Astrid noemt in haar antwoord op vraag 1 het veilig voelen om jezelf te laten zien en je schillen af te leggen. Dat lijkt me in onze tijd (misschien ook wel altijd) heel moeilijk. Mijn kinderen zaten op een middelbare scholl waar er heel open en eerlijk over seksuele oriëntatie en genderidentiteiten werd gesproken en kinderen kondenontdekken en zijn wie ze waren. Maar ik heb het gevoel dat dit echt een uitzondering is en ook dat die openheid eerder minder dan meer wordt.

2a. Kende jij Thorn al voor je dit boek onder ogen kreeg?

2b. Wat vind je van de manier waarop Thorn zich laat zien en hoe die zich profileert in de media en/of dit boek?

2c. Kun je uitleggen waarom je, juist nu, dit boek wilde lezen?

2d. Heb je voorbeelden in je eigen omgeving van mensen die worstelen met hun 'anders'zijn (Paula gaf al aan dat zij dingen herkent vanuit haar neurodiversiteit bijvoorbeeld) en zou je die dit boek aanraden? Waarom wel/ niet?