Leesclubvragen

41172

10 maart 2016

2016-03-10T09:10:49+01:00

Sigried

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/ed8ad375-b29b-49e6-9512-dc0c359b14cd.JPG

https://www.hebban.nl/!/sigried

192474

Ik was een beetje bang dat de vragen al te veel over het boek zouden prijsgeven, maar dat is helemaal niet het geval.

0

+1

41691

13 maart 2016

2016-03-13T11:05:47+01:00

JannieTr

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Jannie3%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jannie-trouwborst-van-oostrum

119065

Ik heb het boek voor de eerste keer gelezen en zal dat later nog een keer doen. Maar ik heb een vraag over de leesclubvragen. Is het de bedoeling dat we die hier vraag voor vraag gaan beantwoorden of kan hier volstaan worden met een korte samenvatting van mijn antwoorden? Het lijkt me moeilijk er dieper op in te gaan zonder teveel van het verhaal te verklappen.

0

+1

41693

13 maart 2016

2016-03-13T11:16:49+01:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Probeer zeker een antwoord op alle vragen te formuleren, Jannie. Niet noodzakelijk allemaal even uitgebreid. Wil je meer over het verhaal kwijt... er is nog ruimte om dit te doen in 'Vrije discussie'.

0

1

41691

+1

41927

14 maart 2016

2016-03-14T11:16:58+01:00

JannieTr

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Jannie3%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jannie-trouwborst-van-oostrum

119065

Mijn eerste, beknopte, indruk van Schoppenvrouw n.a.v. de leesclubvragen. Mijn verwachtingen over het boek zijn niet uitgekomen (vr. 10), omdat ik thema-verwantschap met Het diner van Koch verwachtte (gewetensnood bij ouders). Het hoofdthema (vr. 2) is hier m.i. hoe een gebeurtenis uit het verleden via (verdrongen?) herinneringen gevolgen kan hebben voor het heden (negatieve invloed van paranormale zaken). En daarnaast wat er tijdens de verwarrende pubertijd met een kind kan gebeuren. Er is niet echt sprake van "ontwikkeling van de hoofdpersonen" (vr.1). Paula leren we fragmentarisch kennen: alleen in het heden en gedurende een korte periode in haar pubertijd. D e overige personen gingen niet echt leven voor me, ze bleven stereotype figuranten beschreven door Paula. Mij spreekt de moeder van Paula nog het meest aan. De titel Schoppenvrouw (vr.3) slaat op de ongelukskaart die Dr. Adami trekt en daarmee een doem over het leven van Paula (destijds nog een puber) uitspreekt. Een doem die uit lijkt te gaan komen. Een heldere, maar tevens suggestieve schrijfstijl (vr. 4) die goed bij het verhaal past. Ken ik ook van haar andere boeken. De opbouw (vr. 5) is "heden - beslissende periode in het verleden -heden". De plot ontwikkelt zich vooral in het laatste deel "heden". Het lange gedeelte over de gebeurtenissen in de pubertijd is in feite één lange flashback (vr.6): herinneringen die opgeroepen worden door de daad van haar dochter. Verder zijn er nog enkele korte verwijzingen naar perioden tussen pubertijd en nu. Tot slot weer een langere waarin Emma vertelt wat er gebeurd is. Er zijn geen perspectief wisselingen, alles komt vanuit het (onbetrouwbare) perspectief van Paula. Wel zijn er, ter opbouw van de spanning, flashforwards, zoals direct al in de eerste zin. Toch vond ik het verhaal slechts af en toe een beetje spannend. Voor mij was het opvallendst (vr. 7) dat ik de emotie bij de hoofdfiguren miste: misschien werd ze hier en daar wel beschreven/gesuggereerd, maar het sloeg niet echt aan. Het gaat mij daarbij vooral om de verstoorde relaties tussen de meeste hoofdfiguren. Ik zou niet weten of de auteur een boodschap had met dit boek (vr. 9) of het zou moeten zijn: "kijk uit voor de Dr. Adami's in onze samenleving", maar ik denk het eigenlijk niet. Of misschien toch: "laat je kind in de pubertijd niet aan zijn lot over, ze zijn dan te gevoelig voor verkeerde vrienden en ervaringen". Misschien had ik teveel verwachtingen van dit boek: ik was destijds erg onder de indruk van Van lieverlede, ook een boek over een meisje in de pubertijd. Dat heeft me erg geraakt en het was heel spannend. Eerlijk gezegd was ik nu teleurgesteld (vr.8). De rol van Emma was al snel duidelijk, moeder Paula leek nauwelijks betrokken bij haar dochter (alleen de angst dat het uitkwam). De herinneringen van puber Paula hadden maar voor een klein deel te maken met de plot van het verhaal. Zoals gezegd, ik heb het pas één keer gelezen, misschien verandert mijn visie na een tweede lezing en het lezen van de opmerkingen van de anderen.

0

+1

42442

17 maart 2016

2016-03-17T09:51:45+01:00

Sigried

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/ed8ad375-b29b-49e6-9512-dc0c359b14cd.JPG

https://www.hebban.nl/!/sigried

192474

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Aangezien het verhaal vertelt wordt vanuit het perspectief van Paula, heb ik het gevoel dat zij niet zozeer verandert, maar toch tot een aantal inzichten komt. Geen van de personages komt positief uit het verhaal, iedereen lijkt een machtsspel te spelen. Paula sprak me nog het meeste aan omwille van de strijd die zetoch lijkt te voeren tussen meegaan met wat van haar verwacht wordt en haar eigen gevoelens volgen. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? - huwelijk: het huwelijk van Paula is nooit passioneel of bijzonder liefdevol geweest. Is het voldoende om weinig ruzie te maken om een gezin te laten functioneren? In welke mate moet je jezelf wegcijferen voor het groter geheel? Ik vind dat Mensje van Keulen dit bijzonder mooi heeft uitgewerkt. Langzaam wordt duidelijk hoe Paula tegenover haar man en huwelijk staat en hoe moeilijk ze het heeft. - moeder-dochter relatie: bescherm je je kinderen ten koste van alles? Wat wil je je kind meegeven? De relatie met haar eigen moeder lijkt erg goed te zijn in haar kindertijd. De schaamte en irritatie van de pubertijd worden later weer vervangen door liefde wanneer haar moeder in een rusthuis opgenomen wordt. De passage waarin beschreven wordt dat haar handen zich nog de huid van haar moeder herinneren heeft me diep geraakt. - misdaad: zijn we allemaal in staat tot een misdaad? Paula voelt zich bedrogen en in de val gelokt, maar in welke mate is ze zelf verantwoordelijk voor haar daden? Ze heeft er toch zelf voor gekozen om de toekomstvoorspelling ernstig te nemen. - geheimen: ieder personage houdt wel iets verborgen voor de ander 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De schoppenvrouw brengt ongeluk en kan alleen geneutraliseerd worden door voldoende goede elementen (rode kaarten). In het leven van Paula zijn aanvankelijk voldoende positieve gebeurtenissen, ze is min of meer tevreden met haar bestaan. Wanneer het positieve langzaam maar zeker verzwakt en uiteindelijk oplost in hete niets, blijft enkel ongeluk over en moet ze zichzelf afvragen hoe ze haar rol als moeder zal opnemen. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? De schrijfstijl is helemaal wat ik van Mensje van Keulen verwacht. Ze heeft heel veel aandacht voor details, voert de spanning bijna onmerkbaar op. De meeste van haar romans zijn aan de dunne kant, maar ze slaagt er telkens in om er een rijk verhaal van te maken. Ik vind het ook typisch dat je als lezer met heel wat vragen achterblijft. Er wordt van de lezer verwacht dat hij/zij zelf ook mee nadenkt en het verhaal vorm geeft. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De wisselwerking tussen heden en verleden vond ik erg knap. Voor mij is het gedeelte over het verleden het belangrijkste van het boek. Dat onverwerkte gevoelens naar boven komen, heeft onvermijdelijk een invloed op het gedrag van Paula in het heden, hierdoor ontstond een mooie spanningsboog. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Dat we enkel het perspectief van Paula krijgen, heeft zeker een invloed op de spanningsboog. Er is niemand die haar versie van de feiten kan weerleggen. Je zit dus een beetje met een tunnelvisie. De wisselwerking tussen heden en verleden zorgen dat je langzaam maar zeker een volledig beeld krijgt en ook begrijpt waarom ze het moeilijk heeft om haar dochter te confronteren met de waarheid. Ook de rol die geheimen in dit boek inneemt, is van belang. Ik zat me toch af te vragen wanneer bepaalde geheimen zouden uitkomen en op welke manier. Er wordt ook mooi aangetoond hoe het hebben van geheimen een invloed heeft op de manier waarop je tegenover je partner en kind staat. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Ik vond de relatie tussen Paula en haar moeder het meest opvallende. Ondanks de schaamte die ze voelt, kan ze niet ontkennen dat haar moeder erg veel om haar geeft en graag betrokken wil zijn bij het leven van haar dochter. Zij is duidelijk geen 'schoppenvrouw'. De manier waarop Paula het moederschap invult lijkt toch anders te zijn. Het is natuurlijk zeer de vraag of dit een invloed gehad heeft op het gedrag van haar eigen dochter. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? zie vorige vragen. Ik vond dit een prachtig boek dat enorm veel vragen heeft opgeworpen. Voor mijn part had het boek langer mogen zijn, maar ik vind het ook prettig dat veel impliciet aanwezig is en je het zelf kan invullen. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ik vind dit een pleidooi om passioneler, eerlijker en authentieker te leven. Paula lijkt zichzelf te verliezen in haar vriendschap met Charlie en later in haar huwelijk. Ze is nooit helemaal zichzelf, komt niet voor zichzelf op en staat erg passief in het leven; Deze keuzes hebben haar niet bepaald gelukkig gemaakt.

0

+1

43035

20 maart 2016

2016-03-20T12:26:07+01:00

Grietje Stoelwinder

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/klein%20grmplightBw.jpg

https://www.hebban.nl/!/grietje61

114368

1)Vond de ontwikkeling van Paula nagenoeg het zelfde bleef maar was wel het interessants om te volgen. 2)De hoofdthema's zijn het verwerken van gebeurtenissen in het verleden en die worden duidelijk weer gegeven en de strijd die Paula door maakt als moeder en als vrouw van. 3)Schoppenvrouw word gelegd door Dr Adami en is een rode draad door het verhaal .De kaart is een ongelukskaart en als puber voor haar gelegd dat blijft haar achtervolgen. 4)Dit is mijn eerste boek van deze schrijfster maar vond het mooi geschreven. 5)De opbouw van het verhaal door de flashbacks maakt dat je begint te begrijpen waarom ze zo onzeker is.Het einde had ik niet verwacht en was zeker interessant 6).In de flashbacks word de emotie beschreven van een onzekere puber en in het heden de onzekere vrouw die moeilijk keuzes maakt. 7)Het opvallendste element in dit verhaal vond ik de voorspelling die een negatieve energie aan haar leven gaf. 8)De auteur heeft mij geraakt in de zin dat ik mij goed in Paula kon verplaatsen als moeder. 9)De boodschap die ik zie is dat alles in het leven anders loopt dan dat je denkt dat het zal gaan. 10)Ik ben aan dit boek begonnen zonder een verwachting en was verrast over het verhaal en haar schrijfwijze.Zal zeker weer eens een boek van haar gaan lezen.

0

+1

44938

30 maart 2016

2016-03-30T08:29:10+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Even iets melden aan de deelnemers die de leesclubvragen nog moeten beantwoorden. Je hoeft de 10 vragen niet in één keer te beantwoorden. Wil je dit liever in enkele keren doen, geen probleem.

0

+1

45380

01 april 2016

2016-04-01T17:02:33+02:00

Margreet Nauta

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/P1070223%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/margreet-5

197150

1. De schrijfster trekt je meteen in het verhaal, haar personages zijn levensecht en ze bouwt de spanning goed op. Op min of meer onderkoelde manier doet Paula verslag van de gebeurtenissen en uit diverse fragmenten in de eerste hoofdstukken lijkt het erop dat zij en Oscar met hun puberdochter Emmy een [weliswaar zeer bevoorrecht] harmonisch gezin vormen. Naarmate het verhaal vordert veranderen de objectief geschetste waarnemingen op onrustbarende wijze. Paula’s uitspraak op pagina 6: ……….maar ik zal deze soep niet meer bereiden, lijkt het naderend onheil aan te kondigen. Een opvallende zin die mij raakte. Van de personen in het boek spreekt mij de warme volkse moeder van Paula het meeste aan in haar oprechte bezorgdheid. 2. Hoofdthema’s zijn bedrog en verraad, uitgewerkt in het hele boek maar opvallend bij de conceptie van Emmy en het verhaal over de zogenaamde vriendschap met Charlie. Klassenverschil: de omgeving waarin Paula opgroeit in tegenstelling tot haar huidige leefsituatie en de luxueuze omgeving van Charlie en Tobias; het ethisch dilemma in het laatste hoofdstuk. 3. Ja, gezien de uitleg door Adami van deze vorm van inzicht in de toekomst dekt de titel de inhoud van het verhaal. Schoppenvrouw zou immers overschaduwen en afstraffen volgens deze uitleg. 4. De schrijfstijl spreekt mij aan; zeer knap hoe Van Keulen op de vierkante millimeter [i.c. 137 bladzijden] in staat is zulke zware onderwerpen aan te snijden. Het is al langere tijd geleden dat ik iets las van haar hand, ik kan dus niets over een eventueel veranderende schrijfstijl zeggen. 5. De opbouw van het verhaal is goed tot het moment dat Paula op bezoek gaat bij de inmiddels oude Adami om verhaal te halen. Naar mijn idee ontspoort de plot daar min of meer. Ook met de escapades van Emmy had ik wat moeite. 6. Het middendeel over de ervaring met Charlie en haar broer is goed geplaatst en geeft het verhaal diepgang. Heel raak weet de schrijfster de verscheurdheid en twijfels van Paula, als moeder, te typeren waar het betreft de handelwijze van Emmy. Over mogelijke kwalijke karaktertrekken van de biologische vader van Emmy is niets bekend, in hoeverre dus zou de handelwijze van Emmy genetisch bepaald kunnen zijn?! Maar: Oscar en Emmy zijn twee handen op één buik [blz. 24], interessant dus: nature / nurture……. Opvallend zijn de bladzijdenlange monologen uit één zin van Paula’s moeder. Ook Emmy spreekt in het laatste hoofdstuk in één bladzijden lange zin. 7. Na het lezen van dit compacte boek blijf ik in verwarring achter Heeft Adami het bezoek van Paula overleefd? Daarover blijven we onkundig. Wellicht is Emmy oprecht met de beste bedoelingen op pad gegaan en bij de oude mensen terecht gekomen maar met je gezonde verstand kun je je toch eigenlijk niet voorstellen dat dit zo uit de hand is kunnen lopen. Hoewel ik van open eindes houd, vraag ik me af hoe deze mensen voort gaan met hun leven nu ze zo verschrikkelijk tot elkaar zijn veroordeeld door de loop van gebeurtenissen. Daarom is de slotzin mooi: “Ik kijk naar buiten en probeer iets te onderscheiden, maar de tuin is in het donker verdwenen”. 8. Heeft de auteur mij dus kunnen raken? Ja, gezien het hiervoor onder 7. gestelde zeker. Zij heeft mij in ieder geval aan het denken gezet. 9. Misschien is de boodschap: wees altijd oprecht, maar dat lijkt me wat al te simpel. Ook in het ware leven draait men zich vaak in allerlei bochten al dan niet met leugentjes om bestwil of verzwijgt waarheden omdat die pijnlijk zouden kunnen zijn. 10. Een positieve recensie in mijn krant deed mij besluiten het boek te gaan lezen en het verhaal boeide me bij eerste lezing direct. Bij tweede lezing, toen ik me meer in de nuances verdiepte, had ik toch mijn bedenkingen tegen de onverwachte plotwendingen, maar: het echte leven is vaak nog verrassender. Desalniettemin spreekt de schrijfstijl van Van Keulen mij aan.

0

+1

45390

01 april 2016

2016-04-01T17:51:00+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Vind je de onvoorspelbaarheid van het leven een thema in dit boek, Margreet? Wil je eventueel reageren in de rubriek "Vrije discussie"?

0

1

45380

+1

45532

02 april 2016

2016-04-02T22:24:35+02:00

Karin

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/download%289%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/KKatrien

111989

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Paula is de hoofdpersoon in het boek en zij spreekt mij ook het meeste aan. Als moeder kan ik me (enigszins) met haar identificeren. Kinderen krijgen is iets raars: je kiest er voor nieuwe mensjes die je nog niet kent een belangrijke rol in je leven te laten spelen. Wie worden zij? Is de keuze voor hen verstandig? Gelukkig heb ik geen waarzegger daar iets over laten vinden! Het boek is in drie blokken onder te verdelen: heden-pubertijd van Paula- heden. In het heden zie je dat zij zich ontwikkeld van ingetogen en haar ongenoegen inslikkend tot ontsporend (tweede bezoek aan Adami). Hoewel zij helemaal aan het slot, voor het raam, toch weer haar beschouwende zelf is. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Ik zie het al dan niet bestaan van het noodlot als het belangrijkste thema. Centraal staat hoe groot de rol is die een (vermeend) noodlot op het leven kan leggen. En is dat terecht? Het open einde laat dat in het midden en draagt zo bij aan de mysterieuze sfeer. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Adami legde onder andere de schoppenvrouw bij het voorspellen van de toekomst van Paula. En dat is een slecht voorteken. Hij zegt haar geen kinderen te nemen. Ze zullen haar meer verdriet dan vreugde brengen. Een essentiële uitspraak in het leven van Paula en daarmee een voor de hand liggende titel. Daarnaast kun je zeggen dat Paula een vrouw is die in haar leven de nodige figuurlijke schoppen te verwerken heeft gekregen. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? De schrijfstijl vind ik prachtig. To the point en toch gekleurd met beeldende en sfeervormende details. Opvallend zijn de stukken waarin de moeder en de dochter van Paula in rateltempo spreken. Op die momenten past dat helemaal in het verhaal. Ik heb die passages ook in één adem door gelezen. Voor zover ik het me kan herinneren is dit het eerste boek dat ik lees van deze auteur, ik kan dus geen vergelijking maken. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De overgangen tussen heden en verleden zijn op een heel natuurlijke manier in het verhaal vervlochten. Hoewel ze niet heel expliciet met bijvoorbeeld een jaartal zijn aangegeven, is de structuur van het verhaal niet ingewikkeld en makkelijk te doorgronden. Dat vind ik fijn. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De spanningsboog van het boek is opgebouwd rond de afwisseling in de periodes waarin het zich af speelt: heden-verleden-heden. In het stuk over het verleden wordt informatie gegeven die het eerste stuk over het heden in perspectief plaatst en het tweede stuk van over het heden een diepere laag geeft. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het slot. Paula kijkt naar het donkere raam en ziet zowel de reflectie van haar gezin als de donkere tuin waarin bijna niets te onderscheiden is. Ondanks de voorspellingen van Adami kan ze het verleden (de reflectie) niet op waarde schatten en is de toekomst (het uitzicht) ook ongewis. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Het is geen vrolijk boek, de sfeer is mysterieus en donker. Wat dat betreft kroop het boek wel onder mijn huid. Maar voor echt leesplezier geef ik toch de voorkeur aan een boek met een plot dat wat meer om het lijf heeft. Dat is heel persoonlijk en maakt het zeker geen minder goed boek. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Of je gelooft in noodlot of niet, een uitgesproken lot heeft hoe dan ook consequenties. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? De mysterieuze sfeer uit het eerste hoofdstuk is in het hele boek overeind gebleven. Alleen had ik op basis van het eerste hoofdstuk meer inhoudelijke diepgang verwacht.

0

+1

45573

03 april 2016

2016-04-03T11:50:29+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Paula staat centraal in een verhaal waarin alle personages hun eigen rol kunnen spelen. De donkere, occulte nevel van mysterie hangt over alle karakters. Zoals ik eerder reeds schreef in mijn recensie: “Haar personages zijn levensecht”… Dit vind ik na een tweede leesbeurt nog steeds. Heb geen voorkeur voor een personage afzonderlijk; de optelsom van alle karakters maakt deze roman wat hij is. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? - liefde: Mensje van Keulen geeft op haar manier duidelijk weer hoe het met Paula’s liefdesleven is gesteld. Beetje bij beetje verneem je waarom Paula is wie ze is. - de invloed van de jeugdjaren op het leven als volwassene: je krijgt door de flashback enig inzicht over hoe Paula’s kinderjaren een enorme invloed zullen uitoefenen als ze volwassen is. - de verhouding moeder-dochter: dit wordt door de auteur scherp weergegeven. Dit weekte toch wel enige emoties bij me los. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Adami voorspelt aan de hand van de kaarten de toekomst van Paula. Jammer voor haar is het de schoppenvrouw, die voorspelt niet veel goeds. Schoppenvrouw straft en zorgt voor een flinke portie ongeluk… 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Het is grotendeels nog steeds Mensje van Keulen zoals ik haar reeds kende uit het verleden. Ze slaagt er dit keer weer in om in nauwelijks 137 pagina’s een groot en mysterieus verhaal neer te zetten. Tevens schept ze haar lezers op met een pak vraagtekens en vereist ze actief meedenken. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De flashback die vermengd wordt in het heden, knap staaltje vakwerk. Het verhaal begint als een thriller en gaat vlot over in een mysterieuze, donkere roman. Het einde vond ik niet verrassend, ik had dit echt verwacht. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Het draait uiteindelijk toch vooral rond hoofdpersonage Paula. Wat dat betreft is het vooral eenrichtingsverkeer. De mix van heden met verleden en omgekeerd houdt evenwel de druk op de ketel. De spanning in het begin zorgde er toch wel voor, dat ik geboeid verder ging lezen… 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Tijdens het lezen vroeg ik me af wie de echte ‘schoppenvrouw’ in dit verhaal was… Als je, zoals ik, vooraf voorspelt dat het een open einde gaat zijn, dan ben je benieuwd hoe dat precies zal worden uitgewerkt. Ik bleef verweesd achter met een hoop vraagtekens; het meest opvallende element dus. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? zie vorige vragen. De subtiele weergave van de verhouding moeder-dochter en dochter-moeder heeft me ontroerd. Dit had ik zelfs niet verwacht. Hoe een donker en mysterieus verhaal toch erg mooi kan zijn. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Levenslessen en boodschappen zat, denk ik. Je moet ze wel als afzonderlijk individu zelf wel even proberen in te vullen. Dit is, mijn mening, een persoonlijke kwestie… 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik verwachtte een krachtige roman, waar bijna elk woord afzonderlijk staat voor een heel verhaal. Ik stel het behoorlijk extreem, maar Mensje van Keulen slaagt er wonderbaarlijk in, om in zo weinig mogelijk woorden zo veel mogelijk te vertellen. Doe het haar maar na! Daarom heb ik het boek ook twee keer gelezen; tijdens de tweede leesbeurt vielen meer details op. Dit noem ik nog steeds echte schrijfkunst.

0

+1

45595

03 april 2016

2016-04-03T13:05:10+02:00

Margreet Nauta

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/P1070223%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/margreet-5

197150

Interessant te lezen hoe anderen dit boek hebben ervaren en de vragen beantwoord. Hoewel door mij niet benoemd was ook ik erg getroffen door de verhouding die Paula met haar dochter heeft, zo herkenbaar; als moeder voel je een soort dierlijke, niet rationele, liefde voor je kroost door dik en dun en het verscheurt je als het gaat zoal het [in Paula's geval] gaat.

0

+2

45913

04 april 2016

2016-04-04T20:15:20+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Beste deelnemers: nog slechts 4 (!) dagen voordat deze leesclub sluit.... Het wordt de hoogste tijd om de leesclubvragen te beantwoorden en jullie lezersrecensie te plaatsen!

0

+1

46000

05 april 2016

2016-04-05T11:52:36+02:00

Nicole van der Elst

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20II%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nicolevde

119593

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Het verhaal komt tot je als lezer via Paula, van haar weet je het meest en je ervaart ook haar emoties Hoewel ik aan het begin van het boek nog sympathie voor haar voelde door de situatie met haar dochter merkte ik dat ik haar steeds minder sympathiek en zelfs onbetrouwbaar ging vinden. Misschien juist omdat je het hele verhaal alleen haar perspectief ziet. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Zoals al door andere genoemd: de relatie met haar dochter, het huwelijk, de rol die het verleden op het heden speelt. Ik vind loyaliteit ook een belangrijk thema. In hoeverre kies je voor jezelf als er iets gebeurt in je directe omgeving. In het verhaal wordt het uitgewerkt door middel van de misdaad die de dochter van Paula pleegt maar ook in haar huwelijk en de verhoudingen met haar vrienden uit het verleden. Geef je je helemaal en doe je alles om deze relaties goed te houden of kies je op een zeker moment voor je eigen geluk. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel van het boek heeft vooral te maken met de kaart die Dr Adami trekt en de manier waarop deze voorspelling het leven van Paula overschaduwt. Ik had verwacht na alleen het zien van de titel en de cover dat er een grotere rol voor het occulte of bovennatuurlijke zou zijn. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik heb lang geleden Bleekers Zomer gelezen. Ik weet dat ik toen al onder de indruk was voor het oog van detail van Mensje van Keulen. Dat is bij Schoppenvrouw niet anders. Doordat de setting van het verhaal heel klein is geven de details juist kleur aan het verhaal. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Het is een interessante keuze om eerst het spanningselement in het verhaal te brengen en hier pas op het einde weer op terug te komen. Bijna een klassieke opbouw van een thriller. Toch heeft het door de flashbacks uit het verleden meer weg van een psychologische roman. Door deze opbouw ging ik juist twijfelen aan de betrouwbaarheid van Paula. Heeft alles zich wel zo voorgedaan zoals ze het nu beschrijft? Beantwoording van de rest van de vragen volgt morgen.

0

+1

46090

05 april 2016

2016-04-05T19:04:33+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Oog voor detail, Nicole... viel je dit in Schoppenvrouw meteen op?

0

1

46000

+1

46025

05 april 2016

2016-04-05T13:33:37+02:00

Ronald van Gemeren

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/DSC05221.JPG

https://www.hebban.nl/!/Ronald19

109222

LEESCLUBVRAGEN 1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Paula als hoofdpersoon ontwikkelt zich mooi en goed. je krijgt steeds meer vat op haar. Haar man blijft wat mistig op de achtergrond, maar speelt toch een grote rol. Heeft alles door. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Relatie binnen het huwelijk met man, met dochter, met haar eigen moeder, met vriendin. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De speelkaart Schoppenvrouw luidde de levens-boodschap voor Paula in. Maar of dat voor mij nu de lading van de naam dekt??? Titel zou ook kunnen luiden als: "Dilemma". 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Een mooie en prettige schrijfstijl. Ik heb nog geen ander boek van deze schrijfster gelezen. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Achteraf gezien mooi opgebouwd. Tijdens het lezen vond ik het midden gedeelte (vriendschap met schoolvriendinnetje) wat langdradig of traag. Achteraf snap ik wel dit gedeelte. maar het deed mij wel bijna stoppen met lezen. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Gaat de galerie wel of niet door? Houdt Paula contact met haar vriendin? Weet haar man er nu wel of niet van? Is Dr. Adami nu wel of niet dood? Zeggen ze het nu wel of niet aan de politie? Liegt de dochter of het gebeurde of spreekt zij de waarheid? Waarom was de verhouding tussen Paula's moeder en de man van Paula zo goed? 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? het tweede bezoek aan Dr. Adami of misschien wel het laatste gesprek tussen vader, moeder en dochter. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Vooral in het laatste gesprek tussen vader, moeder en dochter heeft het verhaal mij geraakt. Hoe ga je met zo'n dilemma om? Wat zou je zelf doen? 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? De boodschap dat het allemaal niet zo eenvoudig is. Niet alles is zwart-wit. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Nee, ik had eigenlijk geen verwachtingen mbt dit boek. Was er wel nieuwsgierig naar, want ik had nog geen ander boek van Mensje van Keulen gelezen. Ken overigens wel de titel Bleekers zomer.

0

+1

46026

05 april 2016

2016-04-05T13:37:07+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Ronald, ga je nog andere romans van Mensje van Keulen lezen? Waarom/waarom niet?

0

+1

46036

05 april 2016

2016-04-05T14:01:21+02:00

Ronald van Gemeren

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/DSC05221.JPG

https://www.hebban.nl/!/Ronald19

109222

Jazeker. Ik ben benieuwd naar andere boeken van Mensje van Keulen. Het boek Schoppenvrouw is een stukje uit het dagelijkse leven van een vrouw/echtgenote/moeder. Zijn de andere boeken van haar ook zo op de huid van de mens geschreven?

0

1

46026

+1

46041

05 april 2016

2016-04-05T14:21:26+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Zelf blijven me vooral bij: -Haar debuut "Bleekers zomer" (eenvoudig & realistisch) - "Van lieverlede" (donker, opgefrist door humor) - "Olifanten op een web" (autobiografisch getint) Alle drie op de huid van de mens geschreven, maar telkens anders. Wat vinden de andere deelnemers die reeds ander werk van deze auteur lazen?

0

1

46026

+1

46121

05 april 2016

2016-04-05T22:14:56+02:00

Margreet Nauta

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/P1070223%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/margreet-5

197150

Ooit las ik een verhalenbundel van Mensje van Keulen, getiteld Het Andere Gezicht. Stuk voor stuk indrukwekkende verhalen, zover als ik me kan herinneren, in dezelfde precieze stijl geschreven.

0

+1

46236

06 april 2016

2016-04-06T16:59:17+02:00

LiesjeV

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Koala%287%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/liesjev-2

195308

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Paula is duidelijk het belangrijkste personage en het verhaal wordt ook vanuit haar perspectief verteld. Het is ook door de ogen van Paula dat we de andere personages leren kennen. Via de gebeurtenissen uit haar jeugd leren we Paula beter kennen en ook in het heden maakt zij een evolutie door. De schrijfster heeft aan enkele woorden genoeg om een gevoel van onbehagen, van naderend onheil bij de lezer op te roepen en dat straalt ook op de hoofdpersonages af. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Er kunnen mijn inziens verschillende thema’s onderscheiden worden, er is niet één of een paar overheersende thema’s: de invloed van gebeurtenissen en personen uit onze jeugdjaren op onze latere persoonlijkheid, man-vrouw relatie (huwelijk), moeder-dochter relatie, het toeval, belangrijke keuzemomenten in het leven (dilemma’s), ... Mensje van Keulen heeft uit deze vele thema’s een boeiend geheel gebrouwen. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? Dr. Adami legde de kaarten voor de puberende Paula. Hij legde daarbij de speelkaart schoppenvrouw hetgeen niet veel goeds voorspelt. Meer bepaald waarschuwde hij haar om geen kinderen te krijgen. Deze titel dekt in ieder geval een deel van het verhaal. Misschien had Mensje van Keulen nog een andere betekenis in gedachte: Paula is een vrouw die klappen te verwerken krijgt, de schoppenvrouw. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Dit boek is mijn kennismaking met Mensje van Keulen dus ik kan geen vergelijking met eerder werk maken. In ieder geval spreekt haar schrijfstijl mij ten zeerste aan. Hoewel het geen dik boek is, vind ik toch dat het inhoudelijk zeer rijk is. Mensje van schrijft zeer trefzeker en elke woord lijkt grondig gewikt en gewogen. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Het verhaal is in wezen vrij eenvoudig opgebouwd: het verhaal speelt in het heden met in het middengedeelte een vrij lange terugblik op de puberteit van Paula. Ondanks deze niet-complexe opbouw is het een rijk boek dat start als een thriller om vervolgens meer de psychologische kant op te gaan, dit alles overgoten met een saus van mysterie. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Het hele verhaal wordt vanuit het perspectief van Paula verteld en het middengedeelte van het boek is een grote flashback. Ondanks het beperkt gebruik van de traditionele spanningselementen heeft het boek mij toch een boeiende leeservaring bezorgd. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het meest opvallende element is voor mij het open einde dat wel heel open is,het staat als het ware wagenwijd open. De tuin die in het donker is verdwenen symboliseert de vele vragen zonder antwoord. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ondanks de sfeer van mysterie, heeft het boek mij zeker ook kunnen raken, o.a. door de soms verscheurende keuzes waarvoor de hoofdrolspelers geplaatst worden. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Een overheersende boodschap heb ik niet kunnen ontdekken, er vallen wel (naargelang van de gevoeligheden van de lezer) meerdere boodschappen of lessen uit te halen, vb. de invloed van gebeurtenissen en personen uit onze jeugdjaren op onze latere persoonlijkheid, hoe het toeval of het lot onze levens bepaalt, ... 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Dit boek was mijn kennismaking met Mensje van Keulen en ik had dus geen uitgesproken verwachtingen. De schrijfstijl van de auteur spreekt mij in ieder geval zeer aan en “Schoppenvrouw” heeft mij een boeiende leeservaring bezorgd. Eerder werk van haar wordt bij deze op mijn leeslijst geplaatst.

0

+1

46237

06 april 2016

2016-04-06T17:06:31+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Zou jij een ander einde hebben geschreven, Liesje?

0

+1

46251

06 april 2016

2016-04-06T18:23:32+02:00

LiesjeV

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Koala%287%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/liesjev-2

195308

Het open einde is een opvallend element maar doet geen afbreuk aan het verhaal. Veel lezers voelen zich ongemakkelijk bij te veel onbeantwoorde vragen maar voor mij is dit zeker geen probleem. In het "echte leven" blijven ook vaak vragen onbeantwoord.

0

1

46237

+2

46560

07 april 2016

2016-04-07T21:36:10+02:00

Nicole van der Elst

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20II%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nicolevde

119593

6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Het verhogen van de spanning en stof tot nadenken geven vooral die situaties die onopgelost blijven. Hoe ontwikkelt het huwelijk van Paula zich? Gaat ze iets zeggen over de misdaad van haar dochter of weten haar man en dochter haar ervan te overtuigen om niets te zeggen? Wat is er met Dr Adami gebeurt? Dit vraagt inlevingsvermogen en identificatie met de hoofdpersonen van de lezer, vooral omdat al deze vragen in het boek onopgelost blijven. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het laatste gesprek tussen Paula, haar man en haar dochter. Ergens bleef ik hopen of ervan uitgaan dat haar dochter onschuldig is. Ik had niet verwacht dat beide de situatie zouden verzwijgen om Paula te sparen. Uiteindelijk zorgt het middenstuk van het verhaal er voor dat je ook sympathiseert met haar man en dochter omdat je nu beter begrijpt waarom ze alles achter hebben gehouden. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Het heeft me vooral doen nadenken over de relatie tussen ouders en kinderen. Hoe ver ga je voor je eigen kind en wat is het moment dat het genoeg is geweest. Onbewust betrek je dit toch ook op je eigen situatie. Wat zouden mijn ouders doen als ik verdacht werd van een misdrijf? 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Wellicht dat er meerdere kanten aan een verhaal zitten. Een situatie lijkt op het eerste gezicht volkomen duidelijk maar als je het van meer kanten bekijkt, blijkt het vaak een stuk genuanceerder. Omdat het boek vanuit Paula vertelt wordt krijgen we vooral haar beeld mee. Maar hoe betrouwbaar is dit beeld? 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Doordat ik eerder Bleekers Zomer had gelezen herkende ik wel de verfijnde schrijfstijl. Een genadeloos oog voor detail en menselijke emoties dat ik nog niet vaak bij andere auteurs ben tegengekomen. Ik heb dus vooral genoten van de stijl van het boek, qua onderwerp had ik verwacht dat het bovennatuurlijke een grote rol zou spelen.

0

+2

46581

08 april 2016

2016-04-08T08:03:30+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Ja, Nicole... Hoe ver gaan ouders voor hun kinderen? Goede vraag. Je verwijzing naar Bleekers zomer: is het met Schoppenvrouw dan zo, dat het verhaal zelf ondergeschikt is aan de schrijfstijl en -taal?

0

1

46560

+1

46670

08 april 2016

2016-04-08T16:39:14+02:00

Nicole van der Elst

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20II%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nicolevde

119593

Ik heb inderdaad meer genoten van de verfijnde schrijfstijl dan van het verhaal zelf. Dat zal natuurlijk voor iedereen anders zijn.

0

1

46560

+2

46820

09 april 2016

2016-04-09T12:49:38+02:00

Evelien Poels

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%28174%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/eef-3

146247

Hi Nicole, dat merk ik ook. Hoewel het verhaal fijn wordt uitgewerkt en er een mooi spanning inzit is het vooral de trefzekerheid van haar woorden die me bijblijven.

0

1

46560

+2

46800

09 april 2016

2016-04-09T11:48:17+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Er ontbreken nog 6 (!) deelnemers.... Het is nu wel de hoogste tijd om de leesclubvragen te beantwoorden! Binnen enkele dagen sluit ik de leesclub af en schrijf een samenvatting. Graag jullie medewerking, dank! Lezersrecensies: slechts 8 deelnemers schreven hun recensie... nog 7 te gaan.

0

+1

46903

09 april 2016

2016-04-09T20:31:39+02:00

Evelien Poels

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%28174%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/eef-3

146247

1.Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Mijns inziens is er alleen een beetje ontwikkeling te zien in de figuur van Paula. Niet heel uitgebreid omdat je maar fragmentarische stukken van haar leven ziet: ik kan haar jeugdige leven ook niet helemaal rijmen met haar volwassen leven. Wel zegt ze dezelfde dingen over haar dochter als haar moeder over haar zei: geheimen hebben, stiekem roken, eigenlijk de dingen die pubers doen. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Geheugen, gewetensnood bij ouders, huwelijk, geheimen, twijfel Ik voel een grote link met Het Diner van Herman Koch, niet alleen qua thema maar ook het feit dat er (in eerste instantie) niks uitgesproken wordt, dat Paula denkt dat haar man er niks van afweet. Hoewel het niet duidelijk wordt denk ik dat ze het eigenlijk zelf wil oplossen maar ze weet niet hoe. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? In eerste instantie is de titel nogal cryptisch en het duurt een tijd in het verhaal voordat schoppenvrouw aan de orde komt. Maar die Schoppenvrouw is eigenlijk waar het hele verhaal om draait. Het is de katalysator van het hele gebeuren. Ook mooi de vallende appel op de voorkant (de appel valt niet ver van de boom….) 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? De schrijfstijl is puntig, fragmentarisch, niet helemaal uitgewerkt tot in detail, wat zeer goed past bij het fragmentarische van het boek. Kan geen vergelijking maken met ander werk van deze auteur, dat ken ik niet. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De sprong naar haar eigen jeugd vind ik een geweldige overgang. Door herinneringen en gedachten koppelt Mensje situaties aan elkaar. Af en toe verwarrend omdat ik soms niet helemaal in de gaten had in welke tijd het speelde, dit komt natuurlijk deels doordat het zich afspeelt in het hoofd van Paula. Waardoor je ook kan gaan twijfelen over de juistheid van de herinneringen. In de eindscene wordt een mooi voorbeeld gegeven van hoe makkelijk ‘herinneringen’ (in dit geval die van Emmy aan Rome) kunnen worden gecreëerd. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Vooral flashbacks. Omdat het vanuit Paula wordt bezien, wordt het verhaal gelijk intiem, ook al kom je niet zo heel veel over de hoofdpersoon te weten. Maar de momenten waar je bij haar bent, zijn des te indringender. De hoofdpersoon bevraagt zichzelf constant. Mensje van Keulen laat veel weg, ze schrijft alleen het hoognodige op. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Wat ik vooral opvallend vond in het verhaal is de manier waarop Paula omgaat met die voorspelling van Adami. Ze blikt terug op haar ontmoetingen met Charlie en Adami op basis van een scenario (het misdrijf van haar dochter) dat misschien niet eens in die mate heeft plaatsgevonden. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ik vond het een geweldig en rijk boek, het laat je nadenken over een hoop dingen: hoe zou jij reageren als je kind zoiets zou doen?; wat is de relatie van een voorspelling op je daadwerkelijke leven? 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Als er al een boodschap in zit dan wellicht iets 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik had redelijk hoge verwachtingen van het boek, omdat Mensje van Keulen te boek staat als een van de grote schrijvers van deze tijd. Ze heeft me niet teleurgesteld; haar boek is rijk aan mooie zinnen en spanning. Ik moet hierbij wel zeggen dat, hoewel de spanningsopbouw van de roman zeer goed was, het verhaal mij minder boeide dan de manier van schrijven. Haar stijl in dit boek is zeer intiem en daardoor indringend.

0

+2

46908

09 april 2016

2016-04-09T21:19:39+02:00

Karin

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/download%289%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/KKatrien

111989

De appel valt niet ver van de boom! Wat mooi! Daar had ik nog niet bij stil gestaan. Ik zal even in het auteursdraadje vragen of ze het ook echt zo bedoeld heeft. Ik ben benieuwd!

0

1

46903

+1

46920

09 april 2016

2016-04-09T23:42:40+02:00

Evelien Poels

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%28174%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/eef-3

146247

Ik ook eigenlijk. Vond het zo goed bij de cover passen.

0

1

46903

+2

46954

10 april 2016

2016-04-10T12:06:49+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Top, Eef! Duidelijke antwoorden op deze vragen.

0

1

46903

+1

46959

10 april 2016

2016-04-10T12:41:42+02:00

Margreet Nauta

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/P1070223%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/margreet-5

197150

Eigenlijk een heel logische gedachten, die bij mij helemaal niet was opgekomen.............

0

+2

47231

11 april 2016

2016-04-11T19:13:12+02:00

Evelien Poels

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%28174%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/eef-3

146247

Welke gedachte?

0

1

46959

+1

47301

12 april 2016

2016-04-12T07:57:35+02:00

Margreet Nauta

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/P1070223%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/margreet-5

197150

Dat van die appel die niet ver van de boom valt..........

0

+2

47431

12 april 2016

2016-04-12T20:30:14+02:00

Paulala

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/295304_494823430584280_613183128_n.jpg

https://www.hebban.nl/!/paulala

190999

1) Ik vond het leuk om over mijn naamgenote te lezen, dat als eerste. Maar ik voelde me niet perse verbonden met haar. Het schoolvriendinnetje vond ik ook wel een leuk personage. Daar zat veel pit is. Jammer genoeg was het voor Paula minder gezellig op het einde. 2) Het grootste thema is onuitgesproken. Er gebeurt veel maar hoofdpersonen praten niet daadwerkelijk met elkaar, leven langs elkaar heen... 3) Schoppenvrouw, de gevreesde kaart die "zegt" dat Paula geen kinderen moet nemen omdat dit haar slecht zal bekomen. Pakkende titel. 4) Ik heb nooit eerder een boek van Mensje gelezen, maar ik vond het zeer compact geschreven. Doeltreffend voor het verhaal. Voldoende om je mee te nemen in het verhaal, maar te weinig om alles te weten. Ik denk dat ik daarna nog veel over dit boek heb nagedacht. Normaal gesproken ben ik meer beschrijvende boeken gewend, maar dit was wel verfrissend. 5) In het plot vond ik de uitstap naar het verleden interessant, maar ook te langdurig. Ik wilde terug naar het heden om te weten hoe dat verder ging. Maar het maakt het verhaal wel sterker. 6) met name flashbacks. Verder zou ik niet weten 7) Het opvallendste vond ik dat Paula verhaal ging halen bij Dr. Amani. Ik had eerder verwacht dat haar vroegere schoolvrindin nog terug in the picture zou komen. En daarbij is het opvallend dat 1 voorspelling zowat haar volledige leven heeft beinvloed. Ik heb het gevoel dat hier nog wat onder zit, maar dat dat niet in het verhaal geschreven is. Jammer dat het een open einde was, want anders was ik daar misschien wel nog achter gekomen... 8) Het boek heeft me vooral een beetje naargeestig gevoel gegeven en is in mijn hoofd blijven spoken. Want... Wat zou ik zelf doen? 9) De boodschap weet ik niet zeker. Misschien is het een aansporing om meer grip over je eigen leven te krijgen en om minder aandacht te geven aan wat anderen vinden. Zoals bijv. de schoppenvrouw voorspelling. 10) Het boek was anders dat ik vooraf dacht omdat het zo raakte. Scherp, Ik had misschien iets meer zweverigs verwacht, maar aan de andere kant, ik ken de schrijfster niet. Dus daar kan het ook aan liggen.

0

+1

47674

14 april 2016

2016-04-14T05:49:18+02:00

Anne-Marie Van den Bosch

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/anne marie

110225

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Voor een echte ontwikkeling wil ik alleen Paula noemen. Zij ontdekt een gebeurtenis en moet dat een plek zien te geven. "Ik hecht aan een zekere orde die het leven overzichtelijk maakt en die is verstoord" zegt ze zelf. "Uiteindelijk is alles de schuld van Adami" en via een lange flashback probeert ze oorzaak en verklaring te vinden voor wat gebeurd is. De overige hoofdpersonages Charlie, Oscar, Emmy en moeder ontwikkelen zich op zich niet maar het beeld wat je van hen krijgt veranderd wel; niets is wat het leek. Paula spreekt mij het meest aan, de enige personage die werkelijk "beleefd" . 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? * Eenzaamheid en isolement, vervreemding van realiteit * Trauma door liefdesverdriet * Familie / relaties * Behoud van zekerheden in het leven In de ontwikkeling van Paula worden contrasten als nep en echt door milieu achtergrond neergezet. Een traumatische liefdeservaring in de puberteit roepen gevoelens op van verraad en bedrog. Om zichzelf te beschermen bouwt ze een leven op waar alles perfect en ideaal lijkt. De gebeurtenis met Emmy zet alles op losse schroeven. Om het belangrijkste en enige dat ze heeft te behouden (familie) gaat ze het verleden door om het een verklaring te kunnen geven. En haar eigen "universum" in stand te kunnen houden, de orde die het overzichtelijk maakt en rust geeft. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De aanleiding is het kaarten leggen door Adami, die haar een toekomst voorspelt die donker / zwart is, en vooral geen kinderen te nemen. In een traumatische periode van onbeantwoorde liefde, bedrog en verraad ( Charlie en Thobias blijken anders dan ze leken) komt dat hard binnen. Zelf zie ik Paula als de Schoppenvrouw die "overschaduwt en straft af" . Ze maakt korte metten met een duif ("ik kan het ook niet, maar het moest, ik deed het omdat het moest" ) , het verleden door Adami te confronteren. Althans, ze denkt in het eigen vacuum dat zij degene is die alles een plek geeft, terwijl ondertussen Oscar en Emmy de realiteit al regelen. Schoppenvrouw staat ook voor doem, het duistere en de verstoring in haar zo dierbare stabiele leven / vacuum. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Een herkenbare stijl. Makkelijk leesbaar. Lijkt kort maar inhoudelijk zitten er per zin veel "statements"in. Zinnen die ik alleen kan uitleggen als "benoemd - beleefd en gevolg/conclusie/boodschap" komen compact over en geven veel info. Ze vallen me op. Een voorbeeld: "Het liefst sta ik in de serre en kijk de tuin in. Het maakt me rustig en doet me vaak de tijd vergeten" . Zo'n mooie voorbode en veelomvattend. Het verwijst naar het belang voor Paula van orde en rustpunt in haar leven, komt terug bij het einde van het boek, en verwijst naar het verleden dat ze wil vergeten. Op het einde is de tuin ook in het donker verdwenen. Hetzelfde beeld als metafoor naar juist weer de toekomst. Prachtig, compact en alle kanten op toe te passen, zowel een visueel beeld, metafoor voor verleden - heden - toekomst, en een vertaling van haar " state of being" . 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Heden gebeurtenis - verleden oorzaak - heden oplossing. Plot is een snelle wending die mij met een kleine schok zo uit het vacuüm van Paula's mijmerij en beleving trekt. Keihard op de koude grond, en me laat realiseren in welke eenzaamheid Paula in haar zelfbeschermende isolement leeft, en haar verlangen naar de warme koesterende maar oh zo verraderlijke omgeving van relaties/familie, waar alles anders blijkt, zowel de situatie en de mensen. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Door Paula als enige het verhaal te laten vertellen, ik -perspectief, kom je heel dicht bij haar beleving. Op het moment dat andere personages aan het woord komen blijkt de realiteit anders. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? De strijd van Paula om weg te komen van negatieve gevoelens. Het doem gevoel wordt versterkt omdat Paula haar beleving ook benoemd met woorden als walging, bedrog, verraad 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Pas bij de tweede keer lezen kwam Paula "bij me binnen" . Ook al hou ik er als lezer van dat niet alles "voorgekauwd" wordt , gleed de compacte schrijfstijl ook wel wat langs mee heen. Ik merkte dat ik in eerste instantie meeging met het idee dat we naar een oplossing voor de daad van Emmy moesten zoeken. Om haar en de familie te beschermen. De tweede keer lezen begreep ik Paula beter, maar het blijft een "wereldvreemde" . Het intrigeert me hoe ze alles in stand probeert te houden maar voel geen affiniteit. Misschien ook omdat ik verandering zelf beleef als "eng maar avontuur en uitdaging" , terwijl Paula bezig is met "Er veranderd niets aan ons oude leven, dat staan we niet toe."( Oscar) en "Ons leven is getekend, de zorgeloze momenten zullen gespeeld zijn" ( alsof het allemaal sowieso niet al een façade was die ze in haar eigen vacuüm in stand hield...... de galerie was toch ook niet meer dan een dekmantel voor de witwaspraktijken van haar ideale notaris man. En zij de Kunst op een idealistisch voetstuk zette.) 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Wil elke auteur een boodschap meegeven? Bewust? Of leiden de thema's ons vanzelf naar overdenkingen? Bij elk boek? 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Geen verwachting. Ik lees een boek graag zonder vooraf teveel te verdiepen, geen achterkaft lezen enzo. Of recensies kort ervoor. In dit geval trok het boek mijn interesse omdat ik haar schrijfstijl uit Olifanten op een web en Bleekers Zomer prettig vond.

0

+1

47736

14 april 2016

2016-04-14T13:55:52+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Mensje van Keulen heeft zopas de lezersvragen beantwoord. Hiermee sluiten we graag deze leesclub af. Het verslag volgt spoedig. Alle actieve deelnemers: bedankt! Wellicht tot een volgende leesclub?

0

+1

47749

14 april 2016

2016-04-14T15:22:44+02:00

Karin

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/download%289%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/KKatrien

111989

Is het de bedoeling dat we ook nog wat schrijven bij 'verslag'? Dit was voor mij de eerste leesclub bij Hebban, ik vond het erg leuk om mee te doen. Bedankt!

0

1

47736

+1

47750

14 april 2016

2016-04-14T15:44:01+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Als je wil: graag, Katrien!

0

1

47736

+1

Reacties op: Leesclubvragen

Schoppenvrouw