leesgroep leven, te beantwoorden. Zeker als dat – zoals in deze leesclub - gebeurd op een spontane, open en vooral  heel eerlijke manier.  Heel veel dank daarvoor.