Op 3 juni steeg er op vijftien plekken in Vlaanderen en Nederland gejuich op en startte de leesclub rond Spoorloos van Mari Hannah.

De auteur

Mari Hannah, die naast auteur scenarioschrijver is, is in haar vaderland Engeland erg populair. Daar vliegen haar boeken als zoete broodjes over de toonbank, met name de serie met Kate Daniels in de hoofdrol is er zeer geliefd. Voor drie boeken uit deze serie won Hannah diverse prijzen, en inmiddels is aangekondigd deze verfilmd wordt door Stephen Fry.

Opwarmvraag

Spoorloos is het eerste boek van Hannah dat naar het Nederlands is vertaald. Het is echter niet het eerste deel van de serie rond Kate Daniels, maar deel zeven. Toch lijkt dit voor geen van de deelnemers echt een bezwaar te zijn om aan het boek te beginnen. Bijna iedereen gaat er wel vanuit dat het boek voldoende achtergrondinformatie heeft om het als standalone te lezen.

De discussie

Zodra de echte discussie van start gaat, blijkt dat het lezen van Spoorloos geen onverdeeld genoegen was. Woorden als ‘saai’ en ‘langdradig’ komen regelmatig langs. Wel vinden de meeste deelnemers de schrijfstijl van Hannah vlot en toegankelijk, maar toch ook wel warrig en met veel herhalingen. De korte hoofdstukken worden als prettig ervaren. Dat het boek in de derde persoonsvorm is geschreven, vindt iedereen prima.

Over hoofdpersonage Kate lopen de meningen niet veel uiteen. Ze is een gedreven inspecteur, een echte workaholic, eigenwijs en gedreven, volhardend en koppig. Dat ze niet altijd ze niet altijd volgens de regels werkt en haar baas negeert, kan voor de meesten wel door de beugel in een fictief verhaal. Wel is het voor iedereen duidelijk dat Kate haar relatie met Jo aardig verwaarloosd heeft. Van de overige personages vindt het gros van de deelnemers Brian Allen het meest interessant. Deze crimineel heeft een verleden met Kate en iedereen is nieuwsgierig wat er ooit gebeurd is. Toch heerst de tendens dat de meeste personages te weinig zijn uitgediept en dat er teveel achtergrondinformatie ontbreekt om een goed beeld van ze te krijgen.

Een groot deel van het verhaal speelt zich af op London Heathrow Airport een interessante setting vindt iedereen, alleen wordt de sfeer van een vliegveld maar matig overgebracht. Bovendien blijft het verhaal er wel erg lang hangen. Langdradig komt ook bij de vraag naar spanning weer regelmatig naar voren, en niemand heeft het gevoel tijdens het lezen echt op het verkeerde been gezet te zijn. Over de uiteindelijke ontknoping zijn de meeste deelnemers het ook eens: weinig spannend en te snel afgeraffeld. Teleurstelling overheerst.

Conclusie

Alle deelnemers zijn het eens dat het geen verstandige zet is van de uitgever om dit zevende deel van de serie als eerste naar het Nederlands te vertalen. En er zijn weinigen die een nieuw vertaald deel snel zullen oppakken. Gelukkig lieten de deelnemers zich van hun beste kant zien en reageerden ze enthousiast op de – soms lastige – vragen en op elkaar. En dankzijn het matige leesclubboek werden er veel tips over andere boeken uitgewisseld en werd het een vijfsterren leesclub.
Iedereen heeft de recensie keurig op tijd ingeleverd, waarmee de uiteindelijke conclusie is:

De leesclub van Spoorloos sluiten we af met een gemiddelde van 2,3 sterren.

Ik wil alle deelnemers graag nog een keer bedanken voor hun inzet en het enthousiasme waarmee ze deze leesclub tot een goed einde hebben gebracht.

Ik hoop jullie snel weer ergens op Hebban te ontmoeten.
Lieve groet, Gea