Begin december zijn we met 15 leesclubdeelnemers enthousiast begonnen met het lezen van Reis naar mijn vader van Roel Richelieu Van Londersele.

Het boek:

Robbert Van Lierde is zes jaar als op een avond de voordeurbel gaat en zijn leven voorgoed veranderd. Op de stoep staat een man die met de boot naar Amerika wil en de vader van Robbert, die naast een sigarenfabriek, ook voor de Cunard Line werkt kan dit regelen. Zijn vader regelt dit en leent de man, die beweert een moordenaar te zijn, ook nog een fors geldbedrag. Sinds deze gebeurtenis wordt Robbert door zijn moeder op alle vlakken tegengewerkt terwijl de drie andere kinderen in het gezin buiten schot blijven. Het gezin kan moeilijk rondkomen van de kleine sigarenfabriek van vader en als deze ook nog ziek wordt is de situatie nog lastiger. Mede door een juf op de lagere school pakt Robbert het plan op te gaan studeren in Gent, waar hij het liefst journalist wil worden. Hij gaat samenwonen met Louise en met de steun van haar vader lukt het Robbert iets van zijn ambities waar te maken. Echter zijn moeder blijft waar het kan, hem dwars zitten, zeker waar Robert probeert meer met zijn vader in contact te komen.

Na het lezen van het boek:

We beginnen de discussie met de cover. Ine vindt het een heel mooie cover. ”Het is tot in de details een sigarenkistje (scharnieren, zegel….) Het boek zou zeker mijn aandacht trekken in de boekhandel, want het is geen standaard cover en dat trekt aan.” Van Stromp59 werd de belangstelling niet direct getrokken door de cover. ”Het is een mooie, rustige kaft maar moet wel wat beter kijken en verstand hebben van sigaren, wil je meteen zien dat het een sigarendoosje is.”  Caro: “Ik had nog niet direct door dat het een sigarenkistje was, tot ik het verhaal begon te lezen, het past dus wel bij het boek.’ De meeste deelnemers vinden de titel wel passend ook al is deze voor meerdere uitleg vatbaar.

Robbert wordt door vrijwel iedereen als hoofdpersonage gezien, maar de moeder is een personage die velen intrigeert. Anne-Marie Lenjou zegt hierover: “Zelf spreekt het personage van de moeder me het meest aan. Hoewel ze veel schade lijkt aan te richten, blijft ze ook mysterieus. Hoe is ze groot geworden? Wat is er met haar gebeurd? Waar komt de verbittering vandaan? Waarom krijgt Robbert dit allemaal te slikken?”

Marianne ziet weinig ontwikkeling in de verschillende personages. “Behalve bij Robbert zit er weinig ontwikkeling in de personages. Komt ook omdat geen van hen echt uitgewerkt wordt.” 

De schrijfstijl werd vooral als vlot en prettig ervaren. Eeke:” het boek leest vlot, mede door de korte zinnen. Het Vlaamse taalgebruik is soms even wennen ('mijn haar zat strop (p. 15), 'mattentaartje (p. 18)), maar draagt wel bij aan het tijdsbeeld en de plaats van waar dit boek zich afspeelt.”  Ook OnemorebookNL vond het Vlaams taalgebruik even wennen. ”Vooral de Belgische woorden die ik niet ken, maakte dat ik af en toe echt moest nadenken over wat ik las.” Annelieke: “Ik vind de schrijfstijl mooi en soms poëtisch. Ook de humor is soms erg belangrijk om het verhaal wat luchtiger te maken.”

Over de opbouw van het verhaal waren de meningen nog wel verdeeld. Wendy:” Ik vind de opbouw van het verhaal, het leven van Robbert heel goed uitgewerkt, toch ergens in het midden van het verhaal vond ik persoonlijk dat er een vleugje te veel toeval zat, te ver van de werkelijkheid.” Saskia: “Inderdaad chronologische opbouw, met in het begin even zoeken naar de tijdsperiode. Door de grote tijdsprongen miste ik diepgang in het verhaal. Wat zo mooi begon, werd als snel een allegaartje van ongeloofwaardigheid. Zo spijtig!”

Kitty van der Panne spreekt de opbouw van het verhaal ook aan. “In een dikke thriller zou ik deze chronologische opbouw saai vinden, maar een wat dunner boek met mooie prozaïsche zinnen leent zich hier goed voor.”

Dat er tijdens de leesclub vragen gesteld konden worden aan de schrijver Roel Richelieu Van Londersele gaf een extra dimensie aan de leesclub en werd ook zeer gewaardeerd door de deelnemers. Zeker toen bleek dat het boek veel autobiografische elementen bevatte. Albertien:”Het boek heeft mij ook geraakt en nog meer toen ik de antwoorden van RVL las op het forum. Dit verklaart voor mij ook een hoop van de grote sprongen die er in het boek worden gemaakt… Murtlup63:”Dat het autobiografisch is, verklaart wel voor een deel waarom situaties zo treffend beschreven zijn. Als je uit eigen ervaring weet waar het in de kern waar het over gaat, heb je waarschijnlijk ook niet zoveel woorden nodig.”

Eindoordeel:

Na een leuke en interessante leesclub met als extra de bijdrage van de schrijver Roel Richelieu Van Londersele, waarvoor natuurlijk hartelijke dank, zijn er 13 recensies geschreven.

Marjolein: “Robbert is echt onder mijn huid gaan zitten en bleef nog wel een paar dagen in mijn hoofd hangen.”

Er werd 1 keer 2 sterren gegeven, 6 keer 3 sterren, 5 keer 4 sterren en 1 keer 3,5 ster.

Dit geeft de gemiddelde waardering van 3,3 sterren.

Harriet