Herman Houbrechts over zijn coverontwerp van 'Pensioen'
In deze leesclub verschijnen twee artikelen over de covers van de drie Elsschot-boeken die we bij Hebban in leesclubverband bespreken, respectievelijk ‘Het Tankschip, ‘Pensioen’ en ‘De Verlossing.’ In het tweede artikel wordt aandacht besteed aan het proces van het ontwerpen van de omslagen. Ik ben ontzettend blij dat Herman Houbrechts zijn medewerking verleent aan deze leesclub. Volgens mij geeft het een extra verdiepingslaagje aan wat we aan het doen zijn. Herman: DANK!!!
(foto: Herman Houbrechts)
Dit is het eerste artikel en hierin reflecteert designer Herman Houbrechts op het omslag van ‘Pensioen’ en op de interpretaties die we als leesclub geformuleerd hebben. Bij dit artikel en de volgende artikelen gunt Herman Houbrechts ons een kijkje in zijn ontwerp-keuken. Je treft alternatieven ontwerpen aan voor ‘Pensioen.’ In de grote afbeelding boven dit artikel zie je het fijnslijpen van heT uiteindelijk ontwerp. En als je goed kijkt zie je de ene keer novelle en de anderE keer roman staan. Goh, daar hebben we het in onze leesclub ook over gehad. Herman denkt dat het zijn fout is. Maar of dat zo is…….?
Herman: “Het is heel verrassend en prettig om al die interpretaties van de deelnemers aan de leesclub te lezen. De interpretaties van het omslagontwerp die ik las zijn vaak erg treffend.
Ik ben bij het maken van het ontwerp als volgt te werk gegaan. Na het lezen van het verhaal onthield ik een aantal woorden die ik zou willen verbeelden. 'Misleiding' was voor mij één van de kernwoorden en werd uitgangspunt bij de start van het ontwerp. 'Contrastrijk', 'repetitief' en 'doolhof' waren andere.
Door het strakke lijnenspel wilde ik graag diepte en ruimtes creëren; een soort opstaande 'vertigo'.
Het omslag moest veel dynamiek uitstralen; door het disruptieve lijnenspel wordt een spanning voelbaar. De verschillende ruimtes die zo ontstaan refereren inderdaad naar de vele opvolgende fases in het verhaal/doolhof.
De interpretaties/analyses van Kris en Jan zijn wel erg treffend en raak.
De deur aan het einde of aan het begin (zoals je wilt) zorgt voor perspectief / openheid, zowel qua vormgeving als inhoudelijk. Ik heb ze ook uitdrukkelijk op de titelpagina herhaald.
Ik wilde opzettelijk geen figuren afbeelden om zo de lezer de ruimte te geven en zo zijn/haar verbeelding de vrije loop te kunnen laten.
Al heb ik er bij de alternatieve ontwerpvoorstellen wel een aantal uitgeprobeerd die dan wel de figuur deels onherkenbaar houden.”
(Alternatief ontwerp)
(Alternatief ontwerp)