Over 'Schuim der aarde'
Roxane van Iperen reisde in aanloop naar de Olympische Spelen als correspondent door Brazilië, reportages schrijvend voor ‘De correspondent’. Haar debuutroman Schuim der aarde speelt zich af aan de rauwe onderkant en werkelijkheid van het land die ze daar tegenkwam.
Van Iperens debuut is geen verhaal over rozengeur en maneschijn, maar over de keiharde realiteit, over een land waar ‘moraliteit en maakbaarheid holle begrippen zijn’, aldus uitgeverij Lebowksi.
In een interview licht Van Iperen (jurist, publicist en strateeg) toe: ‘Ik heb voor die setting gekozen vanwege de rauwheid van het verhaal in combinatie met mijn voorliefde voor Portugese en Zuid-Amerikaanse literatuur. Ik houd niet van getrut; er moet iets op het spel staan. Brazilië met haar extreme omstandigheden, ongelijkheid, diversiteit aan landschappen en dunne lijn tussen leven en dood, leent zich daar goed voor. Zo heb ik me de afgelopen jaren verdiept in de politiek, natuur, literatuur, cultuur en geschiedenis.’
Van Iperen schrijft over de jonge wees Anjo, die samen met enkele andere kinderen opgroeit in een oude schuur op een eindeloze zandvlakte in Brazilie. Ze schrijft over twee prostituees in de grote stad, die dromen van een betere toekomst. Ze schrijft over een agente, die een gelukkig leven lijkt te leiden in een mooi huis met haar man, de hoofdcommisaris. Maar ook zij heeft één groot gemis. Van Iperen verweeft deze verhalen met elkaar, verhalen over mensen die maar een enkel doel hebben: overleven.
