Niemandsland Simon Tolkien

Voor deze Leesclub lazen we het debuut Niemandsland van Simon Tolkien, De kleinzoon van J.R.R Tolkien.

Over het boek: Adam groeit in het begin van de twintigste eeuw op in Londen, maar vertrekt na de dood van zijn moeder samen met zijn vader naar het mijnwerkersstadje Scarsdale, waar de mijnen zijn van Sir John Scarsdale.
Hier leert hij zijn vrienden kennen en wordt hij verliefd op de domineesdochter Miriam.
Maar ook in Scarsdale komen er veel spanningen bij de onderhandelingen voor betere werkomstandigheden.
Met dramatische gevolgen voor Adam, zijn leven verandert nog meer als de eerste wereldoorlog uitbreekt en hij in de loopgraven in het niemandsland terecht komt.

Inhoudelijk:

De personages: Er was veel om de personages te doen, ondanks dat Adam de hoofdpersoon was en de meeste van ons aansprak, sprak hij niet iedereen aan. Rawdon maakte de meeste ontwikkeling door omdat hij van vervelend jochie veranderde tot een vriend die er was voor zijn vrienden.

De thema’s: De thema’s die in dit boek voorkwamen waren, opvoeding, rijk vs arm, vriendschap, trauma, oorlog, liefde, uitbuiting en industriële revolutie.

De opvoeding staat erg centraal in dit boek en toont aan wat het doet met je kind “Demi” .

Het duidelijkst natuurlijk het trauma van de oorlog dat ervoor zorgt dat Adam gesloten blijft als hij terugkomt en daar moeilijk over kan communiceren, evenals het oorlogstrauma waar dominee Vale mee kampt “Anne Oerlemans”.

Dat zijn de beste stukken van het boek. Hij heeft die gruwel van de oorlog heel beklijvend, erg pakkend beschreven. Het greep me echt bij de keel soms. In al zijn facetten weet hij die gruwel aan zijn lezers mee te geven “Annick van Ravensteyn”.

De Titel: De titel is goed gekozen, de lezers vonden zelfs meerdere betekenissen voor deze titel Niemandsland. Het Niemandsland was het stuk tussen de 2 fronten, waar je doorheen moest als je naar het vijandelijke front ging, maar ook veel personages bevonden zich in een niemandsland, voelde zich nergens thuis.

Lady Scarsdale noemt Scarsdale Hall zo, als ze na de brand die haar schoonmoeder het leven kostte, amper nog het huis uit komt “Evelien van Walravens”.

Jullie slaan de spijker op z'n kop. Het meest treffende Niemandsland in het boek vond ik dat van Brice. Hij rijdt op een gegeven moment in het laatste deel terug van Londen naar Scarsdale en bedenkt dan dat hij in Londen geen echte fijne "eigen" plek meer heeft “Mireille”.
 

Eindoordeel: De verwachtingen zijn deels uitgekomen, wel had het merendeel van de lezers verwacht dat het nog meer over de oorlog zou gaan.
Maar ook hadden veel lezers natuurlijk gelezen dat de schrijver geïnspireerd was doordat Opa Tolkien ook bij de slag van de Somme had gevochten waardoor er verwacht werd dat het meer over zijn opa’s ervaringen ging. Maar ook werd er teveel verwacht van dit boek omdat er al op de kaft staat dat het een meesterlijke roman van de kleinzoon van Tolkien was, waardoor je ze met elkaar gaat vergelijken.

Hoewel het erg verleidelijk is om het werk van beide heren Tolkien naast elkaar te leggen is dit geen goed idee. Niet alleen hebben we te maken met compleet andere genres, maar het zijn natuurlijk ook twee verschillende auteurs en een vergelijking zou beide geen recht doen. ‘’Eline Huls”

Waardering: Het boek heeft veel met de lezers gedaan, en er zijn dan ook hele wisselende aantal sterren gegeven.
Zo kreeg het 3 keer 5 sterren, 5 keer 4 sterren, 5 keer 3 sterren en 2 keer 2 sterren.
Maar al met al is het een dikke voldoende geworden.

Ook al is het een voorspelbaar verhaal dat in het begin heel goed de sfeer van Dickens weergeeft is het genieten van begin tot eind. “Josephus”.

Niemandsland: een eerbetoon aan alle helden uit WOI en in het bijzonder voor zij die vochten en hun leven gaven in de loopgraven van de Somme, in de sfeer van Dickens geschreven “Pierre MG Peeters”.

Al met al was Niemandsland een mooi 'coming of age' verhaal met een indrukwekkend deel dat zich plaatsvindt in de loopgraven, maar achteraf gezien was het verhaal te langdradig en niet helemaal wat ik ervan verwacht had. “Demi”

Ik heb de associatie met een ouderwets jeugdboek, waarin de held ook echt een held is: alle deugden kleven hem aan. Weinig in dit boek is origineel. Ik heb al behoorlijk wat romans over de Eerste Wereldoorlog gelezen, en ook de beschrijving van WOI in ‘Niemandsland’ is niet vernieuwend of origineel. “Roosje de vries”.

Deze leesclub heeft in totaal 3,5 *** ster gekregen.