Als je opgroeit in de diepste krochten van West-Vlaanderen, heb je volgens Bert Moerman (1987) niet veel meer te doen dan lezen en films kijken. Zo zag de jeugd van deze debutant er dan ook uit. Zijn droom om zelf een boek te schrijven maakte hij twee jaar geleden waar toen hij zijn baan opzegde en naar New York vertrok om zich volledig op zijn roman te richten. Inmiddels is hij terug in België en ligt zijn debuutroman Niet dat het iets uitmaakt bijna in de boekhandel. Een roman over vechten tegen de zwaartekracht. Een strijd die je altijd verliest, maar die het waard is om te voeren. 

Het leven van het hoofdpersonage uit Niet dat het iets uitmaakt, bestaat uit een aaneenschakeling van keuzes die niet gemaakt worden. Hij ondergaat, en voor hij het goed en wel beseft, is hij een succesvol redacteur bij een uitgeverij en woont hij samen met een vrouw op wie hij niet verliefd is. Maar wat als de mogelijkheden plots eindeloos worden en de vraag wat hij wil in zijn leven zich opdringt? Zal alles beter worden als hij wegvlucht van de alledaagsheid? Het zijn juist de allergrootste dingen die het moeilijkst zijn om te zien. 

De Vlaamse cabaretier en acteur Wim Helsen las Moermans debuutroman en zegt daarover:

'In 1942 won Louis Paul Boon met het manuscript voor De voorstad groeit de Leo J. Krynprijs. In de jury zat o.a. Willem Elsschot. Die zei over het manuscript: 'Ik begon 's avonds om half negen te lezen en ik herinner mij dat ik pas stopte toen ik mijn vrouw vanuit bed hoorde roepen dat het half drie was.' Ik ben Willem Elsschot niet, Bert Moerman geen Louis Paul Boon en mijn vrouw laat mij 's nachts met rust. Maar mijn ervaring bij het lezen van Niet dat het iets uitmaakt is vergelijkbaar met die van Elsschot. Ik begon te lezen en ik moest blijven lezen.'

Niet dat het iets uitmaakt verscheen op 18 mei bij Uitgeverij Polis. 

Lees hier een fragment