De tientallen deelnemers aan deze Hebban Leesclub lazen de afgelopen weken Niks, het debuut van Koen Gubbels over Nik Speelman die een gouden kans in China aangrijpt om zijn ontspoorde leven weer op de rit te krijgen. Het eindoordeel van de deelnemers is hieronder te vinden.

INHOUD

Nik Speelman is volledig het spoor bijster geraakt na zijn scheiding. Hij drinkt, zijn flat is een zooitje en zijn bedrijf ligt op apegapen. Maar erger dan dat allemaal is het feit dat zijn zoon geen kontakt meer met hem wil hebben. Dat is niet zo heel vreemd, moet ook Nik toegeven. Vlak nadat Speelman zijn drankvoorraad weer flink heeft aangevuld, ruimt hij zijn mailbox op en komt daarbij een mail tegen van Mr. HongZhang, sales director van New Horizons for China, een ingenieursbureau. Uit dronken ballorigheid reageer Speelman positief op het verzoek HongZhang. Het aanbod om mee te werken aan het droog houden van miljarden voeten, door de Chinese waterwegen te verbeteren is een kans die Speelman zich niet wil laten ontgaan en een paar dagen later zit hij - nuchter en schoon - in het vliegtuig richting China.

Eenmaal in China aangekomen, loopt het allemaal anders dan Speelman zich had voorgesteld. HongZhang blijkt heel andere plannen te hebben met het leven van Nik Speelman...

LEESCLUB

Aan de hand van een tiental discussievragen bespraken de leesclub-deelnemers wat zij van het boek vonden.

De auteur noemt zijn boek liever een spannende roman dan een thriller. De meerderheid van de lezers was het met hem eens. HebbanJohan geeft aan dat bij het afwegen van de romanelementen en de thrillerelementen, het zwaartepunt van het boek toch meer bij de uitwerking van de personages en hun onderlinge verhoudingen ligt. Als bij de beschrijving maar staat aangegeven dat het meer een spannende roman is en de lezer weet dat het niet een 'puntje van de stoel'-thriller is, maakt het voor Wietske Boonstra niet zoveel uit welk label erop wordt gekleefd. Dan weet ze immers waar ze ongeveer aan toe is.

In de schrijfstijl van Koen Gubbels valt volgens Joke Zwier vooral zijn humoristische, verhalende manier van vertellen op. Raywoman beschrijft het als filmisch en vond het wisselende ritme goed bij het boek passen. Gubbels wisselt het heden af met flashbacks en mijmeringen over het verleden. Zowel actie als meer literaire beschrijvingen komen aan bod. Henri vindt dat de verteltrant wat lijkt op Charles den Tex.

Guido noemt als sterk punt hoe de auteur met de nodige humor een dramatische, emotionele toestand aankaart. Hij ziet hoe in een aaneenschakeling van dramatische gebeurtenissen ook mooie momenten in het verhaal verweven worden. Het ik-perspectief zorgt ervoor dat je de hoofdpersoon erg dicht op de huid zit. Agnes vond dit vertelperspectief waarbij de ik-figuur de lezer meetrekt in zijn gedachten heel prettig. Ze had meteen sympathie voor Nik ondanks zijn destructieve acties. Wendy Koedoot, die normaal een hekel heeft aan boeken in de eerste persoon vond dat dit boek het wel kon hebben.

Nik is de absolute hoofdpersoon in het boek, maar werd meestal niet als erg sympathiek ervaren. Bianca zegt dat we Nik inderdaad beter leren kennen, maar ziet weinig ontwikkeling bij zijn personage. De nevenfiguren Fairfax, Jiang en Sean brachten het verhaal verder tot leven. Volgens Myra Smit leert de lezer Nik wel goed kennen, maar Jiang sprak haar meer aan. Ze vond de Chinese behulpzaam en verstandig. AdaW vond de ontwikkeling van een band tussen Nik en Sean dan weer een mooi gegeven. Fairfax wordt door Silvia de sympathieke clown genoemd die voor een verdiepende noot zorgt.

Als hoofdthema’s wordt de vader-zoonrelatie vaak genoemd door de deelnemers, maar ook orgaanroof en het opkrabbelen na een moeilijke periode. Alie Haarsma noemt daarnaast ook nog vriendschap en de voorzichtigheid die je aan de dag moet leggen bij internetcontacten. Caroline Daemen zag hoe Nik verschillende ups en downs kende en leert daaruit dat het vlug bergaf kan gaan met een persoon en dat je ook  gemakkelijk op het verkeerde been gezet kan worden wanneer het over vertrouwen in andere mensen gaat.

Het boek is klassiek opgebouwd. Malibas.wil vatte het goed samen door te stellen dat Nik zich eerst uiterst belabberd voelt, dan komt er een wending, hij ziet een lichtpunt om zijn leven weer op de rails te krijgen. Hierna belandt hij in een diepe crisis en is de vraag hoe hij er uit zal raken. Een ommekeer komt uit onverwachte hoek, maar maakt dat iedereen gelukkig? De epiloog zorgde voor gemengde gevoelens. Een aantal lezers, waaronder Annette en Tamara, vonden die erg mooi en verrassend. Yvie noemde het einde fantastisch en had het echt niet aan zien komen. Voor anderen, zoals Joke had de epiloog niet gehoeven. Roosje schreef dat de finish anders verliep dan gehoopt. Het verhaal was uit en er bleef voor haar een leegte achter. Dat vond ze jammer.

Niks werd aangekondigd als een thriller, waardoor een aantal lezers de verwachtingen niet waargemaakt zag. Marina was bijvoorbeeld teleurgesteld. Bij het lezen merkte ze dat ze werd meegetrokken door de snelle schrijfstijl, maar niet gemotiveerd bleef om tot het einde te lezen. Carmen zegt dat ze met het label ‘spannende roman’ op een andere manier aan het boek zou zijn begonnen. De meningen zijn echter verdeeld. Zo heeft Wendy van het boek genoten en gelachen. Marjon kon de humor en vaart wel waarderen. Suzannevd had andere verwachtingen van het boek, maar vond het leuk bedacht. Marliesdd noemt het prima ontspanning en Charlotte heeft een aantal prettige leesuren beleefd.

BEOORDELING

Afgerond heeft Niks van de deelnemers 3,5 ster gekregen. Sylvia ten Hove zegt in haar recensie iets dat meerdere deelnemers in hun recensie vermeldden en/of tijdens de discussies hebben genoemd: "Het boek is beeldend geschreven in korte, rake, krachtige zinnen en vol met levensechte dialogen, soms (sarcastische) humor en dan ineens ook heel mooie zinnen of zelfs stukjes poëzie die ontroeren." Dat er heel wat quotewaardigs te vinden is in Niks is terug te vinden op deze discussiepagina waar de deelnemers op verzoek van Guido hun mooiste quote uit het boek hebben opgenomen. Wil Veltkamp roept, net als Misstery92, Annet en Myra dat Koen Gubbels een origineel boek heeft geschreven. Wat nog veel meer op prijs gesteld werd door de deelnemers, was de humor. Wendy verwoordt het als volgt:  "Ellende en pijn met een zweem van humor en sarcasme" [...]".

Maar er is naast alle loftuigingen ook kritiek. Zo zegt Martijn'69 dat hij Niks "op vrijwel alle vlakken een zeer teleurstellend en zwak boek" vond, waarbij hij zich vooral ergerde aan de clichés. Marina is na aanvankelijk enthousiast te zijn over het boek, uiteindelijk toch ontevreden geraakt. Veel potentie, zo concludeert zij, maar een te krakkemikkige opbouw. Annet waarschuwt aankomende lezers verder te kijken dan het etiket thriller: " Hoewel er duidelijk veel spannende momenten in voorkomen zal een echte thrillerlezer mogelijk teleurgesteld zijn." Maar, ze vult dat vervolgens aan met: "Voor mij is dat juist positief, ik houd meer van een spannende roman en Niks was origineel, humoristisch, ontroerend (en spannend)."

Naast het boek prezen veel deelnemers de actieve deelname van de Koen Gubbels en de plezierige manier waarop hij vragen over het wat, waarom en hoezo beantwoordde in hun beoordeling.

Lees alle recensies van de leesclub-deelnemers op de boekpagina van Niks.