Het boek

Op twee december meldde Nathalie zich als eerste van de deelnemers, al snel gevolgd door Greet, die het er al direct samen over eens werden dat zij in de Scandinavische blog samen verslag zouden gaan uitbrengen. Of dat dezelfde blog is als Literatuur uit het hoge Noorden weet ik niet en of ze de blog (daar) nog plaatsen weet ik ook niet, maar Paardenkracht is een boek waarover verteld kan worden in beide gevallen, want

• het verhaal speelt zich voornamelijk af in Annor, een dorp in Noorwegen, 
• de hoofdpersoon is een prototypische Noor,
• net als vrijwel alle andere personen die in het verhaal voorkomen,
• er wordt gejaagd op elanden en
• er wordt elandvlees gegeten en geruild voor andere nuttige dingen,

maar wie denkt dat de paardenkrachten in het verhaal zich op vier benen voortbewegen, zoals hieronder te zien zijn, die... 

... komt bedrogen uit. Wel komen er auto's in allerlei kleuren en modellen langs bij het pompstation van Erik, sleutelen Erik en zijn werkmaatje Tor Arne continue aan die vierwielige pk's, en worden ze verder gesloopt en deels hergebruikt op de sloperij van Grundtvig. Het is voor Dorien reden om grinnikend te constateren: "Wel grappig hoor... zitten we hier met alleen maar vrouwen over auto's en paardenkrachten te praten hihi."

De enige vierbenige paardenkracht die in het boek voorkomt, is Pegasus, het logo van het Mobilstation dat hoofpersoon Erik samen met zijn ex-vrouw zo zorgvuldig heeft opgeknapt. Helaas is Elize inmiddels 'door de snelweg' gegrepen, laat nog maar een enkele keer per jaar van zich horen, en woont Erik alleen boven de winkel van het pompstation. Dat zit Erik niet ernstig dwars en het mag nog lang zo doorgaan, maar helaas wordt hij geconfronteerd met een - voor hem - niet gunstige verandering: er zijn plannen om een nieuwe, veiligere weg aan te leggen, die er voor zal zorgen dat er nog nauwelijks een auto bij Erik langs zal komen. En dus komt Erik in actie... met frisse tegenzin, maar hij moet wel.

De discussies

Titel
Dat de titel een logische was en dat die het verhaal dekte, daarover waren de meesten het - met hier en daar een nuance - wel eens, maar dat die discussie dan eindigt met opmerkingen over rugzakken, eendjes en geiten was minder voorspelbaar. 

Schrijfstijl
De schrijfstijl van Mytting krijgt kwalificaties in de trant van vlot, helder, to the point, passend bij Erik, levendig, prettig, en is er de oorzaak van dat Irene nog graag eens in een oude Jap zou willen rijden.

Pegasus
Tea brengt bij de derde vraag iedereen nog eens op de hoogte van de Pegasusmythe en legt en passant nog de nadruk op de naam van de gereedschapset die Erik helemaal in het begin van het verhaal meeneemt uit die hoog opgestapelde witte Cadillac op de sloperij. Iedereen is haar daar dankbaar voor. Tea is niet de enige die veel informatie levert en Sorbotrol roept dan ook: "En ik blijf het grappig vinden dat nu een flinke groep vrouwen vanalles over auto's en benzinemerken (en logo's) aan het opzoeken is op internet. Het moet niet gekker worden. (Terwijl ik er zelf ook aan mee doe natuurlijk!)"

Hoofdpersonen
De hoofdpersoon van het verhaal is natuurlijk Erik, maar Heleen vind "Grundtvig wel erg sympathiek. Rommelend in de oude afgedankte rotzooi van anderen, koesterend wat voor anderen waarde heeft gehad, maar is afgedankt" en Ranata is het eens met Sorbotrol die verrast werd door Knapstad: Ben ik gelijk met je eens [...] hij kwam echt over als een oude zeur, maar hij verraste mij positief [...]". Annechien vindt Ellen "later wel sympathiek als ze hem probeert te helpen met het nieuwe station". MissyP's hart is zelfs gestolen door niet alleen Grundtvig en Knapstad, maar zels door tandarts Lyng.

Vertelwijze
Over de wijze waarop het verhaal verteld wordt zijn we het snel met elkaar eens: ongecompliceerd, chronologisch, stap voor stap, met een kleine terugblik, humoristisch, eenvoudig, weinig perspectiefwisselingen, maar voor sommigen is de hoeveelheid automerken en technische termen een beetje teveel van het goede. Irene kon echter indruk maken op een patient dankzij Paardenkracht, omdat zij nu weet wat een Facel Vega is.

Thema/boodschap
Bij het bespreken van de thema's in het boek wordt er veel gesproken over de gevolgen (voor Erik) van 'de vooruitgang' en zijn koppigheid om dat niet te willen. Peggy ziet als belangrijkste thema "de weg die je in je leven moet of wil volgen'. Soms wordt er je iets opgedrongen in je leven waar je het niet mee eens bent, wat je liever anders zou zien. en dan is het natuurlijk buigen of breken", en Amandala merkt op "dat Erik niet meegaat met de flow zowel in de liefde als in zijn werk houdt hij zichzelf tegen in groei, dit zorgt er uiteindelijk voor dat hij niet gelukkig is en zijn leven aan hem voorbij gaat". MissyP tipt Erik als volgt: "Het is beter om met elkaar te praten in plaats van zelf alles voor een ander in te vullen". Nathalie B ziet naast de vooruitgang ook "hoe je je eigen leven in de weg kan staan, het heft zelf in handen kan nemen, dan wel eerder het lot het laat bepalen" als thema.
Hoewel Greet terecht vermeldt dat, tenzij de auteur het ons expliciet vertelt, wij nooit zeker weten of en zo ja, welke boodschap er in het verhaal ge/verstopt is, denkt zij dat je als lezer er altijd wel zelf iets uit kan halen. "Vechten voor datgene waarin je gelooft, lijkt me hier het meest op zijn plaats te zijn", zegt zij. Annechien moet echter denken aan "red de kleine, alles wetende middestander", en Irene zie als hoofdthema: liefde.

Verwachtingen
Wordbondage was kort maar krachtig en vooral duidelijk bij de vraag over haar verwachtingen: "Ik had geen verwachtingen [...] Ik voel me vooral Zwitserland tegen over het boek". Hoewel de  deelnemers niet omver geblazen zijn door dit debuut van Mytting, smaakt het voor de meesten wel naar meer, waarbij De vlamberken het meest genoemd wordt als volgend boekvan Mytting. Zelfs Wilma die het boek te technisch vond en Erik te slachtofferig, neeem zich voor om De vlamberken van Mytting te lezen.
En als dan iedereen zo zijn zegje gedaan heeft en Nathalie B heeft geconstateerd dat  de noorderlingen "dat imago van naar binnen gekeerde koppige mannen én vrouwen die op hun identiteit en onafhankelijkheid staan" wel nooit zullen kwijtraken, gooit Ellen nog even een knuppeltje in de werkplaats... want hoe eindigt het boek nu eigenlijk?

Eindoordeel

In haar eindoordeel komt Dorien na diverse aanpassingen uiteindelijk uit op "uitstekend", roept Tea "Gevleugelde bezieling", sluit Greet Erik Fyksen in haar hart, heeft Ranata een mooi plekje in haar boekenkast gezocht vanwege de mooiekaft, heeftPeggy het over een "mooi geschreven boek vol stugheid en Noorse vastberadenheid", is Nathalie B door Paardenkracht aangezet tot nadenken over het leven en tot hoever je het lot kan uitdagen, stelt Wordbondage zich de vraag of die plotwendingen nou wel zo onverwacht zijn als je oplet, vat Heleen in één zin het hele boek samen, roept Wilma vrolijk dat het prettig en makkelijk te lezen is, maar toch niet echt haar ding, werd Sorbotrol nostalgisch en kreeg ze heimwee naar die oude Amerikaanse auto's, noemt MissyP de aartsvijand van Erik, Harald Jotul als veroorzaker van het boek, vertelt Amandala dat ze zeker nog een boek van Mytting gaat lezen ondanks dat ze niet helemaal bekoord is door Paardenkracht en eindigt Annechien met een bijna liefdeverklaring aan het adres van Erik. Helaas voor Annechien heeft Erik een ander meisje op het oog...

Sterren

De leesclub deelt 3,6 sterren aan Paardenkracht uit en bedankt Hebban en Atlas Contact voor de leesclub en Geri de Boer voor de prima vertaling.