Stel een vraag aan Thorn de Vries

1524747

14 maart 2025

2025-03-14T19:59:30+01:00

Noorm

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Screenshot_20250315_123907_Edge%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Noorm

395489

Eigenlijk is het geen vraag, of misschien toch... Het is meer een wens en compliment. Ik hoop en zou het tof vinden als dit exemplaar een 'heel Nederland leest' boek zou kunnen worden. Het is prachtig en bijna poëtisch beschrijvend hoe je tot je eigen gevoelens komt en wat dat teweegbrengt als het niet aan de maatschappelijk geaccepteerde norm voldoet. Hoe tof zou het zijn om daar gezamenlijk met tieners over te lezen en te praten.

0

+2

1530007

19 maart 2025

2025-03-19T20:20:50+01:00

thorndevries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_2.png

https://www.hebban.nl/!/thorndevries

507639

Beste Noorm, Dankjewel voor je reactie. Heel Nederland leest Schillen zou inderdaad een droom zijn. Ik ben benieuwd hoe het boek valt onder verschillende leeftijden, achtergronden, etc. Hopelijk heb je het met veel plezier gelezen. Met vriendelijke groet, Thorn

0

1

1524747

+1

1526597

16 maart 2025

2025-03-16T18:57:15+01:00

MaesInge

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20Inge%20Maes%20Vierkant.jpg

https://www.hebban.nl/!/MaesInge

297794

Ik zit al een lange tijd met een vraag. Ik dacht even te wachten tot ik het boek gelezen had om de vraag te stellen. Maar ik besluit nu de vraag toch al te plaatsen. Eventueel kan ik na het lezen nog een extra toevoeging plaatsen. Ik verwijs graag naar een quote uit een ander boek om mijn vraag te verduidelijken. Bron: “Een kleine filosofie van grote emoties” van Ignaas Devisch. Deze auteur is professor in de filosofie, medische filosofie en ethiek. In dit boekje gaat hij o.a. op zoek naar een antwoord op de vraag hoe we kunnen of moeten nadenken over emoties om ze beter te kunnen begrijpen. Quote: “Tegenwoordig worden emoties te vaak opgeworpen tegenover de ander met een pakket aan eisen hoe men voortaan benaderd wenst te worden. Op die manier kunnen emoties geen bron van uitwisseling en verdieping vormen.” Hoe kijk jij aan tegen deze quote? Hierbij geef ik graag een persoonlijke toelichting bij mijn vraag om ze goed te kunnen duiden. Op het werk (vroeger in het onderwijs en nu in een andere job) ben ik tweemaal geconfronteerd met iemand die zich uitte als non-binair. De reactie van de meesten om me heen: “Je bent vrij om je te voelen zoals je je voelt maar waarom moet dit gepaard gaan met extra ‘eisen’ die vanuit ons moeten komen?” Ik ben eerlijk; ik herken me in die reactie. Ik krijg de laatste jaren veel handleidingen in mijn schoot geworpen. Hoe benader je iemand die ASS (Autisme Spectrum Stoornis) heeft? Hoe ga je best om met iemand die ADHD of ADD heeft? Hoe benader je het best iemand die een trauma heeft opgelopen? Hoe gaan we het best om met Sinterklaas en Zwarte Piet ten opzichte van iemand met een andere huidskleur? Hoe benader je het best iemand die met mentale problemen te kampen heeft? Hoe benader je iemand met obesitas op een correcte manier? Ik stel mezelf dan (serieus) de vraag: is het nu de bedoeling dat ik ook een handleiding uit stuur omdat stilte en rust niet zomaar iets zijn dat ik graag heb, maar omdat beide deel uitmaken van wie ik écht ben? Nu moet ik immers vaak voldoen aan verwachtingen hoe ik hoor te zijn, ook al ben ik het niet. We voelen ons met velen in deze maatschappij gewrongen in een identiteit waarin we iemand moeten zijn zoals het hoort, terwijl we iemand anders zijn. Is het dan een oplossing om ons hiervan te bevrijden door anderen net extra ‘regels’ in de hand te duwen waaraan ze voortaan moeten voldoen, hoe ze ons voortaan moeten benaderen? Ik zie hier niet meer helder in. Soms vraag ik me af of dit meespeelt waarom er minder tolerantie komt naar de identiteit van anderen. Omdat de neiging ontstaat dat anderen zich daardoor meer beknot voelen in hun identiteit, omdat er steeds vaker opgelegd wordt hoe je moet reageren in welke situatie tegenover welke persoonlijkheid. Deze vraag staat in mijn ogen volledig los van het respect en de waardering waar iedereen recht op heeft om te mogen zijn wie je bent (ook al besef ik dat dit nog niet het geval is).

0

+2

1530027

19 maart 2025

2025-03-19T20:42:36+01:00

thorndevries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_2.png

https://www.hebban.nl/!/thorndevries

507639

Hi MaesInge, Bedankt voor je uitgebreide vraag. Ik heb de tijd genomen om er op mijn beurt even op door te filosoferen. De quote die je aanhaalt en waar je mijn gedachtes over vraagt (“Tegenwoordig worden emoties te vaak opgeworpen tegenover de ander met een pakket aan eisen hoe men voortaan benaderd wenst te worden. Op die manier kunnen emoties geen bron van uitwisseling en verdieping vormen.”) vind ik op zich een interessante gedachtegang. Wel zie ik persoonlijk ‘identiteit’ als een wezenlijk andere as dan ‘emoties’. Mijn non-binariteit is geen emotie. Nu denk ik ook niet dat je hierop doelt hoor, en is het niet zo dat ik in de verdediging schiet, maar ik wil het toch even benoemen. Dan ingaande op je verhaal: ik herken deze reactie veel. ‘Waarom wordt er ons iets opgelegd?’. De extra eisen die je benoemd (ik denk dat je het dan hebt over genderneutrale voornaamwoorden gebruiken? ) zijn naar mijn idee niet echt eisen, maar meer een verzoek tot wederzijds gesprek. Als iemand bijvoorbeeld zou weigeren om mij als die/diens aan te spreken, of met de zelfgekozen naam Thorn, en mij expres zij/haar zou noemen - en dus niet als verspreking, maar echt uit onwillendheid… Tja, dan vind ik dat vooral gewoon niet erg aardig. En dan staat mij ook de keuze vrij om te denken, ‘ik zoek een andere gesprekspartner’. Een punt dat je in je onderin je tekst aanhaalt, vind ik zeer interessant en wil ik daarom nog even op ingaan. Je stelt dat veel mensen zich gewrongen voelen in een identiteit waarin we iemand moeten zijn zoals het hoort, terwijl we iemand anders zijn. Kortom: veel mensen - ikzelf zou zelfs durven stellen ‘iedereen’ - gaan/gaat gebukt onder een maatschappelijke norm. Ik denk dus dat het feit dat sommigen mensen besluiten zich te bevrijden van deze norm simpelweg een reactie oproept. Activist Alok Vaid Menon sprak hier ooit over. Die zei iets in de trant als - dit zijn geen precieze woorden maar ik kan de tekst even niet vinden ‘Everyone is repressed by the gender norm. And when someone decided to break free of that norm, the others are like ‘Whoah what are you doing! You can’t do this! If I have to act like the norm, so do you!’, and this principle is the root of trans violence.’ In ieder geval, bedankt voor je vraag! Ik vraag me af hoe je over je eigen vraag denkt nu je het boek gelezen hebt?

0

1

1526597

+1

1530117

20 maart 2025

2025-03-20T06:40:54+01:00

MaesInge

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20Inge%20Maes%20Vierkant.jpg

https://www.hebban.nl/!/MaesInge

297794

Dag Thorn, dankjewel voor je uitgebreide antwoord. Ik laat het even bezinken. Ik kom bij je terug wanneer ik jouw boek volledig heb uitgelezen. Ergens volgende week wellicht.

0

2

1530027

+1

1539245

30 maart 2025

2025-03-30T20:49:31+02:00

MaesInge

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20Inge%20Maes%20Vierkant.jpg

https://www.hebban.nl/!/MaesInge

297794

Dag Thorn Ik kom graag op je antwoord terug. Jouw reflectie op mijn woord ‘eisen’ vind ik heel mooi. ‘Verzoek’ klinkt niet alleen veel vriendelijker maar nodigt ook uit tot verdieping. Heel waardevol. Dankjewel voor deze benadering. Ik heb je boek de afgelopen week gelezen, even laten bezinken en vandaag opnieuw doorbladerd. Toch blijft mijn vraag enigszins overeind, omdat mijn vraag eigenlijk niet concreet over de voornaamwoorden, en zelfs niet over genderidentiteit op zich handelt. Het is een eerder filosofische vraag over identiteit in het algemeen. Want we zijn zoveel meer dan gender alleen. We willen graag de vrijheid ervaren om te kunnen zijn wie we zijn. Zoals je zelf ook aangeeft legt de maatschappij ons veel verwachtingen en normen op. Om ons meer vrij te voelen, wensen we minder verwachtingen en normen op onszelf gericht. Kunnen we dan extra verwachtingen of verzoeken aan anderen richten om onszelf net meer vrij te voelen? Zijn we dan niet in hetzelfde bedje ziek? Ik ben zelf op zoek naar een manier waarbij ik aan anderen geen extra verwachtingen of verzoeken wens te richten omdat ik anders dat doe waarvan ik liever heb dat anderen het niet bij mij doen. Ik ben het echter volledig eens met je standpunt om een andere gesprekspartner op te zoeken wanneer je je respectloos of onwaardig behandeld voelt. Ik vind het alvast een enorme meerwaarde dat je openstaat om vragen van deze leesclub te beantwoorden. Vriendelijke groeten, Inge

0

2

1530027

+1

1537085

28 maart 2025

2025-03-28T08:37:11+01:00

Daantye

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%288370%29.png

https://www.hebban.nl/!/Daantye

432219

Wat een mooie vraag en fijn hoe je hier uitgebreid op reageert Thorn. Mooi om dit onderwerp op deze manier te verkennen en beter bekend mee te worden.

0

1

1526597

+1

1532275

22 maart 2025

2025-03-22T09:15:11+01:00

Jolande

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20220531-WA0010%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Joland

350652

Beste Thorn, Wat heb jij een prachtig boek geschreven. Het heeft me geleerd, geraakt en ontroerd. Ik moet eerlijk bekennen dat non-binair zijn iets is wat bij mij veel vragen oproept, omdat mij zelf een worsteling over mijn gender bespaard is gebleven. Ik heb mij altijd vrouw gevoeld. Vragen als wanneer ben je een jongensachtig meisje/ meisjesachtige jongen en wanneer non-binair? Hoe voelt dat om te weten dat jouw lichaam niet echt bij jou past? komen bij mij op. Mijn manier om meer te begrijpen van de ander is vaak om een boek te lezen van of over iemand die anders in het leven staat, een andere sociale of culturel achtergrond heeft, andere denkbeelden... Jouw boek raakte me. Je hebt jouw gevoelens en gedachten zo mooi weten te verwoorden dat het een boek is dat voor heel veel mensen voor herkenning zal zorgen. En ik vind het zeer sterk dat je je zo kwetsbaar op stelt. Dankjewel dat je dit boek hebt geschreven. Komt er ook nog een vraag? Ja, die heb ik. Er komen tijdens het lezen namelijk allerlei gedachten in me op. Ik heb geprobeerd ze zo helder mogelijk te formuleren. Op een van de eerste bladzijde breng jij direct al een grote factor jouw boek binnen "de maatschappij". Zonder afbreuk te willen doen aan jouw non-binair zijn, bleef de volgende vraag tijdens het lezen in mijn hoofd: Als de maatschappij mensen de ruimte zou geven om te zijn wie ze zijn, om niet bepaalde verwachtingen te hebben van wat een jongen is en wat een meisje is (en hierbij bedoel ik buiten de lichamelijke kenmerken), maar om gewoon "Jolande", of "Thorn" te zijn zou dit dan ruimte geven voor non-binaire mensen of transmensen om gewoon te zijn we ze zijn zonder dat ze daarvoor operaties hoeven te ondergaan en meer rust te vinden in hun lichaam zoals het van nature is? Of is dit nu tekort door de bocht gedacht? Ik hoor heel graag jouw gedachten hierover. Deze vraag komt mede in mij op, omdat er in jouw leven nu een grote scheiding lijkt te zijn tussen Thorn en Roos die soms bijna onoverbrugbaar lijkt, terwijl er tegelijkertijd toch ook allerlei eigenschappen zijn die jij deelt met het meisje Roos. Het raakt mij zeer dat er nu een soort kloof bestaat tussen jou en het meisje dat je was, terwijl er ook zoveel dingen zijn die jullie delen. Jouw talenten en karaktereigenschappen maken jou immers ook tot wie je bent. Jij bent zoveel meer dan alleen jouw gender en daar lijkt doordat je zo zoekende was naar jouw genderidentiteit nu jaren niet echt ruimte voor geweest om dat ook te ontdekken. Wie je bent als persoon buiten jouw genderidentiteit. Ik hoop zo voor jou dat het jou zal lukken om dat meisje ook onderdeel van jou te kunnen maken, omdat ze ook zoveel moois met jou deelt. Is het feit dat jij "hen" bent de hoofdreden dat jij "haar" in zekere zin verloren bent? Op welk punt ben je haar voor jouw gevoel kwijtgeraakt? Het stemde mij zeer droevig dat kiezen om jezelf te zijn ergens ook leek te betekenen dat je afscheid neemt van je verleden en dus ook je "ik" die je tot dan toe was. Is er volgens jou iets wat in de maatschappij zou moeten gebeuren om te zorgen dat ook non-binaire mensen of transgenders meer verbinding kunnen voelen tussen hun jeugd en hun volwassen leven? Dat zij niet afscheid hoeven te nemen van een eerdere identiteit, maar hun hele leven kunnen zijn wie ze werkelijk zijn. Of komt dit zo uit het diepste van jezelf - het gevoel in het verkeerde lichaam geboren te zijn - dat het onvermijdelijk is dat er een moment gaat komen dat je als transgender/non-binair persoon jouw lichaam wil veranderen of afstand wil doen van jouw eerdere identiteit? En wat zou er dan nodig zijn in de maatschappij om die overgang te vergemakkelijken? Ik hoor heel graag jouw gedachten hierover.

0

+1

1537087

28 maart 2025

2025-03-28T08:46:31+01:00

Daantye

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%288370%29.png

https://www.hebban.nl/!/Daantye

432219

Hoi Thorn, Ik heb genoten van je boek. Wat een mooie manier om jouw verhaal voor het voetlicht te brengen. Ik was simpelweg benieuwd naar wat je hoopt dat je boek teweeg zal brengen. Groetjes Danielle

0

+1

Schillen

Stel een vraag aan Thorn de Vries

Stel je vraag

Reacties op: Stel een vraag aan Thorn de Vries

Schillen

Meer informatie

Vraag 3: Stijl?

Vraag 2: De maatschappij

Vraag 1: Titel en coverpagina

Stel een vraag aan Thorn de Vries

Leesclubcafé

Hoe werkt het?

Gerelateerd

Schillen Thorn de Vries

Over

Thorn de Vries