Benieuwd naar het eindoordeel van deze leesclub over ‘Spiegel’? Lees hieronder de samenvatting.

OVER SPIEGEL
Cara Delevingne kennen we vooral als model en actrice. Haar modellencarrière begon in 2009 en in 2012 en 2014 werd ze ‘Model van het jaar’ tijdens de Britse Fashion Awards. Delevingne speelde de hoofdrol in de verfilming van John Greens Paper Towns en was daarna in verschillende films en series te zien. Met meer dan 40,6 miljoen volgers op Instagram is ze een van de invloedrijkste vrouwen van haar generatie. Voor haar debuutroman ‘Spiegel’ sloeg ze de handen ineen met Rowan Coleman, auteur van twaalf romans, waarvan ‘Twintig regels liefde’ in het Nederlands vertaald werd. 

Red, Leo, Rose en Naomi zijn buitenbeentjes, maar de muziek brengt hen samen en hun band ‘Mirror, Mirror’ is een ongekend succes. Maar dan wordt Naomi bewusteloos uit de Theems gehaald en terwijl ze in het ziekenhuis ligt en de politie de zaak afdoet als een mislukte zelfmoordpoging gaan haar vrienden op onderzoek uit. Red ontdekt steeds duisterdere geheimen. Hoe goed kennen de vrienden elkaar daadwerkelijk?

Waar de een hoge verwachtingen had van het boek, was de ander wat sceptisch met betrekking tot de auteur. Elke: “Eigenlijk verwachtte ik niet zo veel van het boek, omdat je wel vaker ziet dat beroemdheden boeken schrijven terwijl ze dat eigenlijk helemaal niet kunnen…” Maar de titel en het omslag maakte iedereen dan toch nieuwsgierig genoeg om het verhaal een kans te geven.

DE DISCUSSIE
De leesclub is het erover eens dat Delevingne erin slaagt om een verhaal te vertellen dat een realistisch beeld geeft van de turbulente tienerjaren en de zoektocht naar een identiteit. Valerie Vaes: “Vooral het zoeken naar wie je bent en het gevoel hebben even in geen enkel hokje te passen vond ik heel herkenbaar.” Opvallend hierbij is ook dat veel lezers een tijdje (en sommigen wat langer) twijfelden aan het geslacht van hoofdpersonage Red. Daarnaast zijn niet alle personages voor iedereen even geslaagd. Edriënne: “De problemen van de personages uit de band vind ik wel vrij uitvergroot, aangezien er bij geen één van hen echt een normale gezinssituatie is.”

De samenwerking met Rowan is voor veel lezers goed bevallen. De schrijfstijl wordt omschreven als prettig en makkelijk. De tekst wordt op verschillende momenten afgewisseld met songteksten en chatgesprekken. Deze elementen werden door de lezers als positief beschouwd. Marieke Scheers: “Het breekt het verhaal, het geeft net een persoonlijke touch.” Maar ze maken ook dat het boek meer als een YA-titel dan als een (literaire) roman wordt gezien. Lauretjuh: “Ik vind het inderdaad ook precies lezen als een YA. Daardoor is dit boek wel een lekkere afwisseling ten opzicht van boeken met een wat ingewikkeldere schrijfstijl met meer symboliek.” 

De vraag wat er met Naomi gebeurd is, is een drijfkracht achter het verhaal. Het verhaal zit goed in elkaar en is mooi opgebouwd. Chelsey broekhoven: “Het verhaal verloopt wel heel mooi, de vragen worden ook beetje bij beetje opgelost waardoor voor de lezers de puzzelstukjes steeds bij elkaar komen.” Ook wordt er gebruik gemaakt van flashbacks om de spanning erin te houden. Rumeysa: “Ik vind het erg leuk hoe de flashbacks als hoofdstukken zijn geschreven. En de titel zoals ‘Negen uur geleden’ maakt het extra duidelijk om welke tijdzone het gaat. Dat maakte het makkelijker om te lezen. […] Het is niet helemaal een gesloten einde, want ik heb nog vragen over de broer van Leo en over de andere meisjes die gered moeten worden.”

Naast de zoektocht staan thema’s als liefde, seksualiteit, vriendschap en machtsmisbruik centraal in het boek. Judithblogtsolo: “En vergeet de muzikaliteit niet. Dat is wat Rose, Leo, Red en Naomi verbindt.” Spiegel is wat een typische ‘coming-of-age’-roman genoemd kan worden, maar ook de wat oudere lezers in de leesclub konden er zeker van genieten.

HET OORDEEL
Spiegel wordt over het algemeen omschreven als een hoopvol boek, of in elk geval een boek dat jongeren kan helpen te zien dat ze niet alleen zijn, dat het niet erg is om anders te zijn en dat er altijd een toekomst is. DW van Heumen: “Ik denk dat zeker jongeren zich kunnen identificeren met dit boek en dat misschien als een stukje herkenning zien.” Alle lezers in de leesclub vonden het lezen van Spiegel een positieve ervaring. Eline Huls: “Ik werd er niet heel emotioneel van en er was ook geen sprake van andere sterke gevoelens. Gewoon een fijn boek om te lezen. Niks meer en niks minder.”

Met een gemiddelde van 3,5 sterren haalt Spiegel een prima eindscore, waarmee we, na een interessante discussie en een hoop enthousiaste leesclubdeelnemers, deze leesclub afsluiten.