Recent verscheen Na de klap, de nieuwste young adult roman van Marlies Allewijn. Dit boek vertelt het verhaal van Robin die na een ongeluk moet revalideren. Na deze periode besluit Robin naar Parijs te gaan om alles even te vergeten. In Parijs ontmoet Robin Lou, bij wie Robin even zichzelf kan zijn, de Robin van voor het ongeluk. Maar is Robin echt zo sterk als het lijkt? Aan vijftien enthousiaste en nieuwsgierige lezers om dit met elkaar uit te zoeken in deze Hebban leesclub onder leiding van Laurie.

Verwachtingen en eerste indruk

Al vrij snel druppelden de boeken binnen. Tijd om de verwachtingen en eerste indrukken met elkaar te delen. KaYaMyThiDa: 'Ik verwacht een vlot geschreven verhaal over een revalidatieproces/herstelproces met aandacht voor het fysieke en het psychische.' De eerste indruk voeldoet in ieder geval aan de verwachtingen, het boek lijkt vlot geschreven. Brigitte verwachtte daarentegen een heel ander soort verhaal, spannend met meerdere verhaallijnen. Voor Haar was dit ook de eerste kennismaking met het werk van deze auteur. 'Ik ken haar niet, voor mij is het een eerste kennismaking. De eerste pagina’s die ik reeds gelezen heb, spraken mij al aan. Dus mijn aandacht heeft ze al kunnen vangen.' Dit geldt overigens voor meerdere deelnemers, slechts een aantal heeft al eerder werk van Allewijn gelezen. Emotie werd ook veel verwacht, evenals herkenbaarheid. Monique: 'Ik denk dat er emotionele stukken in voorkomen, waardoor ik wat tranen zou gaan laten.' Wendy: 'Mijn verwachting is dat dit een verhaal is met veel emoties. Een verhaal met verschillende facetten die op indrukwekkende wijze laat zien hoe het is als plots je hele leven op de kop staat. Hoe de hoofdpersoon hier mee gaat dealen.' Kim: 'Mijn verwachting is een zeer ontroerend en emotioneel verhaal waar je in meegezogen word. Een kijkje in het leven van iemand die na een ongeluk weer opnieuw moet beginnen en dat dit zeker geen rozengeur en manenschijn zal zijn. Gok dus op een boek waarbij een traantje weggepinkt zal gaan worden.'

Schrijfstijl

Nadat iedereen het boek uit had namen we de schrijfstijl onder de loep. Eigenlijk waren we hierin vrij eensgezind, de schrijfstijl is vlot en nodigt uit om verder te lezen. Toch is er een merkbaar verschil tussen de eerste en tweede helfft van het boek. Leonie: 'De schrijver heeft een vlotte pen. De meeste zinnen zijn kort en bondig. Er worden geen onbegrijpelijke woorden gebruikt en de taal is jong en modern. [...] In de eerste helft van het boek stoorde de korte zinnen (soms maar 1 of 2 woorden) mij constant. Daardoor vond ik het verhaal niet prettig/goed te volgen. In de tweede helft lijkt er een verbetering van de leesbaarheid te ontstaan. Wat ik goed vond was dat je wel kon merken dat het een young adult boek was maar dat het niet overdreven "hip" was. Dat maakt het verhaal tijdloos.' Nancy vult aan: 'Niet prettig zou ik niet zeggen maar het is de stijl voor jongeren en die is anders dan de boeken die ik normaal lees. Wat niet wil zeggen dat dit boek me niet kon bekoren. Het is aanpassen de korte zinnen, soms inderdaad maar 2 woorden. Maar hoe verder in het verhaal, hoe minder het mij opviel. Ik was mee met het boek.' Ilona: 'De korte hoofdstukken zijn heel fijn, hierdoor blijft de vaart erin maar dit vind ik ook soms te snel gaan. Het springt vooral in het 1e deel van de hak op de tak. Ook vond ik de korte zinnen eerst erg vervelend, maar hoe verder in het boek hoe meer dat wat wegviel.' Over het algemeen kunnen we dus stellen dat de schrijfstijl past bij de doelgroep en dat het boek voor hen makkelijk te lezen is.

Personages

Als we kijken naar de personages is er iets dat niet idereen direct opviel. Het is nergens duidelijk gemaakt of Robin en Lou mannelijk of vrouwelijk zijn. Zo kan iedereen hier zelf een invulling aan geven. Origineel, maar niet voor iedereen duidelijk. De een dacht dat Robin een jongen was, de ander een meisje. Laurie dacht zelfs dat Lou een jongen was, maar ook dit is dus niet duidelijk. Zo blijkt maar weer hoe snel we in binaire hokjes plaatsen en denken.

Over onze meest en minst favoriete personages zijn we ook weer eensgezind. Karan is onze favoriet en yves konden we niet uitstaan. Soms wordt er wel wat uitwerking gemist. Bertine: 'De personages zijn weinig uitgewerkt. Is dit heel erg voor het boek? Nee, dat denk ik niet. Al mist het daardoor wel wat meer diepgang. Het hele boek is in de ik-persoon geschreven. Ook de andere personages zien we daardoor alleen door de ogen van Robin. Ik zou bijvoorbeeld best benieuwd zijn naar de impact die het ongeluk op de ouders gehad heeft. Dan kun je beter plaatsen hoe de ouders reageren.' En over Karan: 'Hij is de enige die gedurende het boek de manier waarop hij naar Robin kijkt en hoe hij met haar omgaat wijzigt. Hij is de enige die doorkrijgt dat ze niet zo sterk is als ze eruit ziet en daar vervolgens wat mee doet (door het pact te verbreken).' Wel wordt duidelijk dat de grootste ontwikkeling toch echt in Robin zit. Deze zie je alleen indirect, in de epiloog. Desiree vindt dat zowel Robin als Karan een ontwikkeling hebben doorgemaakt, vanwege de manier waarop zij beide met de situatie weten om te gaan. De een sterker dan de ander. Reina: 'Voor mij heeft Robin de grootste ontwikkeling doorgemaakt in het boek. De angsten, de groei, het doorzettingsvermogen, de uiteindelijke schreeuw om hulp, heel mooi gedaan. Het komt op mij heel realistisch over.'

Plot

Vervolgens werden verschillende aspecten van de plot besproken. Wat betreft de thema's, daar was geen discussie over mogelijk. Het hoofdthema was verwerken. Het verwerken van de klap en alles wat daarop volgde. Ook vriendschap, trauma, liefde en vertrouwen zijn terugkerende thema's in deze roman.

De opbouw is over het algemeen als prettig ervaren. Bibi: 'ik vind haar opbouw van haar verhaal goed en fijn je kan verschil merken wat ze heeft mee gemaakt en dat ze terug gaat naar herinnering , en door dat het duidelijk is en goed te volgen en het is in delen gezet alleen soms was de stap te groot en dacht ik mis ik iets gaat erg snel.' Nele: Ik vond de opbouw zeker in orde, chronologisch met hier en daar, via een flashback, een sprong naar het verleden. Het feit dat er gewerkt wordt in verschillende delen is voor mij enkel een meerwaarde. Het zorgt er ook voor dat je als lezer een deeltje van het boek kan ´afsluiten´, even kan laten bezinken, wat reflecteren en zo weer verder kan in het verhaal. Ik hou hier wel van. Het plot was voor mij verrassend, maar dat vind ik wel heel leuk. Ik had deze echt niet zien aankomen waardoor ik nu wel zin heb gekregen om het boek opnieuw te lezen en nu op zoek te gaan naar de ´gemiste links´.' Kim: 'De opbouw vond ik goed geschreven. Dat het in delen is maakt het makkelijk leesbaar. Ook de flashbacks blijven vrijwel constant dus je weet precies wanneer ze die heeft. Het verhaal begint voor mij alleen pas echt in parijs. Ervoor zou je het ook gewoon een soort uitgeschreven dagboek kunnen noemen. Maar eenmaal in Parijs komt er echt een verhaal tot stand. En het plot was zeer verrassend. Dat vind ik echt heel goed gedaan zo totaal onverwachts en toch als je dan nog eens door het verhaal gaat klopt het gewoon.' Opvallend was de plot twist die niemand, maar dan ook echt niemand, zag aankomen. Laurie: 'Ik had het ook echt totaal niet door! Ik dacht wel zoiets van huh... Het is raar, alles wat ze samen doen [...], maar het kwartje viel nooit.' Annemiek vond de uitkomst van de plot weer het meest opvallende element, dit kwam ook onverwachts ook al smeulde dit al een tijdje onder de oppervlakte.

Eindoordeel

Al met al waren de deelnemers van de Hebban leesclub rondom Na de klap van Marlies Allewijn zeer te spreken over deze young adult roman. De personages hadden meer uitgewerkt mogen worden, maar daar staan een vlotte schrijfstijl, een verrassend plot en ongedwongen diversiteit tegenover. Sommigen willen na deze discussie het boek zelfs opnieuw lezen, om te kijken of en wat ze hebben gemist. In de recensies is het enthousiasme ook zeker terug te zien. We zijn weer vrij eensgezind, bijna iedereen waardeerde het boek met 4 sterren. Slechts 3 deelnemers gaven het 3 sterren. Dit maakt dat wij Na de klap van Marlies Allewijn beoordelen met 3,8 sterren.