Na het voorstellen, kwamen alle boeken heel snel binnen. Iedereen begon met veel enthousiasme te lezen. De meeste verwachtingen waren dan ook heel hoog. Na het lezen, was het tijd om aan de leesclubvragen te beginnen.

Over Rood, wit en koningsblauw:

De heerlijke romcom gaat over Alex, de zoon van de Amerikaanse president, en Henry, Britse prins. Meteen zodra zijn moeder wordt verkozen tot president, wordt Alex Claremont-Diaz gebombardeerd tot Amerikaanse royalty: hij is knap, charismatisch en nog intelligent ook. Het publiek vreet hem op. Eén probleempje: Alex ligt in de clinch met een echte prins, Henry, aan de andere kant van de grote plas. En als de tabloids daar lucht van krijgen, worden Alex en Henry gedwongen om te doen alsof ze het goed hebben gemaakt. Maar wat begint als een nepvriendschap, groeit uit tot iets diepers en veel gevaarlijkers. Kan liefde de wereld redden? Ook als de liefde er anders uitziet dan verwacht?

Verwachtingen:

Demi: 'Mijn verwachtingen waren vrij hoog door de populariteit van het boek, al probeer ik altijd zo neutraal mogelijk aan een boek te beginnen omdat het anders altijd wel tegenvalt. Ik hoopte op een leuk en meeslepend liefdesverhaal met humor.'

Mirjam: 'Ik had aan de ene kant wel hoge verwachtingen, omdat iemand die ik dus volg op instagram en youtube helemaal lyrisch over dit boek was. Aan de andere kant had ik niet zulke hoge verwachtingen omdat ik weet dat ik eigenlijk niet van feelgoodromans houd.'

Eva: 'Ik had hoge verwachtingen. Ik dacht dat dit een van de leukste boeken zou worden voor dit jaar. Ook doordat andere mensen er zo opgewonden over waren.'

Cover en titel:

Annette: ‘Dit boek werd me aangeraden door een vriendin, en automatisch belandde het op mijn tbr-list. Toen ik zag dat Zomer & Keuning het deze zomer zou uitgeven, heb ik daar op gewacht. Ik vind het leuk dat de originele cover zoveel mogelijk gehandhaafd is. Het spring er uit, mbt andere feelgood/NA en heeft ook iets speels, net als de personages.’

Anneke: ‘De titel is passend inderdaad omdat het verwijst naar de kleuren van de vlag van beide landen en naar het blauwe bloed van Henry. Daarnaast vind ik dat de titel toch ook verwijst naar het thema. Liefde kent geen kleur en kan letterlijk over grenzen heen gaan.’

Ageven: ‘Ik had het boek zeker vast genomen in de boekhandel! Het kleurtje van de cover vind ik erg vrolijk en het valt ook meteen op als je deze ziet. Ook het feit dat beide jongens op de cover staan vind ik erg leuk gekozen. De titel sprak me niet bijzonder aan, maar deed me wel meteen aan de VS denken, dus het past zeker bij het boek.’

Fannie: 'De cover spreekt me aan. Leuk dat de kleuren in de titel overeenkomen en de kleine hoofdpersonages. Flaptekst spreekt me zeker aan, maakt nieuwsgierig naar wat er nu gaat gebeuren, vooral ook om dat het om twee jongens gaat en je dit niet vaak in boeken tegenkomt.'

Schrijstijl:

Karin Walta: ‘Ik vond het boek over het algemeen goed en vlot leesbaar. Maar op het begin moest ik ook even wennen en verwachtte ik perspectiefwissels die niet kwamen. De mails, appjes en speeches waren een leuke afwisseling en zorgde dat ik er nog meer doorheen vloog. ‘

Laurie: ‘Ik heb regelmatig met een dikke glimlach op mijn gezicht zitten lezen. De schrijfstijl vond ik veel beter te behappen dan in de Engelse versie, daar kwam ik moeilijk in.’ (…) ‘Dit heeft ook met de schrijfstijl te maken, deze is vloeiend en vind ik prettig lezen.’

Karin: ‘Ik moest even wennen aan de schrijfstijl. Dat komt voornamelijk door de alwetende verteller. Ik lees het liefst vanuit de ik-persoon. Maar verder las het prima. De vele humor kon ik wel waarderen, ik zat regelmatig te lachen. Ik denk dat ik andere boeken van haar ook wel zou lezen, als de flaptekst me bevalt.’

Politiek:

René: 'Ik vond de politieke informatie wisselend. Soms in wat mindere mate op de achtergrond, soms teveel in een paar pagina’s. Logisch waarom het erin zat, maar niet altijd even prettig qua leesplezier.'

Charisse: 'Ik vond de politieke achtergrond een prima verdiepeing. Bovendien spelen de herverkiezingen in de USA op dit moment daar (ook) een belangrijke rol. Leuk dat feit en fictie dan zo samen lopen. Ik vind het ook interessant dat de schrijfster een soort van alternative universe had geschapen. In het verhaal komen bekende vroegere presidenten voor, maar van Trump is geen spoor te bekennen.'  

Gail: 'Ik vond de politieke informatie vooral interssant en een goede aanvulling. Het was raar geweest als er niets over gezegd was gezien de hoofdpersoon. De politieke informatie gaf meer diepgang. Daarmee werd het voor mij net wat interessanter dan een standaard romcom. Ook drroeg het bij aan een realistisch verhaal. Leuk om een kijkje in het reilen en zeilen van het witte huis rondom verkiezingstijd te krijgen.'

Opvallendste element:

Marjanne: 'Ik denk dat ik dan toch de ontwikkeling van de vijandigheid naar liefde tussen Alex en Henry vind. In het boek word je meegenomen hoe de twee heren dichter naar elkaar toe groeien, ondanks de mogelijke kritische houding van de buitenwereld en hun families en de acceptatie van de relaties door de familie.'

Danielle: 'De uitgebried beschreven vrijscènes. Soms wat teveel details. Een ook al die contracten die moeten getekend worden voordat ze met iemand op stap kunnen.'

Laurevh89: 'Ik vond vooral het opvallendste de relatie tussen de prins en de First son. Zo zag je inderdaad goed het verschil tussen het traditionele Britse koningshuis en de meer open en vrije geest van de Amerikanen.'

Rood, wit en koningsblauw wordt beoordeeld met een gemiddelde van 3,2 sterren.