De leesclub verdiepte zich de afgelopen weken in Maud. Het eerste deel van De stadstuin-trilogie van Anne West. In dit verslag lees je het eindoordeel van de leesclub.

Over het boek

De stadstuin is niet zomaar een moestuintje. Dit is een Amsterdamse tuin waar de buurt samenkomt en groenten verbouwt. Als de drie zussen Maud, Yara en Britt deze tuin erven, zien ze niet direct reden om elkaar in levende lijve te ontmoeten. Maar dat blijkt een misvatting. Deze heerlijke feelgoodroman van Anne West is het eerste deel in een trilogie over de zussen, die op humoristische wijze een hoop moderniteiten op de hak neemt.

Leesclub

Tijdens de leesclub werden er leeservaringen uitgewisseld. Het onderstaande is daarvan de samenvatting.

Titel

De eerste vraag die we tijdens de discussie gingen bespreken, ging over de titel. Maud is één van de drie zussen. De titel doet denken dat we in dit boek vooral veel over Maud lezen, maar naast Maud speelde zus Yara ook een belangrijke rol in het verhaal.

Lore: “Ik vind de titel perfect gekozen. Maud heeft duidelijk de overhand in dit deel van het verhaal. Yara wordt ook regelmatig genoemd, maar dit is toch voor mij als achtergrond om mij toch al wat nieuwsgieriger te maken naar de volgende boeken. Als de boeken enkel De stadstuin 1, 2 en 3 hadden geheten, was het zo saai geweest.”

Jolaplus: “Ik vond het wel jammer dat er zoveel al prijs werd gegeven over het leven van Yara. En dat het verhaal zich niet meer alleen op Maud concentreerde en de andere zussen niet meer een bijrol hadden. Hierdoor ben ik ook minder benieuwd geworden naar het leven van Yara. En wel naar het leven van Britt.”

Celesta: “Ik ben het aan de andere kant ook eens met Jolaplus; er wordt met name van Yara al veel prijsgegeven waardoor ik me afvraag: wat gaat haar boek nog voor nieuws brengen? Maar wellicht is dat wel een vervolg op haar verhaal in Maud en dat maakt me toch wel nieuwsgierig.”

Anoeska: “Ik denk vooral dat er omtrent Yara nog een heleboel moet gaan gebeuren. Ik heb het idee dat zij uiteindelijk het personage gaat worden dat eruit springt.”

De leesclubleden waren het er over eens dat het niet een typische trilogie is waar elk boek over één zus gaat. Dat doet de titel wel vermoeden. We zijn vooral erg benieuwd hoe dat in de volgende delen gaat uitpakken! Origineel is het wel en het maakt ook nieuwsgierig naar de andere delen.

Personages

Zoals gezegd is Maud de hoofdpersoon in dit verhaal. In het begin was het wat moeilijk om van Maud te gaan houden omdat alles alleen maar om haar werk draaide en ze haar vriend Rob verwaarloosde. Wat vonden de leesclubleden van Maud en konden ze zich met haar identificeren.

Sanne: “Maud is een workaholic, dol op haar werk en alles draai om meer, meer, meer. Althans zo lijkt het. Door haar drukke baan heeft ze steeds minder tijd geïnvesteerd in haar partner Rob, waardoor die relatie onder druk komt te staan. Ook haar relaties met haar zussen zijn verwaterd. Ze snauwt tegen iedereen en komt niet over als iemand die om andere mensen geeft. Aan kinderen moet ze al helemaal niet denken, daar heeft ze geen tijd voor, maar ze voelt zich ook geen figuur die een goede moeder zou kunnen zijn. […] Uiteindelijk had ik verwacht dat ze sterker naar haar zussen zou trekken en dat er een liever en zachter persoon in Maud naar voren was gekomen.”

Celesta: “Ik heb Maud vanaf het begin gemogen, al kon ik me grotendeels niet echt in haar herkennen. Ik heb altijd wel ambitie gehad, maar ook een grote kinderwens.”

Kitty: “Eerlijk gezegd vind ik Maud aan het begin enorm egoïstisch: alles moet wijken, haar werk staat op nummer één. Tegen het einde begin ik haar meer de te waarderen. Daarvoor had ik best een hekel aan haar. Ik kan me dan ook totaal niet met haar identificeren.”

Henri: “Naar mijn idee heeft Anne West met Maud een geweldig portret geschetst van een complexe en gelaagde en naar mijn idee ook wel wat tragische vrouw. […] De tragiek in Maud ligt er naar mijn gevoel in besloten dat niet echt duidelijk wordt waarom ze zo hard werkt, waarom die ene promotie zo belangrijk is en wat ze nou daarmee aan wie probeert te bewijzen. Welke leegte probeert Maud op te vullen met al dat presteren?”

Schrijfstijl

De leesclubleden waren het volledig met elkaar eens wat betreft de schrijfstijl. Vlot, niet ingewikkeld en gewoon heel erg fijn!

Sanne: “Ik weet dat er mensen zijn die een hekel hebben aan wat ik nu ga zeggen: maar Anne West heeft een vlotte schrijfstijl. Daarmee bedoel ik dat het niet al te ingewikkeld is geschreven. Je hoeft niet na te denken over ingewikkelde zinsconstructies of moeilijke woorden die de vaart uit het lezen halen. Je begint met lezen, zit compleet in het verhaal en wordt niet afgeleid door moeilijk gedoe of zaken die niet kloppen. Gewoon zo’n verhaal waar je lekker in weg kunt zakken, dat vind ik heerlijk aan feelgood.”

Henri: “Vlot is inderdaad een wat nietszeggende term (net als ‘goed geschreven’ trouwens), maar hier is hij wel toepasselijk. Ik vind het echt razend knap wat Anne West hier doet. Doeltreffend en eenvoudig schrijven zonder dat het hakerig of simplistisch wordt is een kunst op zich en zij laat zien dat ze die goed beheerst.”

Jeanne: “Ik sluit me aan bij het antwoord van Sanne. Lekker ontspannen lezen zonder teveel na te hoeven denken. Jolaplus spreekt over het ontbreken van af en toe een prachtige zin, maar ik vind dat Anne West die af en toe ook wel maakt!”  

Marianne: “Ik vind de schrijfstijl ook typisch feelgood; leest makkelijk weg. Ik hoefde nooit terug te bladeren omdat ik iets niet begreep of gemist had. De stijl van schrijven spreekt me aan en doet me uitkijken naar de volgende boeken!”

Verwachtingen

Tegen het einde van de discussie werd de vraag gesteld of Maud aan de verwachtingen had voldaan. Daar kwamen toch nog wat interessante punten uit voor de discussie. Anders dan verwacht, maar wel een positieve resultaat.

Anoeska: “Meestal als ik meedoe aan leesclubs heb ik geen verwachtingen. Ik werd aangesproken door het zomerse van de cover. Ik had dus echt een zomers boek verwacht. Aangezien het in het verhaal wat kouder was, vond ik dat ergens wel jammer. Ik had wel meer een plot verwacht, iets dat afgehandeld moest worden omtrent de tuin. In mijn veronderstelling ging het boek over een tuin, maar in de realiteit is die tuin maar een bijzaak.”

Henri: “Voor mij was dat ook een beetje een tegenvaller. Op basis van de aankondiging: ‘De stadstuin is niet zomaar een moestuintje. Dit is een Amsterdamse tuin waar de buurt samenkomt en groenten verbouwt’, verwachtte ik inderdaad een soort volkstuin waar sociale rangen en standen wegvallen. Maar ‘de buurt’ lijkt een stelletje klagende uitvreters dat zich alleen druk maakt over hun toevoer van goedkope aardbeien.”

Kivel: “Ik verwachte toen ik het boek binnen kreeg wel dat het wat vrolijker zou zijn, omdat de kaft vrolijkheid uitstraalt. Het verbaasde me dan ook hoe zwaar het boek begon. Maar het leest heerlijk weg en ik heb ervan genoten.  

Dayenne: “Ik had verwacht dat het boek helemaal vanuit het perspectief van Maud zou zijn, maar ook haar zussen komen veel aan bod. Het was anders dan ik had verwacht, maar wel positief!”

Geerte: “ Ik had van de tuin toch een beetje ander beeld van te voren, maar ik denk dat dat door de cover kwam met alle mooie bloemen. Terwijl die in het boek helemaal niet voorkomen.”

Beoordeling

Tijdens de leesclub van Maud is er veel gediscussieerd, maar uiteindelijk waren de meningen wel vaak positief. De discussie maakte het tot een leuke en actieve leesclub!

Maud is gemiddeld met 4 sterren beoordeeld!

Celesta ****: “West schuwt wat zwaardere thema’s niet en haar personages zijn menselijk en bijzonder echt. Een verrassend boek in zijn genre met een prettige en vloeiende schrijfstijl wat ik met erg veel plezier gelezen heb!”

Anoeska ****: “De personages in dit boek zijn zeer sterk en dat maakt dit boek zo geweldig en uniek.”

Lore ****: “Ik sluit dit boek met een mooie vier sterren. Een heerlijk zomers feelgoodverhaal. Ik kan niet wachten op de volgende delen!”

Kivel ****: “Om te beginnen zet Anne gelijk een wereld neer die vertrouwd is. Het voelt tijdens het lezen alsof je er bent. De schrijfstijl is heerlijk en je vliegt letterlijk door dit boek heen.”

Jeanne ****: “Het boek leest erg gemakkelijk en vanaf het begin word je meteen in de levens van de drie zussen meegezogen, zodat je het in één keer uit wil lezen.”

Henri ****: “Ik zit een beetje tussen drie en vier sterren in, maar door de leuke discussie in de leesclub en de fijne en betrokken interactie met Anne West, had het boek voor mij wel de gunfactor, zodat de beslissing om naar boven af te ronden eigenlijk vanzelfsprekend was.”

Femke ****: “De stadstuin is een verhaal over drie totaal verschillende zussen die de tuin proberen te redden om een erg mooie manier.”

Evelyne ****: “De stadstuin heeft niet alleen een verbindende maar ook een helende en verzoenende factor. Ik vond het zeer aangenaam om te lezen en kijk uit naar de volgende delen”

n.b. In sommige quotes van leesclubleden heb ik een paar woorden moeten veranderen om de samenvatting spoilervrij te houden. Hierbij is niets aan de inhoud van de quote veranderd.