Leesclubvragen

41079

09 maart 2016

2016-03-09T16:47:34+01:00

Bronja Hoffschlag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_0371%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Bronja Hoffschlag

115452

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? - De personages ontwikkelen zich gedurende het verhaal in verhouding tot de rol die zij binnen het verhaal spelen. De bijfiguren blijven tamelijk oppervlakkig, maar dat vond ik slechts in een geval storend. De hoofdpersoon, Peggy, ontwikkelt zich van achtjarige tot zeventienjarige. Dat is natuurlijk een wereld van verschil in beleving. Knap vind ik hoe de schrijfster erin slaagt om ook de observaties van Peggy met haar mee te laten groeien: het kinderlijke dat geleidelijk vervaagt, maar door gebrek aan interactie met anderen dan haar vader James toch ook een beetje blijft. Ook de ontwikkeling van James is zeer intrigerend. Duidelijk is dat hij manisch-depressief is, hoewel dat nergens benoemd wordt. De manier waarop James zich volledig kan verliezen in een bepaald onderwerp of zelfs een voorwerp, en vervolgens al het andere om hem heen niet meer hoort of ziet. Het niet kunnen stellen van prioriteiten is soms echt schrijnend, maar heel realistisch. Gaandeweg in het verhaal neemt dit gedrag ook extremere vormen aan, maar ook de totaal apathische momenten die hij kent. Alsof hij zich wel realiseert dat zijn leven een aaneenschakeling is van teleurstellingen, maar het eigenlijk niet wil weten en zich ervoor wil verstoppen. Heel knap weergegeven door de auteur. Ik heb eigenlijk geen favoriet personage. Graag had ik wel wat meer willen weten over Oliver. Ondanks dat hij een belangrijke rol speelt in het geheel blijft hij erg abstract, alsof de auteur bang was te vroeg te veel van het verhaal prijs te geven door hem wat meer uit te werken. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? - Eenzaamheid, verraad en leugens en waarheid en natuurlijk survivalism. De auteur heeft duidelijk goed nagedacht over de setting en het vertelperspectief. Ze hanteert een bijna sprookjesachtige manier van sfeer schetsen en gebruikt een onbetrouwbare verteller in de eerste persoon om de lezer door het verhaal te loodsen en daarmee soms met een plottwist te kunnen verrassen. Dat lukt niet altijd, maar dat doet niets af aan haar prachtige schrijfstijl en dit bijzondere verhaal. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? - De originele Engelse titel luidt ‘Our Endless Numbered Days’, letterlijk vertaald ‘Onze Eindeloze Getelde Dagen’. De schitterende tegenstrijdigheid van deze titel en de dreiging die daarvan uitgaat, gaan in de Nederlandse vertaling helaas verloren. Tevens is het de titeltrack van een album van Iron & Wine uit 2004. Wellicht dat Claire Fuller fan is en daar de titel vandaan heeft? De titel dekt de inhoud van het verhaal. Ik vind het eigenlijk een beetje jammer dat er voor de Nederlandse uitgave is gekozen voor een kortere versie, die de lading toch minder dekt. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? - Claire Fuller is een debutante, dus er was geen mogelijkheid dit boek te vergelijken met eerder werk. De flaptekst was voor mij de reden om me in te willen schrijven voor deze leesclub. Om zeker te zijn dat de schrijfstijl me lag, heb ik eerst het inkijkexemplaar bij Bol.com gelezen (als ik een boek niet uitlees komt dit namelijk altijd door de schrijfstijl). Claire Fullers schrijfstijl is stijlvast, wat ik erg belangrijk vind. Ze hanteert een filmische, bijna sprookjesachtige manier van vertellen met mooie zinnen en metaforen, zonder dat het ergens te veel wordt. In de verte doet het mij denken aan de boeken van Helen Grant, die op dezelfde manier sfeer kan tekenen, maar een wat eenvoudiger vocabulaire hanteert. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? - Over de opbouw van het verhaal is duidelijk goed nagedacht. Doordat Fuller (ongeveer) de uitkomst van de plot al weggeeft in het begin, neemt ze een enorm risico, want als het einde al bekend is wat kan er dan nog verrassen? Nu hebben we het hier natuurlijk over een roman en niet over een bloedstollende thriller of whodunit, maar toch weet Fuller door sommige elementen lang verborgen te houden de lezer zelf aan het denken te zetten, door gebruik te maken van haar onbetrouwbare verteller Peggy, met name in Peggy’s observaties van de bij vlagen zeer onvoorspelbare James. Hiermee weet Fuller een onderhuidse spanning op te roepen, die naarmate de personages Peggy en James zich ontwikkelen langzaam stijgt. De lezer weet dat het ergens tot een uitbarsting moet komen, dat het bijna wel fout moet gaan. Knap hoe de schrijfster de plot min of meer laat ontwikkelen met Peggy, alsof ze samen opgroeien. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). - De combinatie van plot, vertelperspectief en sfeerzetting maakt dat dit meer is dan een roman en eigenlijk niet echt in dat hokje past, zonder daar allerlei bijvoeglijke naamwoorden aan toe te voegen. Het gebruik van een verteller in de eerste persoon maakt het voor de lezer gemakkelijker om zich betrokken te voelen bij het personage. Fuller legt de focus op het psychologische aspect, waardoor het verhaal bijna vanaf het begin al de nodige diepgang krijgt. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? - Het opvallendste element in dit verhaal is voor mij het thema ‘survivalism’, wat ik nog niet eerder in een boek ben tegengekomen, zonder dat daar ook werkelijk een apocalyps aan vooraf ging. Daarnaast mag ook genoemd worden dat de schrijfster erin slaagt om in 80% van dit boek slechts twee personages op te voeren, zonder dat het ergens verveelt. Hulde! 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? - De auteur heeft mij zeker kunnen raken. Ik heb me in kunnen leven in en mee kunnen leven met Peggy en James. Fuller heeft een prachtige, stijlvaste schrijfstijl. Op de juiste momenten tilt ze tipjes van de sluier op, waardoor het nergens verveelt of langdradig wordt. Ik heb echt genoten van dit bijzondere boek. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? - Eigenlijk is dit een boek, waarbij ik het gevoel heb dat het een verhaal is dat de schrijfster gewoon moest vertellen. Ik krijg niet de indruk dat ze de wereld wil verbeteren of een specifieke boodschap wil overbrengen. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? - Ondanks dat Claire Fuller een debutant is, had ik hoge verwachtingen. Tenslotte heeft ze de Desmond Elliott Prize niet voor niets gekregen. Vooraf verwachtte ik een donkere roman in mooie volzinnen, met boeiende personages en goede sfeertekening. Die verwachtingen zijn zeker uitgekomen. ‘Donker sprookje’ was een kreet van de uitgever en die belofte is zeker waargemaakt. Valt er dan niets negatiefs te zeggen over dit boek? Jawel: in de eerste hoofdstukken zitten een aantal slordigheden in de verhaallijn en ook de tijdlijn is niet geheel foutloos, wat voor een verhaal waarin slecht drie jaartallen worden genoemd onnodig is.

0

+1

41082

09 maart 2016

2016-03-09T16:56:26+01:00

Saskia I.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image0%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/lusaro

194658

Wow, dit heb je allemaal prachtig verwoord Bronja! Ik ben nu volop bezig met de lezersvragen, en met stukjes te herlezen en citaten te noteren (want er zijn zoveel mooie fragmenten in het boek).

0

1

41079

+2

41100

09 maart 2016

2016-03-09T18:42:24+01:00

Bronja Hoffschlag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_0371%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Bronja Hoffschlag

115452

Dank je! Ik vond het best lastig. Je geeft zo snel spoilers weg. Heel benieuwd naar de meningen van de andere lezers en wat er nog gaat gebeuren in het topic 'vrije discussie'.

0

1

41079

+2

41289

10 maart 2016

2016-03-10T20:38:23+01:00

Saskia I.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image0%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/lusaro

194658

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? -Peggy ontwikkelt zich van een jong meisje naar een jonge volwassen vrouw. Ze overleeft de jaren in afzondering met haar vader door zich vast te houden aan dromen en fantasie. Peggy bouwt haar eigen werkelijkheid. De liefde voor haar vader is wel een constante in het verhaal. (p.11 : Ik stopte mijn vader onder mijn rechterborst, zodat de warme huid hem op zijn plaats zou houden. Ik wist dat als hij daar zou zijn alles goed zou komen en ik me aan mijn herinneringen zou kunnen overgeven.) De overgang van kindertijd naar de volwassenwording wordt goed weergegeven. -Vader wil het beste voor zijn dochter, maar denkt vooral uit eigenbelang. Hij denkt dat hij de enige persoon is die Peggy kan beschermen en gelukkig kan maken. Vader geraakt vaak gefrustreerd als hij merkt dat zijn plan niet altijd ideaal is en hij raakt steeds verwarder. -Ute was eerst heel zelfzeker en streefde perfectie na. (p.67 : Ik kon me niet voorstellen dat Ute een moeder had, of welke relatie dan ook. Ze was te compleet). Op het einde van het verhaal merk je toch dat ze zachter is geworden en ook fouten heeft gemaakt. Ute haar karakterontwikkeling spreekt me zeker aan. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Voor mij is het hoofdthema de relatie vader-dochter. Dit thema wordt door de ogen van Peggy beschreven. Het verhaal is haar interpretatie. La Campanella van Liszt loopt als een rode draad door het verhaal. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Vader en Peggy brengen vele jaren samen door. Ze weten nog niet hoe hun verhaal zal aflopen en leven van dag tot dag, van seizoen tot seizoen. De titel en de inhoud worden perfect weergegeven in dit fragment : p.108 : 'De datums herinneren ons er alleen maar aan dat onze dagen geteld zijn, hoeveel dichter we elke dag bij de dood komen. Van nu af aan, Ponsje, leven we in het ritme van de zon en de seizoenen.' Hij tilde me op en draaide me lachend in het rond. 'Wij hebben ontelbare dagen.' De titel past perfect bij het verhaal. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik had eerder nog geen werk van Claire Fuller gelezen. De schrijfster heeft een zeer mooie en vlotte schrijfstijl met poëtische zinnen. Ik lees veel boeken (thrillers, literatuur, fantasy,...) en ben dus gewend aan verschillende schrijfstijlen. Maar Claire Fuller heeft me zeker kunnen bekoren! 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Bij het begin van het verhaal weet je al dat Peggy, na al die jaren, terug bij haar moeder is. Je weet als lezer dus meteen dat het verhaal een goede afloop kent. Ik vind de afwisseling tussen heden en verleden boeiend. Als lezer kom je steeds meer te weten over de huidige situatie en de voorvallen uit het verleden De tijd die Vader en Peggy samen in de hut doorbrengen is chronologisch opgebouwd. De plot is, tegen verwachting in, zeer verrassend. Ik had even tijd nodig om het verhaal te laten bezinken. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Het verhaal wordt verteld door de ik-persoon, Peggy. Alles wordt vanuit haar standpunt en haar gedachten bekeken. In het begin van het verhaal weet je al dat Peggy terug bij haar moeder is, na al die jaren te hebben doorgebracht met haar vader in de hut. Maar hoe alles precies tot stand is gekomen en verlopen is wordt nog opgebouwd door afwisseling van heden en verleden. Er zijn korte verrassingselementen in het verhaal. Een personage of gebeurtenis wordt terloops vermeld zodat de lezer steeds alert en nieuwsgierig blijft. Er wordt diepgang aan het boek gegeven door voornamelijk aandacht te geven aan de emoties van de personages. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het verrassingselement op het einde van het verhaal was kort en krachtig, maar heeft een zeer diepe indruk op me nagelaten. Het verhaal draait hoofdzakelijk rond de voelbare liefde tussen vader en Peggy. Onder alle omstandigheden zien ze elkaar graag en zijn ze bezorgd voor elkaar. Zelfs de ruzies hebben alles te maken bezorgdheid en het voor elkaar zorgen. Andere mooie elementen in het verhaal zijn muziek en de groei van jong meisje naar volwassenheid. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Claire Fuller heeft me zeker weten te raken met dit boek! De liefde tussen vader en dochter is heel voelbaar. Maar ook de beschrijvingen van het harde en eenzame leven weet de schrijfster goed te verwoorden. Ik heb echt genoten van dit boek. Op het einde weet Claire Fuller je dan toch nog te verrassen! Ik had even tijd nodig om dit verhaal te laten bezinken. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik denk niet dat het verhaal geschreven is met de bedoeling om de lezer een boodschap mee te geven. Als ik dan toch een boodschap in het verhaal wil zien, dan gaat dit over fouten maken en de impact daarvan op het leven en over elkaar graag zien in welke omstandigheden ook. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? De kaft van dit boek sprak me niet direct aan, maar de korte inhoud wel. De korte inhoud van het boek deed me zowel denken aan 'de wand' van Marlen Haushofer en aan '6 maanden in de Siberische wouden' van Sylvain Tesson. Dit zijn twee prachtige boeken over een persoon in afzondering en hoe daar mee wordt omgegaan. Deze boeken zijn moeilijk te evenaren. Toch heeft Claire Fuller me verrast door haar verhaal en schrijfstijl Op de achterflap wordt het boek beschreven als "Zo duister als een sprookje"! Hier ben ik het volledig mee eens. Toen het boek uit was, was ik een beetje overdonderd... was dit echt, was dit een sprookje? Claire Fuller heeft haar debutantenprijs (The Desmond Elliot Prize) zeker verdiend!

0

+1

41373

11 maart 2016

2016-03-11T17:32:45+01:00

Yvette van der Roest

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_0059%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/YvettevdRoest

114393

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? - Vooral Peggy en haar vader James staan centraal in de verhaallijn van ‘Onze eindeloze dagen’. James is een man die in het begin vooral bevlogen lijkt, excentriek maar liefdevol. Hij is gefascineerd door het survivalism. Naarmate het boek vordert zie je steeds sterkere wisselingen tussen een krachtige man, vol energie en levenslust, maar daarnaast ook de eenzaamheid, het verdriet, onvermogen en twijfel. Hij lijkt steeds meer te verdwijnen, kleiner en ouder te worden. In ieder geval in de ogen van Peggy. De ontwikkeling die Peggy doormaakt staat daar eigenlijk haaks op; zij is in het begin sterk afhankelijk van haar vader en gelooft hem in alles wat hij haar zegt. Naarmate zij ouder wordt ontwikkeld ze steeds meer fysieke en emotionele kracht, waarbij ze steeds meer op zichzelf durft te vertrouwen. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? - Survivalism is voor mij het hoofdthema, maar daarnaast gaat het ook over muziek, de vader-dochter band, eenzaamheid en verdriet, afhankelijkheid versus zelfstandigheid en de kwetsbaarheid van een kind. Ik vind het verhaal zeer aangrijpend door de thema’s die aan bod komen. Het maakt het enerzijds onvoorstelbaar, maar anderzijds ook zo realistisch. Hierdoor vond ik het een erg bijzonder boek. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? - Op pagina 108 staat het volgende fragment: “‘De datums herinneren ons er alleen maar aan dat onze dagen geteld zijn, hoeveel dichter we elke dag bij de dood komen. Van nu af aan, Ponsje, leven we in het ritme van de zon en de seizoenen’. Hij tilde me op en draaide me lachend in het rond. ‘We hebben ontelbare dagen.’” De Nederlandse titel luidt: ‘Onze eindeloze dagen’. Het fragment uit het boek omschrijft perfect waarom er voor deze titel is gekozen. Ik denk dus ook dat deze erg goed bij het verhaal past. Toch is dit zo’n moment waarop ik het jammer vind dat ik het boek niet in de oorspronkelijke taal heb gelezen. De prachtige tegenstrijdigheid die wel zit in de Engelse titel, ‘Our Endless Nubered Days’, is niet meer terug te vinden in de Nederlandse vertaling. Zonde. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? - Er zijn natuurlijk geen eerdere boeken om de schrijfstijl van Claire Fuller mee te vergelijken. Als lezer heb ik weinig aanmerkingen op haar schrijfstijl. Dat is een goed teken, want vaak als het opvalt komt het doordat ik het onprettig vind. Ik heb het met plezier gelezen. Aan de andere kant kwam ik tijdens het lezen niet heel veel prachtig geformuleerde zinnen tegen. Bij voorkeur lees van auteurs met een wat poëtische schijfstijl, dat zag ik bij Claire Fuller niet echt terug. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? - Ik vond de opbouw van het verhaal erg prettig. De eerste paar hoofdstukken vond ik het een gezellige roman, maar vanaf het moment dat er echt wat gebeurt heb ik op het puntje van mijn stoel gezeten. Het einde heb ik niet zien aankomen, ten minste, voor hele lange tijd niet. Hoewel je weet dat er na 9 jaar een einde komt aan de verdwijning van Peggy (zie flaptekst) vraag je je tot het einde af wat er dan precies is gebeurd. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). - In het verhaal volg je Peggy, op twee momenten in haar leven. De schakeling tussen toen en nu maakt dat je steeds meer begint te begrijpen. Het tempo waarin dat gaat vind ik precies goed. Waar veel aandacht voor is in het boek is beleving. Emoties en ervaringen vormen de rode draad. Dit maakt dat het boek je pakt, of je nu wil of niet. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? - Het einde. Ik kan daar natuurlijk niet te veel over zeggen hier… Zodra ik het boek uit had, moest ik het einde gewoon even verwerken. Wat ik daarnaast erg opvallend vond is het thema survivalism. Daar ben ik zelf nog niet eerder boeken over tegengekomen. Dit boek onderscheid zich daarin echt van andere verhalen. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? - De auteur heeft mij zeker kunnen raken. Hoewel het boek situaties beschrijft die voor mij totaal onbekend zijn, zijn de thema’s en emoties dat niet. Het verhaal sleurde mij mee… ik voelde het ook. Daar lees ik voor! 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? De realiteit is zoals je hem zelf vormgeeft. Maar dan spat het ineens weer als een bel uit elkaar. Wat zijn we echt? Wie zijn we echt? Deze vragen bleven erg bij mij hangen, na het lezen van het boek. Ik zou daar best eens met de auteur over van gedachten wisselen. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? De cover toont het achterhoofd van een meisje in warm zonlicht. Ik verwachtte in het begin meer een typische roman met minder spanning, maar het was beter dan ik vooraf dacht. Ik heb vanaf de helft het boek in een ruk uitgelezen. Wat een enorm spannend en aangrijpend verhaal. Mijn verwachtingen zijn meermaals overtroffen. Mochten er meer boeken van Claire Fuller uitkomen, zet ik die zeker op mijn nog-te-lezen-lijst.

0

+1

42025

14 maart 2016

2016-03-14T16:41:35+01:00

Bianca Blok

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28629%29.png

https://www.hebban.nl/!/bianca blok

115300

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Peggy die door haar vader James "Ponsje" wordt genoemd groeit binnen het verhaal op van een 8 jarig meisje naar 17 jarige jonge vrouw. Wat betreft haar ontwikkelingen blijft ze ver achter op haar leeftijdsgenoten. Natuurlijk gezien de omstandigheden niet zo verwonderlijk. Vader James moet behoorlijk de weg kwijt zijn om te doen zoals hij heeft gedaan. De overige personages hebben maar een kleine rol in het geheel. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Het waanidee over het vergaan van de wereld volgens James speelt een grote rol in het verhaal. Hij gelooft er zelf zo sterk in en weet zijn dochter hier volledig van te overtuigen. Ook muziek heeft een grote rol gekregen. De auteur heeft dit voortreffelijk weten te omschrijven. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel past goed bij het verhaal. Door volledig afgesneden te zijn van de buitenwereld zijn de dagen voor Peggy en haar vader eindeloos. Datum of tijd zijn niet van toepassing voor het leven dat ze samen hebben opgebouwd. Goed gekozen. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Dit is het eerste boek dat ik van deze auteur lees. Ik ben erg verrast door de schrijfstijl, nergens moeilijk taalgebruik. Mooie lopende en beeldende zinnen. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Na het lezen van de flaptekst kreeg ik een bepaald idee van het verhaal, de eerste 3 hoofdstukken waren wat lastiger om door te komen. Eenmaal in het verhaal was het boek moeilijk weg te leggen. Ze heeft het zo geschreven dat ik de plot niet als zodanig had verwacht. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Het verhaal wordt verteld vanuit de ik persoon, Peggy in dit geval. Ze verteld zelf over haar tijd met haar vader in die Hutte. De manier van vertellen is nergens saai of vervelend. Steeds gebeurt er iets waardoor je benieuwd blijft naar de plot van het verhaal. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het einde was toch wel erg opvallend, Ik heb de laatste hoofdstukken zelfs twee keer gelezen omdat ik de eerste zo verrast was dat het leek of ik het niet goed had gelezen. Knap hoe ze dat zo heeft weten te creëren. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? De auteur heeft mij zeer zeker in positieve zin weten te raken. Ik was op meerdere manieren begaan met Peggy, maar kon me de onmacht en het beschermende gevoel dat James had ook voorstellen, terwijl ik die niet goedkeur... 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik persoonlijk vind het nogal een vergezocht verhaal, dus in die zin denk ik niet dat de auteur de lezer een boodschap heeft willen meegeven. Als dat wel het geval zou zijn dan zullen er niet zoveel stukken ongerepte natuur overblijven op onze aardbol! 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Na het lezen van de flaptekst was ik erg benieuwd naar het verhaal, de auteur heeft me daarmee echt verrast. Ik weet niet precies wat ik had verwacht, in ieder geval niet dit. Een verhaal dat eigenlijk te gek voor woorden is maar waar men misschien toch wel over nadenkt. Weg uit de boze wereld, je eigen realiteit maken. Een volgend boek van haar hand zal ik zeker willen lezen.

0

+1

42949

19 maart 2016

2016-03-19T16:06:19+01:00

Jacqueline59

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28197%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/JacHoogvliet

107845

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Peggy ontwikkelt zich van jong meisje naar een jonge vrouw, haar vader James is helemaal weg van survivalism en gaat daar helemaal in op. Ze leven beiden in een fantasiewereld. Heb geen voorkeur voor Peggy of voor James. Wel vind ik het jammer dat we niet meer over Oliver te weten zijn gekomen, had voor mij wel een groter geheel in het verhaal mee mogen doen. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Hoofdthema is vader – dochter relatie hierbij komt ook nog liefde, angst, eenzaamheid en verlangen bij. De auteur laat Peggy het verhaal vertellen waar La Campanella van Liszt als een rode draad door haar verhaal heen loopt. Dit heeft de auteur heel mooi gedaan, je waant je in een sprookje. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel Onze eindeloze dagen slaat op de dagen die Peggy samen met haar vader in het bos wonen, ze zijn zich niet van tijd bewust. Iedere dag lijkt op de vorige dag en zo gaan de dagen in maanden en jaren over. De titel past hierdoor perfect bij het verhaal. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Het boek is prettig geschreven, en is goed te volgen door eenvoudig taalgebruik. Kan niets vergelijken van Claire Fuller, hoop dat in de toekomst wel te kunnen doen. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De opbouw van het verhaal is goed, moest wel even door de eerste paar hoofdstukken om in het verhaal te komen. Het verhaal werd gaandeweg spannender, waardoor ik het boek moeilijk weg kon leggen, ik had op een gegeven moment wel het idee hoe het af zou lopen, toch was dit maar een gedeelte wat ik aan had zien komen en daardoor had ik dit plot niet helemaal verwacht. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning/emotie/diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen/flashbacks/flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief) Het boek bestaat uit toen en nu, de auteur laat Peggy het verhaal vertellen, de jaren dat ze samen met haar vader in de hut woont en voor elkaar zorgen en dat ze weer terug is bij haar moeder. Dit wordt steeds om en om gedaan. De hoofdstukken van nu beginnen met Londen, november 1985 zodat het goed te volgen is. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het opvallendste element vond ik toch wel vader en dochter relatie, met alles wat er gebeurd blijven ze door dik en dun van elkaar houden, helpen en zorgen voor elkaar om te overleven en muziek speelt daar een grote rol in. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ja, Claire Fuller heeft me zeker geraakt met dit boek, de liefde tussen vader en dochter was heel voelbaar en het einde heeft me toch ook nog verrast waardoor ik er toch nog een tijdje mee in mijn hoofd ben blijven lopen. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Denk niet dat ze een boodschap mee heeft willen geven, zie dat er zelf niet in of ze moet aan willen geven om stil te blijven staan met wat er zoal kan gebeuren met de mensheid en de natuur maar dat vind ik zelf wel erg ver gezocht. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik was erg benieuwd naar dit boek en de auteur heeft me dan ook erg verrast. Verwachte meer een Roman en niet echt een fantasie verhaal, wat niet wegneemt dat het heel vlot geschreven is en als je in het verhaal zit je het zo uit leest. Heel benieuwd naar volgende boeken van haar die ik dan zeker ga lezen.

0

+1

43349

22 maart 2016

2016-03-22T08:51:39+01:00

Claudia de Kok

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/Kokkie1

106408

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Vader is nog steeds niet volwassen, geen werk, veel bezig met vrienden waarvan Oliver het meest besproken wordt en vader James denkt dat de wereld vergaat, zijn dochter Peggy is nog een jong kind dat in het verhaal een puber wordt, de moeder is kostwinnaar en hoofd opvoeder en de verantwoordelijke in het gezin. Mijn favoriet is Peggy omdat zij ontwikkeld. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Lak aan regels, vergaan van de wereld en kiezen voor jezelf. De vader/dochter relatie is meest besproken in het boek met de gevoelens en leerprocessen en loyaliteit naar de ouder toe. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Onze eindeloze dagen is perfect verwoord, het grootste deel van het boek gaat over overleven en dat de dagen in elkaar overlopen en de tijd verstrijkt van weken, naar maanden in jaren. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Schrijfstijl vond ik in het begin nogal elitair, daarna prettig leesbaar en gedetaileerd. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Opbouw van het verhaal is prima, moest even wennen aan alle karakters in de eerste hoofdstukken om in het verhaal te komen. Het verhaal werd gaandeweg spannender, Het einde heb ik wel zien aankomen en was geen schok. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning/emotie/diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen/flashbacks/flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief) Verhaal wisselt af van de Hutte tijd naar de tijd dat ze weer terug in Londen was, Peggy denkt veel aan haar vriendin thuis, Voor diepgang wordt de relatie onderling gebruikt, Reuben die later in het verhaal langskomt en de ontwikkeling van kind naar puber ook het pianogedeelte is een belangrijk stuk. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Hoe een ouder een kind zover kan krijgen dat je alles geloofd en loyaal aan diegene blijft ook al ben je niet gelukkig. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ja, op zich wel, soms beetje onrealistisch maar snap wel de gevoelens van alle hoofdpersonen. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Een kind niet in je eigen fantasieën en ideeen meetrekken als dat invloed heeft op de ontwikkeling. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Geen verwachting vooraf, laat me graag verrassen door het verhaal.

0

+1

44259

26 maart 2016

2016-03-26T11:59:54+01:00

Suzan Van de Vendel

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/suzan-van-de-vendel

125534

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Peggy is de ene hoofdpersoon, ze groeit samen met haar vader op in het bos. We volgen haar van haar achtste tot haar vijftiende.Vind haar erg kinderlijk,dit komt waarschijnlijk door de omstandigheden. De andere hoofdpersoon is vader James.Gedreven door zijn idealen gaat hij samen met zijn dochter in het bos wonen. Tijdens het verhaal raakt hij steeds meer in de war. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? De relatie tussen vader en dochter is een hoofdthema. maar ook muziek en overleven in een bos met eenzaamheid en honger spelen een grote rol. De onderlinge relatie wordt mooi beschreven.ook de eenzaamheid in het bos is bijna voelbaar.Mooi. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel beschrijft de eindeloze dagen in het bos en is perfect gekozen.Op een gegeven moment is het besef van tijd weg en duren de dagen eindeloos. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Het mooie aan dit verhaal vind ik dat er maar twee personen een belangrijke rol spelen in dit verhaal. Ook het (over)-leven in het bos is zo mooi beschreven dat je het voor je ziet en geloofwaardig overkomt..Het boek leest makkelijk. Ken deze auteur nog niet,maar wil wel graag meer van haar lezen. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Er wordt van tevoren al veel weggeven. Het begin vond ik ook lastig om erin te komen,maar naar 3 ,4 hoofdstukken ging het steeds beter .het plot voelde iik door hints al wel aankomen ,maar ik hoopte toch dat ik ernaast zat. Te gruwelijk! 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Peggy verteld haar verhaal Op de cover staat onbetrouwbare verteller.Dit vind ik mooi gevonden.....Het brengt je als lezer ook aan het twijfelen. Wat is waar, wat is fantasie 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het einde. Door dit einde heeft het boek nog dagen door mijn hoofd gespookt. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ja, met name door het einde.Maar ook het leven in het bos ,met zo weinig en er dan zo echt over kunnen schrijven vond ik erg goed.Positief dus! 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Een boodschap meegeven ,dat weet ik ook niet.Zo kwam het niet over. Voor mezelf bevestigt dit verhaal dat kinderen afhankelijk zijn van hun ouders,hun omgeving . Waar groei je op ?Welke kansen krijg je? In dit boek werd door Peggy ondanks alles ook geprobeerd wat van het leven te maken. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Wist niet wat ik kon verwachten.Vind de cover ook niet zo mooi. De beschrijving en vooral onbetrouwbare verteller maakte mij erg nieuwsgierig. Vooral de schokkende ontknoping is erg waar. Dit is een boek dat ik niet snel zal vergeten en een goed debuut!

0

+1

44447

27 maart 2016

2016-03-27T15:08:02+02:00

Tessa Droge

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20200806-WA0000%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/tesdro

110992

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? De personages blijven een beetje oppervlakkig. Alleen over Peggy kom ik steeds meer te weten, omdat het verhaal natuurlijk vanuit haar perspectief afspeelt. Haar vader James speelt ook een grote rol maar van hem kan ik niet echt hoogte krijgen. Ute blijft erg oppervlakkig terwijl die regelmatig in het boek naar voren komt. Wat mij betreft hadden de personages nog wat verder uitgewerkt mogen worden. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Het overleven in de natuur met bijna niets. Een fantasiewereld waarbij je op een gegeven moment dingen ziet en hoort die er niet zijn. Zoals de piano die is gemaakt en waarbij Peggy en James geluiden horen terwijl dat er niet is. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De dagen zijn eindeloos en op een gegeven moment weten Peggy en James niet meer welke dag het is. Ze kunnen het door de jaargetijden herleiden maar lastig blijft het wel. De titel dekt dus goed de lading. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik vind het leuk dat er wordt teruggegaan naar Londen zodat je steeds meer achter de waarheid komt. Op een gegeven moment weet je dat James dood is en maakt het nieuwsgierig hoe Peggy weer thuis is gekomen. Ik heb niet eerder een boek gelezen van deze auteur dus ik weet niet of de schrijfstijl anders is. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Het wordt langzaam opgebouwd. In de eerste helft van het boek vond ik het erg eentonig. Toen Reuben in het verhaal kwam werd het iets aantrekkelijker en het eind ging eigenlijk heel snel. Want hoe zijn ze erachter gekomen dat Ute haar moeder is en hoe hebben ze haar zo snel gevonden. Daar lees je helemaal niets over. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De flashforwards naar Londen vind ik erg leuk zodat je steeds meer van het verhaal begint te begrijpen. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? James denkt op een gegeven moment dat Peggy Ute is en gaat met haar naar bed. Dat vind ik erg bijzonder helemaal omdat het meisje het ook toestaat. Ze moet toch beter weten dat dit niet normaal is. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Het is een bijzonder verhaal wat ik nooit eerder heb gelezen dus in dat opzicht heeft het mij in positieve zin geraakt. Het eerste deel van het verhaal had wat meer spanning mogen bevatten. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Dat je met weinig best kunt overleven. In de huidige tijd met veel technologie denk je daar niet aan, want wij kunnen niet meer zonder maar Peggy en James hebben laten zien dat je met bijna niets toch kunt overleven. Ook als denk je dat ze bijna dood gaan toch redden ze het weer om te overleven met het weinige wat ze hebben. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik had meer spanning verwacht want op de achterkant van het boek staat: Vanaf de eerste zin grijpt dit verhaal je bij de keel. Dat deed het bij mij niet direct maar ik ging er wel steeds meer bij stil staan dat het een bijzonder verhaal is.

0

+1

44454

27 maart 2016

2016-03-27T16:34:00+02:00

Ruby

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20211112_144536_316.jpg

https://www.hebban.nl/!/ruby-2

190027

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Het draait voornamelijk rond het gezin: James, de vader, Ute, de moeder en Peggy/Ponsje, de dochter. Het verhaal wordt uit de ogen van Peggy vertelt omdat zij de grootste rol in het verhaal krijgt toebedeeld. Het verhaal speelt zich af in 2 tijdstippen: het ene rond de leeftijd van acht jaar en het ander wanneer ze bijna volwassen is. Bij James, de vader krijgen we van de auteur ook veel karaktertrekken mee omdat Peggy het meeste tijd met hem doorbrengt. Ze leven 24/24 samen en door het vertelstandpunt wordt veel duidelijk over James. Ute had gerust wat meer uitgewerkt mogen worden, maar aan de andere kant zou dat het verhaal nog wat langdradiger gemaakt hebben. Ik voelde met geen enkele personage een band, er sprak me niemand aan. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Survivalism – eenzaamheid – complexe gezinssituaties. Er is duidelijk nagedacht over de thema's, hoewel deze niet altijd even makkelijk weer te geven zijn. Voornamelijk het schrijnende van de eenzaamheid vond ik wel prachtig weergegeven. Het is absoluut geen vrolijk boek! 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Ik vind de titel wel bij het boek passen. Op een bepaald moment in het verhaal zijn Peggy en haar vader het besef van tijd kwijt. Ze moeten nu leven volgens de seizoenen en volgens het aantal zon-uren op een dag. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik had er heel veel moeite mee om in het verhaal te komen, en dat heeft toch zeker geduurd tot bijna halfweg het boek. Dit vond ik wat jammer dat ik niet van m'n sokken geblazen werd door de schrijfstijl. Ondanks dat het een ijzersterk op zich staand verhaal is, vond ik het te langdradig geschreven en krijgt dit bij mij een wrange nasmaak. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Ik had zoals eerder gezegd zeer veel moeite om in het verhaal te komen en vond het eerder wat langdradig. Er gebeurt eigenlijk vrij weinig -toch niets spannends- de eerste honderd bladzijden van het boek. Daarna, wanneer Peggy en James reeds jaren weg zijn begint er eindelijk wat schwung in het verhaal te komen. Het plot daarentegen wordt dan wel weer zeer sterk opgebouwd, om op het einde een verrassend slot te hebben. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Het boek is gekenmerkt door de flashbacks van Peggy. We switchen heel de tijd tussen haar verschillende leeftijden, wat het voor mij toch boeiender zou moeten maken. Ik vond dat de schrijfster dit jammer genoeg wat te weinig uitgebuit heeft door spanning aan het verhaal toe te voegen. De emoties van de personages kan Claire Fuller wel goed meegeven! 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het opvallendste element vond ik de genegenheid die Peggy voelt/blijft voelen voor James. Ondanks alles (cfr. Slot van het verhaal) blijft ze hem verdedigen en graag zien. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Toen ik het boek uit had moest ik het toch wel even laten bezinken, dus ergens heeft Claire Fuller me wel kunnen raken. Ik ben er eigenlijk nog altijd niet zo goed uit of het nu in de positieve of negatieve zin was. Het einde wist me te verrassen (wat niet met elk boek zo is) en dat vind ik grotendeels wel een zeer positief punt, maar ik heb te veel moeite moeten doen om in het verhaal te komen – meer dan 100 bladzijden – en dat laat voor mij dan toch wel een wrang gevoel na. Zeker omdat ik weet dat veel lezers het boek zouden wegleggen moesten ze er niet inkomen... 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Neen, dat denk ik toch niet. Ik heb er alvast geen boodschap uit meegekregen. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik had eigenlijk zeer hoge verwachtingen!! Hoe beschadigd komt een kind – die in volle ontwikkeling is – uit zo'n “avontuur”? Psychologisch had ik véél meer verwacht van dit boek, dit heeft me toch wel wat teleurgesteld. Ook vind ik dat Claire Fuller veel spannendere situaties kon ontwikkelt hebben, ook een teleurstelling... Verder moet ik zeggen dat het einde toch wel wat heeft goedgemaakt, hoewel dit zeker niet het leukste einde was dat ik ooit al heb gelezen.

0

+1

44507

27 maart 2016

2016-03-27T22:43:29+02:00

peegee

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/boeken%20mitchell.jpg

https://www.hebban.nl/!/peegee

110402

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Hoofdpersonage is Peggy. We zien de gebeurtenissen door haar ogen als achtjarige en volgen haar ontwikkeling tot 17-jarige. Een ander belangrijk personage is James, haar vader. Hij ontwikkelt zich van een liefhebbende vader met een passie (survivalisme) tot een wanhopige en geestelijk verwarde man die nog maar één uitweg ziet. Dan is er Ute, de moeder. Haar ontwikkeling is wat minder duidelijk, al lijkt ze zich aan het eind tot meer om haar dochter te bekommeren dan in het begin. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Naar mijn idee is het hoofdthema een traumatische jeugd en de gevolgen daarvan. Dit wordt uitgewerkt door het beschrijven van de ontvoering van Peggy en de jaren daarna. Gaandeweg wordt duidelijk wat dit allemaal met haar doet. Daarnaast is survivalisme een belangrijk thema. Het speelt door het hele verhaal een cruciale rol. Overige thema's zijn ouder-kindrelatie, relatie/huwelijksproblemen, heimwee, psychische problemen, (piano)muziek. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De nederlandse titel is een verkorte weergave van de Engelse titel: Our endless numbered days. Dat is de titel van een album van de Amerikaanse folkmuziekgroep Iron & Wine. Claire Fuller draaide deze muziek tijdens het schrijven en bedankt in het dankwoord singer/songwriter Sam Bean voor zijn muziek. De Engelse titel lijkt refereert aan het feit dat onze tijd hier op aarde beperkt is ookal lijkt ze eindeloos. James probeert de tijd met Peggy/Ponsje eindeloos te laten duren door te stoppen met het bijhouden van de dagen en datums. "De datums herinneren ons er alleen maar aan dat onze dagen geteld zijn, hoeveel dagen we elke dag dichter bij de dood komen. Van nu af aan, Ponsje, leven we in het ritme van de zon en de seizoenen.(...) Wij hebben ontelbare dagen." De Nederlandse titel dekt dus slechts een gedeelte van de lading. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Claire Fuller schrijft in een soepele stijl met een mooi ritme. Ze kan beeldend gebeurtenissen beschrijven, zoals wanneer James en Ponsje de rivier moeten oversteken, en gebruikt af en toe fraaie beeldspraak. Aangezien dit haar prozadebuut is is het niet mogelijk te vergelijken met eerder werk. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Het verhaal wordt verteld middels een niet-chronologische plotstructuur. Er zijn twee verhaallijnen, in 1976 en in 1985 en pas in het laatste hoofdstuk komen ze bij elkaar voor de finale. Dit heeft duidelijk een functie voor het verhaal, omdat in de ene verhaallijn aanwijzingen zitten over hoe de gebeurtenissen in de andere tijd begrepen moeten worden. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De spanning wordt allereerst opgebouwd door de plotstructuur. Doordat we kennismaken met Peggy in het nu (1985) wordt direct de vraag opgeroepen wat er allemaal is gebeurd om tot deze situatie te komen. Via flashbacks krijgen we de andere verhaallijn te lezen. Verder wordt de spanning opgebouw door verwijzingen vooruit naar gebeurtenissen die nog gaan komen. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het opvallendst is naar mijn idee dat de herinneringen van Peggy niet helemaal betrouwbaar zijn, met als meeste pregnante voorbeeld Reuben. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Het boek heeft me positief geraakt. Het heeft me aan het denken gezet over opvoeding en consequenties daarvan. Ook maakte de beschrijving van de verschillende overlevingsstrategieën van een opgroeiend kind dat afhankelijk is van een ouder indruk op me. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik weet niet of zij bewust een boodschap wil uitdragen, maar ze maakt wel duidelijk dat ouders een enorme macht over hun kinderen hebben door de overtuigingen die ze hebben en waar ze zich door laten leiden. En dat dit in extreme gevallen, zoals hier, blijvende schade tot gevolg kan hebben. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Mijn verwachtingen vooraf waren dat het zou gaan over heftige gebeurtenissen, beschreven vanuit de ogen van een kind dat nog niet alles begrijpt of kan plaatsen. Als lezer zou je dan gaandeweg in de gaten krijgt wat er werkelijk aan de hand is. Die verwachting is eigenlijk helemaal uitgekomen. Het bleek alleen nog meer dan dat. De lezer ziet de gebeurtenissen ook vanuit een 17-jarige waarvan het geheugen door de omstandigheden is aangetast. Daardoor wordt er aan de lezer nog meer gevraagd zelf na te denken wat waar is en wat niet.

0

+1

44892

29 maart 2016

2016-03-29T21:01:49+02:00

Suzanne Peters

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/suzanne-peters

117827

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Peggy veranderd van een jong meisje in een jonge vrouw, maar soms lijkt het net alsof ze niet ouder wordt. Dit komt waarschijnlijk omdat er een gebrek is aan persoonlijke groei, in de bossen waar ze leeft. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Eenzaamheid is een thema dat veelvuldig voorkomt in het thema. Ook het overleven in de natuur is een terugkerend thema. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Peggy en haar vader zitten ontzettend lang in het bos en in de natuur, zonder enig besef van de tijd. De dagen zijn eindeloos en lang. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik ken deze auteur nog niet, aangezien het een debuut is. Ik vind de schrijfstijl erg mooi. Het boek staat bomvol met prachtige beschrijvingen en metaforen. Helaas kruipen we wat minder in de gevoelens van Peggy, dat had ik wel iets meer verwacht, aangezien het boek in de ik-vorm is geschreven. Ook vind ik het taalgebruik niet passen bij een klein kind. Het is dus prachtig taalgebruik, maar een kind van een jaar of negen zal nooit zo praten. De ik-vorm vond ik soms dus wat ongepast. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Het verhaal komt heel moeizaam op gang. De eerste hoofdstukken gebeurt er weinig wat uitnodigt om te lezen. Hier moet je dus echt eventjes doorheen, want daarna wordt het wel beter. Al is het verhaal wel voorspelbaar. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De auteur wisselt van de periode waarin Peggy en haar vader in het bos zitten en de periode nadat Peggy weer terug is gekomen uit het bos. Hierdoor lijkt het alsof alles al is verteld, maar als lezer denk je dan: 'goh, wat wordt er dan nog niet verteld?' Dit nodigt dus juist uit tot lezen. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Ik vond hoofdpersoon Peggy erg opvallend. Ze voert gesprekken met haar pop en is hierdoor een bijzondere verteller. Ook de schrijfstijl vond ik erg opvallend. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Echt kunnen raken, nee. Ik zag het einde al aankomen en het was vooral een: 'Gaat dit ook echt gebeuren?' gevoel. Het boek was wel een fijn boek om te lezen, en ik heb absoluut genoten, maar ik kan niet zeggen dat ik 'geraakt' ben. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik heb eerlijk gezegd niet echt een boodschap ontdekt. Ik denk dat de auteur vooral een mooi verhaal wilde neerzetten. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik had me aangemeld voor deze leesclub, omdat het boek werd aangekondigd op Hebban Feelgood. Ik vroeg me van tevoren af waarom het in hemelsnaam zo genoemd werd en hoe het boek een feelgood kon zijn, maar ontdekte al snel dat deze categorie totaal niet klopte. Wat dat betreft klopten mijn verwachtingen dus niet. Ook verwachtte ik meer de psychologische kant van de ontvoering, maar die werd nauwelijks uitgelicht.

0

+1

44972

30 maart 2016

2016-03-30T11:48:56+02:00

Emy Otten

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Voor%20hebban.jpg

https://www.hebban.nl/!/emy-otten

187278

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? De hoofdpersonages ontwikkelen zich duidelijk in dit verhaal: Zo veranderd Peggy van een 8-jarige tot een 17-jarige. Peggy blijft gedurende het hele verhaal van haar vader houden, ook op de ‘slechtere’ momenten. Ook ik vind het knap hoe de schrijfster de veranderingen van Peggy’s vertelwijze naar voren laat komen. Ook veranderd James veel. Wel blijft hij het hele verhaal van Peggy houden en denkt hij dat hij de enige is die haar kan beschermen. In tegenstelling tot Peggy lijkt James steeds zwakker te worden, zeker in de ogen van Peggy. Mij spreekt het verhaallijn van Peggy het meeste aan. Ik vind het interessant om te lezen wat zij allemaal doormaakt en hoe zij dit beleefd. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Het boek heeft meerdere thema’s naar mijn mening. Ik vind de ontwikkeling van afhankelijkheid tot zelfstandigheid van Peggy heel belangrijk in dit boek. In het begin is ze heel afhankelijk van haar vader, maar gedurende het verhaal wordt ze steeds zelfstandiger. Daarnaast speelt muziek een grote rol in dit boek. Ute en Peggy houden beide van muziek. De muziek is ook een van de dingen die Peggy heeft in die Hütte. Daarnaast heeft survivalen natuurlijk een grote rol in dit boek. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel is: ‘Onze eindeloze dagen’. Het volgende fragment beschrijft waarom er voor deze titel is gekozen: ‘‘De datums herinneren ons er alleen maar aan dat onze dagen geteld zijn, hoeveel dichter we elke dag bij de dood komen. Van nu af aan, Ponsje, leven we in het ritme van de zon en de seizoenen’. Hij tilde me op en draaide me lachend in het rond. ‘We hebben ontelbare dagen.’’ Ik vind deze titel ook goed bij het verhaal passen. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Voor zover ik weet heeft Claire Fuller geen eerdere boeken geschreven. Ik vind haar schrijfstijl zelf zeer prettig. Voor dit boek heb ik voornamelijk literaire boeken gelezen, zoals van Arthur Japin en dergelijke. Hier is dit boek niet mee te vergelijken. De literaire schrijvers hebben de meeste zinnen mooier geformuleerd vind ik. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De opbouw van het verhaal was duidelijk wat ervoor zorgde dat ik het prettig vond om dit boek te lezen. Ook is het verhaal zo opgebouwd dat ik het einde totaal niet aan zag komen. De flaptekst verraad wel wat er in het boek gebeurd, maar lang niet alle gebeurtenissen zijn daarop vermeldt. Ik heb vanaf het moment dat ik las dat er een einde kwam aan de verdwijning al willen weten waardoor dit einde kwam. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De auteur gebruikt in dit boek twee momenten van het leven van Peggy. De schakeling hiertussen gebeurde net op de goede momenten waardoor de spanning in het boek bleef. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Zoals bij meerdere mensen vond ik het einde ook het opvallendste element in dit verhaal. Ik zag het einde totaal niet aankomen en dat maakte ook dat het me zo raakte. Om spoilers te voorkomen kan ik natuurlijk niet zeggen wat er gebeurt, maar ik heb het einde wel even moeten verwerken. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? De auteur heeft me zeker kunnen raken door het verhaal op deze manier te laten eindigen. Ik ben zelf een jaar ouder dan de Peggy en het raakt me dat zij al die dingen in haar leven heeft moeten mee maken. Wel vond ik het heel bijzonder om te lezen hoe zij dit heeft meegemaakt. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik denk niet dat de auteur met dit verhaal een boodschap heeft willen geven. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Mijn verwachtingen van het einde zijn totaal niet uitgekomen. Ik was zeer verrast toen ik het einde las.

0

+1

45397

01 april 2016

2016-04-01T19:28:45+02:00

Gea Jager

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/gea-jager

130201

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? De hoofdpersoon van het verhaal is Peggy. Het verhaal begint wanneer zij acht jaar is. Het verhaal eindigt als zij 17 jaar is. James is ook een hoofdpersoon in het verhaal en de vader van Peggy. Hij is de grote vertrouwenspersoon voor Peggy wanneer haar moeder naar Duitsland gaat voor een concert. Van 'kamperen' in eigen tuin, het meenemen op vakantie wat later compleet anders blijkt te gaan en tijdens het verhaal dood gaat. Ute is ook een van de personen die in het verhaal. Ze is de moeder van Peggy. Als Peggy acht jaar is vertrekt ze voor een concert naar het buitenland en dan ziet ze haar dochter jaren niet weer. Oscar is een persoon uit de tijd dat Peggy terugkomt. Hij blijkt haar broertje te zijn. Hij is geboren in de tijd dat zij met haar vader weg was. De verhaallijn van Peggy spreekt mij het meest aan, omdat er duidelijk wordt beschreven hoe zij alles heeft beleefd. Daarnaast heeft het verhaal ook nog een aantal bij-personen. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Een belangrijk thema van dit boek vind ik toch wel vertrouwen. En dan vooral het vertrouwen van een kind in de ouders. Zelfstandigheid en zelfredzaamheid komt in dit boek ook heel erg naar voren en dan vooral door wat Peggy en James samen meemaken. Ze zijn compleet op elkaar aangewezen en dan komt ook het vertrouwen weer naar voren. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Ja, in het bos waar Peggy zolang met haar vader heeft geleefd kent geen tijd. Ja door het opkomen en ondergaan van de zon, maar niet door een klok. Daardoor kan ik me wel indenken dat de titel eindeloze dagen heet. Ik vind het wel een goede titel voor het boek. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik had van te voren nog geen boek van Claire Fuller gelezen. Ik vind het begin van het verhaal heel moeilijk te volgen. Dit duurt tot ongeveer halverwege het boek. Ik moest mezelf dan ook dwingen om door te lezen. Dit werd gelukkig in het tweede deel van het boek goed gemaakt. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Het boek kwam voor mij maar heel langzaam op gang. Het nodigde mij niet uit om verder te lezen waardoor ik mezelf er in het eerste deel erg toe moest zetten. Dit werd gelukkig in het tweede deel van het boek goedgemaakt. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Er zit een duidelijk verschil tussen het verhaal in het bos van wat Peggy en haar vader meemaken en het moment dat ze weer terug is bij Ute na negen jaar. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Ik vond ook het einde van het verhaal het opvallendste element van het verhaal. Dat zag ook ik niet aankomen en raakte me echt. En de schommelbank was voor mij ook een opvallend element in het verhaal eerst in 1976 en later in 1985 weer. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? De auteur heeft me weten te raken. Wat zij allemaal al in haar jonge leventje heeft meegemaakt dat is wel heel erg veel. Dit maakt menig volwassene in zijn/haar hele leven niet mee. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik denk dat de boodschap van dit verhaal is dat een kind het blinde vertrouwen in zijn/haar ouders heeft. Helaas wordt dit vertrouwen van een kind ook weleens geschaad. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Mijn verwachtingen van het boek zijn niet uitgekomen. Ik had een spannender verhaal verwacht. Het einde van het boek maakte ook voor mij veel goed.

0

+1

45968

05 april 2016

2016-04-05T08:08:11+02:00

Sharon Janssens

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/sharon-janssens

124076

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? De twee hoofdpersonages zijn Peggy en haar vader James. Peggy ontwikkelt zich van een 9jarig meisje tot een 17 jarige vrouw. Je merkt dat ze tijdens het opgroeien interactie mist met andere mensen en toch wel een heel beperkte wereld heeft. James wordt doorheen het verhaal steeds wispelturiger. Op het ene moment is hij echt bezig met het overleven en op het andere moment lijkt hij te beseffen wat hij gedaan heeft. Naar het einde toe beseft hij ook dat er geen weg meer terug is. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Het belangrijkste thema is survivalisme, maar ook eenzaamheid, leugens en vader-dochter relatie. De auteur heeft alles goed uitgewerkt, de setting, de evolutie van de relatie tussen Peggy en James, de eenzaamheid waarmee Peggy te maken krijgt, maar waar ook James het moeilijker en moeilijker heeft. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Na een tijdje beginnen ze te leven volgens de seizoenen, zonder besef van andere tijd. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Dit is het eerste boek van de auteur dus er is eigenlijk niet veel over te vertellen. Ik vond het boek goed geschreven alleen heeft het ongeveer 100 pagina's geduurd eer ik in het verhaal zat. Zoals hierboven al gezegd, kwam het verhaal heel langzaam op gang. Het tweede deel daarentegen ging een heel stuk vlotter 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Er zijn flashbacks tussen het heden en haar tijd in het bos. Beide worden mooi afgewisseld waardoor je een totaal beeld krijgt van wat er zich in het bos afgespeeld heeft. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het opvallendste element in het boek was de piano en muziek. Dit liep als een rode draad door het verhaal 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? De auteur heeft me kunnen raken met het einde. Dit was zo mooi en krachtig geschreven. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik denk niet dat de auteur een bepaalde boodschap had met die boek. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik had verwacht dat het spannender ging zijn. Het tweede deel maakt veel goed maar het was leuker lezen geweest indien ik van in het begin meegezogen werd in het verhaal.

0

+1

Onze eindeloze dagen

Leesclubvragen

Reacties op: Leesclubvragen

Onze eindeloze dagen

Gerelateerd

Onze eindeloze dagen Claire Fuller

Over

Claire Fuller